Nafazolina
Przeczytaj także...
Imidazolina (dihydro-1H-imidazol) – organiczny związek heterocykliczny, częściowo uwodorniona pochodna imidazolu. Dalsze uwodornienie imidazoliny prowadzi do powstania imidazolidyny.Nieżyt nosa (łac. rhinitis, corryza, potoczna nazwa katar) – pojęcie dotyczące objawów zapalenia błony śluzowej nosa (niekiedy także zatok przynosowych).
Lek – każda substancja, niezależnie od pochodzenia (naturalnego lub syntetycznego), nadająca się do bezpośredniego wprowadzana do organizmu w odpowiedniej postaci farmaceutycznej w celu osiągnięcia pożądanego efektu terapeutycznego, lub w celu zapobiegania chorobie, często podawana w ściśle określonej dawce. Lekiem jest substancja modyfikująca procesy fizjologiczne w taki sposób, że hamuje przyczyny lub objawy choroby, lub zapobiega jej rozwojowi. Określenie lek stosuje się też w stosunku do substancji stosowanych w celach diagnostycznych (np. metoklopramid w diagnostyce hiperprolaktynemii) oraz środków modyfikujących nie zmienione chorobowo funkcje organizmu (np. środki antykoncepcyjne).
Imidazolina (dihydro-1H-imidazol) – organiczny związek heterocykliczny, częściowo uwodorniona pochodna imidazolu. Dalsze uwodornienie imidazoliny prowadzi do powstania imidazolidyny.Nieżyt nosa (łac. rhinitis, corryza, potoczna nazwa katar) – pojęcie dotyczące objawów zapalenia błony śluzowej nosa (niekiedy także zatok przynosowych).
Lek – każda substancja, niezależnie od pochodzenia (naturalnego lub syntetycznego), nadająca się do bezpośredniego wprowadzana do organizmu w odpowiedniej postaci farmaceutycznej w celu osiągnięcia pożądanego efektu terapeutycznego, lub w celu zapobiegania chorobie, często podawana w ściśle określonej dawce. Lekiem jest substancja modyfikująca procesy fizjologiczne w taki sposób, że hamuje przyczyny lub objawy choroby, lub zapobiega jej rozwojowi. Określenie lek stosuje się też w stosunku do substancji stosowanych w celach diagnostycznych (np. metoklopramid w diagnostyce hiperprolaktynemii) oraz środków modyfikujących nie zmienione chorobowo funkcje organizmu (np. środki antykoncepcyjne).
Nafazolina – organiczny związek chemiczny zbudowany z reszt imidazoliny i naftalenu połączonych mostkiem metylenowym. Stosowana jako lek o działaniu sympatykomimetycznym. W lecznictwie stosowana w postaci azotanu (Naphazolini nitras) lub chlorowodorku (Naphazolini hydrochloridum). Podawana miejscowo, do nosa lub worka spojówkowego.
Związki organiczne – wszystkie związki chemiczne, w skład których wchodzi węgiel, prócz tlenków węgla, kwasu węglowego, węglanów, wodorowęglanów, węglików, cyjanowodoru, cyjanków, kwasu cyjanowego, piorunowego i izocyjanowego, a także ich soli.Chlorowodorki - najczęściej chlorowodorki amin (chlorki amoniowe); sole zasady organicznej i kwasu solnego. Chlorowodorki amin są znacznie bardziej odporne na degradację (np. utlenianie) od neutralnych amin i często taka forma jest wykorzystywana do ich przechowywania i handlu. Ponadto chlorowodorki amin są znacznie lepiej rozpuszczalne w wodzie od wyjściowych amin, dzięki czemu leki zawierające ugrupowania aminowe w formie chlorowodorków są łatwo wchłaniane przez organizm pacjenta.
Działanie[ | edytuj kod]
Podczas podania miejscowego na błonę śluzową nosa powoduje skurcz naczyń włosowatych, zmniejszając obrzęk. Zmniejsza przekrwienie i ilość wydzieliny błony śluzowej jamy nosowo-gardłowej, ułatwia oddychanie przez nos. Zmniejsza miejscowy stan zapalny błony śluzowej nosa. Przy stosowaniu do oka, zmniejsza przekrwienie i obrzęk spojówek (zanika świąd i zaczerwienienie oka).
Naczynia włosowate (kapilary) – cienkościenne naczynia krwionośne (lub chłonne) oplatające tkanki i docierające do niemalże każdej komórki ciała. Zbudowane są ze śródbłonka. Ich średnica wynosi 7-15 μm. Ich zadaniem jest wymiana (pod wpływem ciśnienia) gazów, składników pokarmowych, zbędnych produktów przemiany materii, hormonów i witamin między krwią a tkanką. Wadą naczyń włosowatych jest to, że w czasie wymiany składników ucieka z nich także osocze (do 5 litrów dziennie). Z tego powodu powstał układ limfatyczny (chłonny), którego jednym z zadań jest zbieranie osocza z płynu tkankowego. Pęknięcie naczynia włosowatego nie ma większego znaczenia dla organizmu, chyba że dotyczy ono ważnych narządów (mózgu i naczyń wieńcowych serca). W związku z odmienną budową układu krwionośnego u różnych gromad kręgowców naczynia włosowate zmieniają prędkość przepływu krwi oraz jej ciśnienie. U ryb z racji dwukomorowego serca naczynia włosowate stanowią duży opór, co za tym idzie ciśnienie i prędkość krwi są małe. U gadów i płazów krążenie odbywa się szybciej. U ssaków i ptaków o czterokomorowym sercu występuje największe ciśnienie i najszybszy przepływ krwi, w związku z czym, gromady te zyskały stałocieplność. To właśnie po ich pęknięciu powstają tzw. wybroczyny.Zapalenie spojówek (łac. conjunctivitis) – choroba okulistyczna. Naczynia krwionośne podczas stanów zapalnych silnie wypełniają się krwią, powodując zaczerwienie i obrzęk oka. Ujścia gruczołów łzowych, łojowych i potowych znajdujące się w spojówce odpowiadają za produkcję wydzieliny, która towarzyszy schorzeniu.
Zastosowanie[ | edytuj kod]
Przewlekły lub ostry katar na tle wirusowym lub uczuleniowym, zapalenie zatok przynosowych, zapalenie spojówek na tle alergicznym.
Preparaty[ | edytuj kod]
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Azotany (nazwa systematyczna: trioksydoazotany(1−); w systemie Stocka: azotany(V)) − grupa związków chemicznych, sole i estry kwasu azotowego (HNO3).Krople do oczu to grupa preparatów przeznaczonych do stosowania przy podrażnieniach, stanach zapalnych i chorobach oczu. Aplikacja odbywa się bezpośrednio do worka spojówkowego za pomocą zakraplacza. Skład kropli do oczu zależy od dolegliwości lub choroby na jaką są przeznaczone.
Warto wiedzieć że... beta
Mostek – w chemii, połączenie dwóch fragmentów związku chemicznego za pomocą wiązania, atomu lub prostego łańcucha atomów. Mostki mogą łączyć dwie grupy funkcyjne lub istotne fragmenty strukturalne cząsteczki (np. w cystynie mostek dwusiarczkowy łączy dwie reszty cysteinowe) lub może być elementem związku policyklicznego (np. związki bicykliczne zbudowane są z trzech mostków łączących się przy tzw. atomach przyczółkowych).
Sympatykomimetyki, sympatykotoniki to grupa substancji pobudzających współczulny (sympatyczny) układ nerwowy pośrednio lub bezpośrednio. Substancje stymulujące bezpośrednio receptory adrenergiczne nazywa się też adrenomimetykami. Są to substancje o budowie i działaniu podobnym do naturalnie występujących we współczulnym układzie nerwowym neuroprzekaźników tj. adrenaliny i noradrenaliny. Pośrednie działanie sympatykomimetyków polega na zwiększaniu stężenia neuroprzekaźników w synapsach układu współczulnego poprzez:
a. zahamowaniu wychwytu zwrotnego przekaźnika; np. Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, kokaina
b. zahamowaniu monoaminooksydazy (Inhibitory monoaminooksydazy)
c. zahamowaniu katecholo-o-metylotransferazy (inhibitory COMT) - rzadko wykorzystywane
d. zwiększenie wydzielania przekaźnika z zakończenia nerwowego, tzw. działanie na ziarnistości; np. efedryna, amfetamina
Sympatykomimetyki mają wielokierunkowe działanie na organizm, wiele z nich jest środkami psychoaktywnymi lub lekami. Znanym psychoaktywnym sympatykomimetykiem jest amfetamina, która działa jednocześnie na dwa sposoby - hamuje wychwyt zwrotny monoamin oraz zwiększa wydzielanie przekaźników - przez co jej euforyzujący efekt działania jest mocno odczuwalny. W Polsce amfetamina została skreślona z listy leków ze względu na jej niski efekt terapeutyczny przy jednocześnie wysokim efekcie uzależniającym.
Grupa metylenowa (metanodiyl, metylen), -CH2- – najprostsza grupa alkenylowa zbudowana z jednego atomu węgla i dwóch atomów wodoru, mająca dwa wiązania chemiczne. Występuje w wielu związkach organicznych. Jej nazwa wynika z faktu, że można ją utworzyć myślowo z metanu poprzez oderwanie od niego dwóch atomów wodoru. Myślowe oderwanie jednego atomu wodoru od metanu definiuje grupę metylową (-CH3), której nie należy mylić z grupą metylenową.
Worek spojówkowy (łac. saccus conjunctivae) to szczelinowata potencjalna przestrzeń znajdująca się między spojówką powiek a spojówką gałki ocznej. W warunkach prawidłowych obie spojówki przylegają do siebie wskutek nawilżenia ich łzami, jednakże w stanach chorobowych może nagromadzić się tamże np. wydzielina ropna lub znajdować się ciało obce.
Naftalen (gr. náphta – olej skalny, naftalina), C10H8 – organiczny związek chemiczny, najprostszy z policyklicznych węglowodorów aromatycznych o dwóch skondensowanych pierścieniach benzenowych. Tworzy pochodne: nitrowe, sulfonowe i chlorowe, ulega także reakcji uwodorniania.