Moc zasady – ilościowa miara chemicznej „siły działania” zasad. Miarą tej mocy jest ujemny logarytm dziesiętny ze stałej dysocjacji zasady w danych warunkach temperatury i ciśnienia, oznaczany skrótem
p
K
b
.
{\displaystyle \mathrm {p} K_{b}.}
Lech Pajdowski (zm. 10 września 2013) – polski chemik, specjalista w zakresie chemii i elektrochemii związków kompleksowych, profesor zwyczajny doktor habilitowany.Zasady – jedna z podstawowych obok kwasów i soli grup związków chemicznych. Wodne roztwory silnych zasad nieorganicznych są nazywane ługami (np. ług sodowy). Istnieją trzy różne definicje tej grupy związków:
p
K
b
=
−
log
[
K
b
]
,
{\displaystyle \mathrm {p} K_{b}=-\log[K_{b}],}
gdzie
K
b
{\displaystyle K_{b}}
to stała dysocjacji zasady. Im
p
K
b
{\displaystyle \mathrm {p} K_{b}}
jest mniejsze, tym moc zasady jest większa.
Temperatura – jedna z podstawowych wielkości fizycznych (parametrów stanu) w termodynamice. Temperatura jest związana ze średnią energią kinetyczną ruchu i drgań wszystkich cząsteczek tworzących dany układ i jest miarą tej energii.Stała dysocjacji (obecnie często zwana stałą jonizacji) – stała równowagi reakcji dysocjacji czyli rozpadu związków chemicznych na poszczególne jony, pod wpływem rozpuszczalnika, lub pod wpływem np. działania silnego pola elektrycznego.
Przykładowo dla NaOH:
NaOH → Na + OH (dysocjacja w wodzie),
K
b
=
[
N
a
+
]
[
O
H
−
]
[
N
a
O
H
]
>
10
14
,
p
K
b
<
−
14.
{\displaystyle K_{b}=\mathrm {\frac {[Na^{+}][OH^{-}]}{[NaOH]}} >10^{14},\;\mathrm {p} K_{b}<-14.}
Moc zasad organicznych[ | edytuj kod]
Równanie dysocjacji dla zasad organicznych ma postać:
Wodorotlenek strontu – nieorganiczny związek chemiczny strontu. Z wodą tworzy ośmiohydrat, który daje się odwodnić do Sr(OH)2·H2O. Bezwodny wodorotlenek rozpuszcza się w wodzie z wydzieleniem ciepła, a uwodniony z pobraniem. Rozpuszczalność w wodzie wzrasta wraz z temperaturą (w temp. 273 K rozpuszczalność wynosi 0,41 g/100 g wody, a w 373 K – 21,8). Jest mocną zasadą.Wodorotlenek potasu (potaż żrący), KOH – nieorganiczny związek chemiczny z grupy wodorotlenków, jedna z najsilniejszych zasad.
B + H
2O ⇄ BH + OH−
.
Dla zasadowych związków organicznych zamiast pKb współcześnie podaje się wartości pKa (moc kwasu) (oznaczane czasem jako pKBH) dla kwasu sprzężonego BH danej zasady B:
B + H
3O+
⇄ BH+
+ H
2O.
Obie wartości skorelowane są wzorem:
pKa + pKb = pKH2O = 14
Np. dla amoniaku pKb = 4,7 a pKa = 9,3, która to wartość odpowiada dysocjacji (jonizacji) kwasowej jonu amonowego NH+
4, a także reakcji hydrolizy tegoż jonu.
Wodorotlenek sodu, NaOH – nieorganiczny związek chemiczny z grupy wodorotlenków, należący do najsilniejszych zasad.Magnez (Mg, łac. magnesium) – pierwiastek chemiczny, metal ziem alkalicznych (druga grupa główna układu okresowego). Izotopy stabilne magnezu to Mg, Mg oraz Mg.
Wartości Kb mocnych zasad w wodzie są na tyle duże (około 10 lub wyższe), że nie daje się ich zmierzyć bezpośrednio. Można jednak porównać ich moc w rozpuszczalnikach organicznych, np. DMSO.
Mocne zasady:
wodorotlenki litowców: LiOH, NaOH, KOH, RbOH oraz CsOH;
wodorotlenki berylowców (bez berylu i magnezu): Ca(OH)2, Sr(OH)2 i Ba(OH)2.
moc kwasu
skala pH
- ↑ Dissociation constants of organic acids and bases, [w:] CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 8-42–8-51, ISBN 978-0-8493-0488-0 .
- D.D. Perrin: Dissociation constants of organic bases in aqueous solution. Londyn: Butterworths & Co., 1965, s. 393, seria: IUPAC.
- Dissociation constants of inorganic acids and bases, [w:] CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 8-40–8-41, ISBN 978-0-8493-0488-0 .
Lech Pajdowski: Chemia Ogólna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1981. ISBN 83-01-00555-6.

Ciśnienie – wielkość skalarna określona jako wartość siły działającej prostopadle do powierzchni podzielona przez powierzchnię na jaką ona działa, co przedstawia zależność:Wodorotlenek rubidu (RbOH) – nieorganiczny związek chemiczny, zawierający atom rubidu i grupę hydroksylową. Jest to bardzo silna zasada, silniejsza niż wodorotlenek sodu i wodorotlenek potasu, ale słabsza od wodorotlenku cezu. Związek ten nie występuje w naturze.
Warto wiedzieć że... beta
Międzynarodowa Unia Chemii Czystej i Stosowanej (ang. International Union of Pure and Applied Chemistry, w skrócie IUPAC [aj-ju-pak]) – międzynarodowa organizacja zajmująca się przede wszystkim standaryzacją symboliki, nazewnictwa i wzorców wielkości fizycznych stosowanych przez chemików na całym świecie. Oprócz tego IUPAC zajmuje się koordynacją badań naukowych oraz organizacją międzynarodowych kongresów i konferencji o tematyce chemicznej.
Jon amonowy to jon powstający przez przyłączenie jonu wodorowego do cząsteczki amoniaku. Tworzy się w roztworze wodnym amoniaku:
Wodorotlenek wapnia (wapno gaszone, wapno lasowane) – związek chemiczny o wzorze Ca(OH)2, słabo rozpuszczalny w wodzie (około 1,3 g/dm³ w 293 K).
Wydawnictwo Naukowe PWN SA – wydawnictwo z siedzibą w Warszawie, założone w 1951, w obecnej formie prawnej działające od 1997. Wydawnictwo Naukowe PWN SA stanowi jednostkę dominującą Grupy kapitałowej PWN, w skład której wchodzi kilkanaście przedsiębiorstw, głównie wydawnictw.
Wodorotlenek baru – nieorganiczny związek chemiczny. Roztwór wodorotlenku baru jest silną zasadą, w stanie stałym występuje w postaci białych granulek lub proszku.
Wodorotlenek litu, (LiOH) – nieorganiczny związek chemiczny z grupy zasad. Występuje jako odmiana bezwodna lub monohydrat (LiOH · H2O).
Wodorotlenek cezu – nieorganiczny związek chemiczny, zawierający atom cezu i grupę hydroksylową. Jest to bardzo silna zasada, silniejsza od innych zasad metali alkalicznych takich jak wodorotlenek sodu, czy wodorotlenek potasu.