Mysz polna
Przeczytaj także...
Myszarka (Apodemus) – rodzaj małych gryzoni zaliczanych do rodziny myszowatych (Muridae), obejmujący gatunki występujące w Europie, Azji i Afryce.Myszarka zaroślowa, znana jako mysz zaroślowa (Apodemus sylvaticus) – gatunek niewielkiego gryzonia z rodziny myszowatych.
Gryzonie (Rodentia) – najliczniejszy rząd ssaków, obejmujący ok. 1850 gatunków. Cechą charakterystyczną wszystkich gryzoni jest obecność stale rosnących siekaczy – dwóch (jedna para) w górnej i dwóch w dolnej szczęce oraz brak kłów. Większość gryzoni to zwierzęta roślinożerne, niektóre jednak nie stronią od pokarmu zwierzęcego. Zwierzęta te cechuje znaczna rozrodczość. Występują na wszystkich kontynentach, poza Antarktydą. Wcześniej zaliczane do nich były zajęczaki, obecnie wydzielone – głównie z powodu różnic w uzębieniu – jako odrębna, choć blisko spokrewniona grupa.
Myszarka (Apodemus) – rodzaj małych gryzoni zaliczanych do rodziny myszowatych (Muridae), obejmujący gatunki występujące w Europie, Azji i Afryce.Myszarka zaroślowa, znana jako mysz zaroślowa (Apodemus sylvaticus) – gatunek niewielkiego gryzonia z rodziny myszowatych.
Gryzonie (Rodentia) – najliczniejszy rząd ssaków, obejmujący ok. 1850 gatunków. Cechą charakterystyczną wszystkich gryzoni jest obecność stale rosnących siekaczy – dwóch (jedna para) w górnej i dwóch w dolnej szczęce oraz brak kłów. Większość gryzoni to zwierzęta roślinożerne, niektóre jednak nie stronią od pokarmu zwierzęcego. Zwierzęta te cechuje znaczna rozrodczość. Występują na wszystkich kontynentach, poza Antarktydą. Wcześniej zaliczane do nich były zajęczaki, obecnie wydzielone – głównie z powodu różnic w uzębieniu – jako odrębna, choć blisko spokrewniona grupa.
Myszarka polna, znana jako: mysz polna, (Apodemus agrarius) – gatunek niewielkiego gryzonia z rodziny myszowatych, przedstawiciel rodzaju myszarka (Apodemus), do którego zaliczane są także inne pospolite europejskie gryzonie, jak myszarka zaroślowa i myszarka leśna. Mysz polna zamieszkuje lasy i stepy Europy Wschodniej i dużą część palearktycznej Azji.
Fauna Polski – gatunki zwierząt (Animalia) występujące w stanie dzikim na terenie Polski, gatunki rodzime występujące w granicach swojego naturalnego obszaru występowania oraz gatunki obce występujące w środowisku naturalnym. Według danych Muzeum i Instytutu Zoologii Polskiej Akademii Nauk na obszarze Polski stwierdzono występowanie około 36 000 gatunków zwierząt.Europa – część świata (określana zwykle tradycyjnym, acz nieścisłym mianem kontynentu), leżąca na półkuli północnej, na pograniczu półkuli wschodniej i zachodniej, stanowiąca wraz z Azją kontynent Eurazję.
Nazwa zwyczajowa[]
We wcześniejszej polskiej literaturze zoologicznej dla określenia gatunku Apodemus agrarius używana była nazwa zwyczajowa „mysz polna”. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii PAN w Warszawie publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” rodzajowi Apodemus nadano nazwę myszarka, zaś niegdysiejszej "myszy polnej" – myszarka polna. Nazwa rodzajowa „mysz” została w publikacji PAN zarezerwowana dla rodzaju Mus.
Kraina palearktyczna (Palearktyka) – kraina zoogeograficzna obejmująca cały kontynent europejski, Wyspy Kanaryjskie, Azory, Maderę, Wyspy Zielonego Przylądka, Afrykę powyżej zwrotnika Raka, Półwysep Arabski poza pasem przybrzeżnym zaliczanym do krainy etiopskiej, Wyspy Japońskie, Azję Mniejszą i te regiony Azji, które leżą na północ od Himalajów. Jest największą powierzchniowo krainą zoogeograficzną.Azja (gr. Ἀσία Asía, łac. Asia) – część świata, razem z Europą tworząca Eurazję, największy kontynent na Ziemi. Z powodów historycznych i kulturowych sama Azja bywa również nazywana kontynentem (zob. alternatywne listy kontynentów).
Budowa ciała[]
Długość ciała bez ogona7,0–12,5 cm Długość ogona
6,4–8,9 cm Masa
15–39 g Ubarwienie
Na grzbietowej części ciała sierść brązowa, z czarną pręgą wzdłuż kręgosłupa; strona brzuszna i łapy – białe. Cecha charakterystyczna
Bardzo małe uszy, które odróżniają myszarkę polną od np. myszarki leśnej.
Zobacz też[]
Przypisy[]
- Apodemus agrarius, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Apodemus agrarius. Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
- ↑ Cichocki, W, Ważna, A, Cichocki J, Rajska-Jurgiel, E, Jasiński, A, Bogdanowicz: Polskie Nazewnictwo Ssaków Świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Zygmunt Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
- Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Apodemus agrarius. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 14 kwietnia 2012]
Myszowate (Muridae) – rodzina gryzoni. W skład myszowatych wchodzi 140 rodzajów z ok. 650 gatunkami (w Polsce zamieszkuje 8 gatunków). Wykształciły się w pliocenie i są spokrewnione z chomikowatymi. Są one wielkością zbliżone do szczura; długość ich ciała z ogonem wynosi 11-80 cm. W większości naziemne, ale są także nadrzewne i żyjące pod ziemią. Mają krótką miękką sierść. Aktywne głównie w nocy; są wszystkożerne i nie zapadają w sen zimowy. Pierwotnie zamieszkiwały Afrykę, Eurazję, Australię, teraz niektóre z myszowatych są rozprzestrzenione na całym świecie.Mysz (Mus) – rodzaj gryzoni z rodziny myszowatych (Muridae), obejmujący gatunki występujące głównie w Afryce, Azji i Europie. Mysz domowa jest jedynym gatunkiem tego rodzaju który zamieszkuje obie Ameryki i Australię.
Warto wiedzieć że... beta
Muzeum i Instytut Zoologii PAN – geneza muzeum sięga Gabinetu Zoologicznego powstałego w 1819 przy ówczesnym Królewskim Uniwersytecie Warszawskim i rozwijającego się do 1862 pod kierownictwem Feliksa Pawła Jarockiego. Następcą Jarockiego był Władysław Taczanowski, który po objęciu funkcji kierownika zmienił Gabinet w miejsce eksponowania zbiorów o charakterze edukacyjno-naukowym. W 1864 Taczanowski nawiązał kontakt z Konstantym i Aleksandrem Branickimi, którzy współpracowali z Gabinetem finansując powiększające kolekcję ekspedycje do Ameryki Południowej i Afryki. Taczanowski kierował Gabinetem do 1890, a po nim Nikołaj Nasonow (do 1906) i Jakow Szczełkanowcew (do 1915). Władysław Taczanowski współpracował z Branickimi przy powołaniu prywatnego Muzeum Zoologicznego, które zostało otwarte dla publiczności przez Ksawerego Branickiego w 1887 Jego kierownikiem został Jan Sztolcman.