Mr. Jones
Mania – zaburzenie psychiczne (nie choroba sensu stricto) z grupy zaburzeń afektywnych charakteryzujące się występowaniem podwyższonego bądź drażliwego nastroju. Stany maniakalne zazwyczaj opisywane są przez pacjentów jako doświadczenia przyjemne; sprawiające, że czują się szczęśliwi. Pacjenci, których nastrój podczas manii jest drażliwy, nie opisują tego doświadczenia jako przyjemne, szybko się frustrują, a próba wpływu na ich zamiary powoduje u nich nasilenie gniewu bądź występowanie urojeń prześladowczych.IMDb.com (The Internet Movie Database) – największa na świecie internetowa baza danych na temat filmów i ludzi z nim związanych. Zawiera informacje o aktorach, reżyserach, scenarzystach, producentach, montażystach, operatorach, muzykach itd. Informacje nie ograniczają się do kinematografii amerykańskiej.
Zaburzenia afektywne dwubiegunowe (choroba afektywna dwubiegunowa, ChAD, cyklofrenia) – zaburzenia psychiczne z grupy zaburzeń afektywnych. Do rozpoznania zaburzenia afektywnego dwubiegunowego dochodzi wtedy, gdy u pacjenta występuje epizod hipomanii, manii lub epizod afektywny mieszany, a w przeszłości wystąpił chociaż raz jeden z tych epizodów lub epizod depresji. Jeśli u pacjenta występuje powtórnie epizod depresji bez wystąpienia manii, hipomanii bądź epizodu mieszanego, rozpoznaje się zaburzenie afektywne jednobiegunowe (zaburzenie depresyjne nawracające).
Mr. Jones – amerykański melodramat z 1993 roku.
Główne role[ | edytuj kod]
Fabuła[ | edytuj kod]
Główny bohater filmu, tytułowy Mr Jones (Richard Gere), jest osobą cierpiącą na psychozę maniakalno-depresyjną, zaburzenie, w którym okresy dojmującego smutku i obezwładniającej apatii przeplatają się z okresami wielkiej wiary we własne siły i wzmożonej aktywności. Jones dwukrotnie trafia do szpitala psychiatrycznego po ekscesach dokonanych w fazie maniakalnej, ale początkowo odmawia zalecanego przez terapeutkę, doktor Elizabeth Bowen (Lena Olin), odosobnienia w szpitalu psychiatrycznym i leczenia farmakologicznego. Powodowany jednak sympatią do urodziwej terapeutki, przystaje w końcu na leczenie. Pomiędzy Jonesem a Elizabeth zaczyna się rodzić uczucie, tym trudniejsze w realizacji, że jemu choroba utrudnia normalne funkcjonowanie społeczne, a jej – kodeks etyczny psychologa zabrania wchodzić w bliższe relacje z pacjentami.