Moc zasady

Przeczytaj także...
Moc kwasu – ilościowa miara jego chemicznej „siły działania”. Miarą tej mocy jest zazwyczaj minus logarytm dziesiętny ze stałej dysocjacji kwasu (Ka) w danych warunkach, oznaczany skrótem pKa.Beryl (Be, łac. beryllium) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 4, metal należący do drugiej grupy głównej układu okresowego. Jedynym stabilnym izotopem jest Be. Został odkryty przez Louisa Vauquelina w 1798 r.
Litowce (metale alkaliczne, potasowce) – grupa pierwiastków 1 (dawn. IA lub I głównej) grupy układu okresowego (bez wodoru) o silnych własnościach metalicznych, tworzących z wodą silnie zasadowe (alkaliczne) wodorotlenki. Do metali alkalicznych zalicza się lit, sód, potas, rubid, cez i frans.

Moc zasady – ilościowa miara chemicznej „siły działania” zasad. Miarą tej mocy jest minus logarytm dziesiętny ze stałej dysocjacji zasady w danych warunkach temperatury i ciśnienia, oznaczany skrótem pKb. pKb = −log[Kb]

gdzie Kb to stała dysocjacji zasady. Im pKb jest mniejsze, tym moc zasady jest większa.

Przykładowo dla NaOH:

Międzynarodowa Unia Chemii Czystej i Stosowanej (ang. International Union of Pure and Applied Chemistry, w skrócie IUPAC [aj-ju-pak]) – międzynarodowa organizacja zajmująca się przede wszystkim standaryzacją symboliki, nazewnictwa i wzorców wielkości fizycznych stosowanych przez chemików na całym świecie. Oprócz tego IUPAC zajmuje się koordynacją badań naukowych oraz organizacją międzynarodowych kongresów i konferencji o tematyce chemicznej.Lech Pajdowski (zm. 10 września 2013) – polski chemik, specjalista w zakresie chemii i elektrochemii związków kompleksowych, profesor zwyczajny doktor habilitowany.

NaOH → Na + OH (dysocjacja w wodzie)

K_{b}={\frac {[Na^{+}][OH^{-}]}{[NaOH]}}>10^{14},pK_{b}<-14

Przykładowe wartości pKb:

Zasady – jedna z podstawowych obok kwasów i soli grup związków chemicznych. Wodne roztwory silnych zasad nieorganicznych są nazywane ługami (np. ług sodowy). Istnieją trzy różne definicje tej grupy związków:Temperatura – jedna z podstawowych wielkości fizycznych (parametrów stanu) w termodynamice. Temperatura jest związana ze średnią energią kinetyczną ruchu i drgań wszystkich cząsteczek tworzących dany układ i jest miarą tej energii.

Dla zasadowych związków organicznych najczęściej zamiast pKb podaje się wartości pKa (oznaczane czasem jako pKBH) dla kwasu sprzężonego BH danej zasady B. Obie wartości skorelowane są wzorem pKa + pKb = 14

Np. dla amoniaku pKb = 4,7, a pKa = 9,3, która to wartość odpowiada dysocjacji (jonizacji) kwasowej jonu amonowego NH4, a także reakcji hydrolizy tegoż jonu.

Stała dysocjacji (obecnie często zwana stałą jonizacji) – stała równowagi reakcji dysocjacji czyli rozpadu związków chemicznych na poszczególne jony, pod wpływem rozpuszczalnika, lub pod wpływem np. działania silnego pola elektrycznego.Wodorotlenek strontu – nieorganiczny związek chemiczny strontu. Z wodą tworzy ośmiohydrat, który daje się odwodnić do Sr(OH)2·H2O. Bezwodny wodorotlenek rozpuszcza się w wodzie z wydzieleniem ciepła, a uwodniony z pobraniem. Rozpuszczalność w wodzie wzrasta wraz z temperaturą (w temp. 273 K rozpuszczalność wynosi 0,41 g/100 g wody, a w 373 K – 21,8). Jest mocną zasadą.

Spis treści

Mocne zasady[]

Wartości Kb mocnych zasad w wodzie są na tyle duże (powyżej 10), że nie daje się ich zmierzyć żadnymi znanymi metodami, dlatego trudno jest porównywać ich moc i zazwyczaj przyjmuje się, że wszystkie silne zasady posiadają jednakową moc. Dopiero w przypadku słabszych zasad jest sens porównywać ich moc, jednak relacja między ich mocą i strukturą chemiczną jest dość złożona.

Wodorotlenek potasu (potaż żrący), KOH – nieorganiczny związek chemiczny z grupy wodorotlenków, jedna z najsilniejszych zasad.Wodorotlenek sodu, NaOH – nieorganiczny związek chemiczny z grupy wodorotlenków, należący do najsilniejszych zasad.

Mocne zasady:

wodorotlenki litowców: LiOH, NaOH, KOH, RbOH oraz CsOH;

wodorotlenki berylowców (bez berylu i magnezu): Ca(OH)2, Sr(OH)2 i Ba(OH)2.

Zobacz też[]

skala pH

moc kwasu

Przypisy

D.D. Perrin: Dissociation constants of organic bases in aqueous solution. Londyn: Butterworths & Co., 1965, s. 393, seria: IUPAC.

Bibliografia[]

Lech Pajdowski: Chemia Ogólna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1981. ISBN 8301005556.

Magnez (Mg, łac. magnesium) – pierwiastek chemiczny, metal ziem alkalicznych (druga grupa główna układu okresowego). Izotopy stabilne magnezu to Mg, Mg oraz Mg.Ciśnienie – wielkość skalarna określona jako wartość siły działającej prostopadle do powierzchni podzielona przez powierzchnię na jaką ona działa, co przedstawia zależność:

w oparciu o Wikipedię (licencja GFDL, CC-BY-SA 3.0, autorzy, historia, edycja)

Warto wiedzieć że... beta

Wodorotlenek rubidu (RbOH) – nieorganiczny związek chemiczny, zawierający atom rubidu i grupę hydroksylową. Jest to bardzo silna zasada, silniejsza niż wodorotlenek sodu i wodorotlenek potasu, ale słabsza od wodorotlenku cezu. Związek ten nie występuje w naturze.

Jon amonowy to jon powstający przez przyłączenie jonu wodorowego do cząsteczki amoniaku. Tworzy się w roztworze wodnym amoniaku:

Wodorotlenek wapnia (wapno gaszone, wapno lasowane) – związek chemiczny o wzorze Ca(OH)2, słabo rozpuszczalny w wodzie (około 1,3 g/dm³ w 293 K).

Wydawnictwo Naukowe PWN SA – wydawnictwo z siedzibą w Warszawie, założone w 1951, w obecnej formie prawnej działające od 1997. Wydawnictwo Naukowe PWN SA stanowi jednostkę dominującą Grupy kapitałowej PWN, w skład której wchodzi kilkanaście przedsiębiorstw, głównie wydawnictw.

Wodorotlenek baru – nieorganiczny związek chemiczny. Roztwór wodorotlenku baru jest silną zasadą, w stanie stałym występuje w postaci białych granulek lub proszku.

Wodorotlenek litu, (LiOH) – nieorganiczny związek chemiczny z grupy zasad. Występuje jako odmiana bezwodna lub monohydrat (LiOH · H2O).

Wodorotlenek cezu – nieorganiczny związek chemiczny, zawierający atom cezu i grupę hydroksylową. Jest to bardzo silna zasada, silniejsza od innych zasad metali alkalicznych takich jak wodorotlenek sodu, czy wodorotlenek potasu.