Mick Jagger
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
The Rolling Stones [ðɘ rɘʊlɪŋ stɘʊnz] – brytyjski zespół rockowy, założony 12 lipca 1962 w Londynie. Są czwartym zespołem rockowym z największą liczbą sprzedanych wydawnictw muzycznych w historii. Łącznie sprzedali ok. 250 milionów egzemplarzy albumów na całym świecie. L’Wren Scott wcześniej Laura „Luann” Bambrough (ur. 28 kwietnia 1964, zm. 17 marca 2014 w Nowym Jorku) – amerykańska modelka, stylistka, projektantka mody i kostiumów.
UWAGA: TA PODSTRONA MOŻE ZAWIERAĆ TREŚCI PRZEZNACZONE TYLKO DLA OSÓB PEŁNOLETNICH
Sir Michael Philip ‘Mick’ Jagger (ur. 26 lipca 1943 w Dartford) – brytyjski wokalista, kompozytor, autor tekstów i lider/współzałożyciel rockowego zespołu The Rolling Stones, który ma ponad 200 milionów sprzedanych płyt w ciągu pięciu dekad swojej kariery. Wykonawca piosenek opartych na bluesie i soulu melodyjnych i pełnych ekspresji, które sam komponuje. Jako solista wydał pięć albumów, które cieszyły się umiarkowanym powodzeniem, próbował także, bez większego powodzenia, kariery aktorskiej.
Wraz z grupą odniósł jeden z największych sukcesów komercyjnych w historii muzyki spośród wszystkich zespołów rockowych świata. Jagger jest współtwórcą większości repertuaru grupy wraz z gitarzystą Keithem Richardsem.
12 grudnia 2003 królowa brytyjska Elżbieta II uhonorowała go brytyjskim tytułem szlacheckim i Orderem Imperium Brytyjskiego.
W 2006 został sklasyfikowany na 15. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według Hit Parader. Wartość jego majątku pod koniec XX wieku oszacowano na ponad 230 mln dolarów.
Życiorys[ | edytuj kod]
Wczesne lata[ | edytuj kod]
Przyszedł na świat w Dartford w Anglii, w hrabstwie Kent, w dystrykcie Dartford, w przeciętnej rodzinie klasy średniej jako syn nauczyciela wychowania fizycznego Basila Fanshawe “Joego” Jaggera i fryzjerki Evy Ensley Mary (z domu Scutts), urodzonej w Nowej Południowej Walii. Od dzieciństwa kochał śpiewać w chórze kościelnym, a później zafascynował się głównie czarnoskórymi artystami takimi jak Chuck Berry czy Muddy Waters. Chociaż jego stopnie pogorszyły się w Dartford Maypole County Primary School, gdy poświęcał więcej czasu muzyce to jednak w 1960, po otrzymaniu stypendium socjalnego, Jagger wybrał kierunek rachunkowość i finanse (BSc Accounting and Finance) na London School of Economics.
Kariera[ | edytuj kod]
W wieku pięciu lat poznał na przedszkolnym boisku chłopca nazywającego się Keith Richards. Ich drogi rozeszły się, gdy poszli do innych szkół, lecz w 1960 przypadkowo odnowili znajomość w pociągu. Jagger grał wtedy w zespole Little Boy Blue and the Blue Boys, a Richards studiował sztuki piękne. Ich przyjaźń scementowało zamiłowanie do amerykańskiej muzyki, jednak decydujący wpływ na ich całe przyszłe życie miał rok 1962, w którym przyłączył się do zespołu Briana Jonesa.
2 maja 1962 utalentowany młody multiinstrumentalista zafascynowany bluesem – Brian Jones zamieścił ogłoszenie w czasopiśmie muzycznym „Jazz News”, że tworzy nowy zespół i poszukuje do niego gitarzystów i wokalistów, a także saksofonistę, pianistę, basistę i perkusistę. Pierwszy zgłosił się pianista Ian Stewart, następnie Geoff Bradford (gitarzysta), nie mieli w tym czasie stałego perkusisty. W czerwcu Mick Jagger i Keith Richards wybrali się na jedną z prób zespołu Jonesa, wkrótce potem przyłączyli się do jego zespołu, zastępując Geoffa. W lipcu nadarzyła się okazja zagrania koncertu w Marquee Club w zastępstwie za Blues Incorporated, w tym czasie zespół jeszcze nie miał nazwy – dlatego Jones specjalnie na tę okazję zdecydował, że wystąpią pod nazwą The Rollin’ Stones (inspirował się utworem Muddy’ego Watersa o podobnym tytule). Wystąpili w składzie Mick Jagger (wokal), Keith Richards i Brian Jones (gitary), Dick Taylor (gitara basowa), Ian Stewart (pianino) oraz Mick Avory (perkusja), (według innych źródeł grał wtedy Tony Chapman, który był pierwszym perkusistą Stones). Występ w Marquee Club okazał się sukcesem, zespół zaczął następnie grywać we wspomnianym Ealing Jazz Club. Muzycy nadal poszukiwali perkusisty, gdyż Jones uważał, że tylko z bardzo dobrym perkusistą będą dobrze brzmieć, tymczasowo wykorzystywali do tego celu Tony’ego Chapmana, z którego jednak nie byli zadowoleni. W sierpniu 1962 do Jonesa, który samotnie wynajmował mieszkanie w londyńskiej Chelsea przy Edith Grove 102 (w tym czasie mieszkał z Pat Andrews i dzieckiem), wprowadził się Mick Jagger, niedługo potem Keith Richards. Było to mieszkanie bez łazienki z tylko jedną żarówką w dużym pokoju (wynajęte za 16 funtów tygodniowo). Zarobione pieniądze Jones przeznaczał na struny gitarowe i sprzęt, pieniądze Pat Andrews były na życie. W wolnych chwilach Jones, Jagger i Richards słuchali płyt, najczęściej Muddy’go Watersa oraz grali i śpiewali bluesa, poza tym Jones nadal pracował w sklepie, Jagger uczył się w londyńskim LSE, a Richards szukał pracy.
.jpg)
W połowie lat 80. pokłócił się z Keithem Richardsem. Przebaczyli sobie w 1989. W 1994 Stonesi otrzymali nagrodę Grammy za najlepszy album rockowy Voodoo Lounge.
Nagrał kilka albumów solowych: She’s the Boss (wyd. Columbia, 1985), Primitive Cool (1987), Wandering Spirit (wyd. Atlantic, 1993) i Goddess in the Doorway (wyd. Virgin, 2001), a także wydał single: „Just Another Night of You” (1985), „Dancin’ in the Streets” (1985) w duecie z Davidem Bowie, za który odebrał MTV Video Music Award – występ ogólny w teledysku czy „Let’s Work” (1987).
Zadebiutował na kinowym ekranie w roli australijskiego przestępcy Neda Kelly w filmie biograficznym Tony’ego Richardsona Ned Kelly (1970) z Diane Craig. Wystąpił też w thrillerze Freejack (1992), inspirowanym powieścią Korporacja „Nieśmiertelność” (Immortality Inc.) autorstwa Roberta Sheckleya i nominowanym do Nagrody Saturna w kategorii najlepszy film science fiction, u boku Anthony’ego Hopkinsa, Emilio Esteveza, Johna Shei, Kevina Nasha i Rene Russo. Wspólnie z Lorne Michaelsem zajął się również produkcją dramatu sensacyjno-wojennego wg powieści Roberta Harrisa Enigma (2001), gdzie zagrali: Dougray Scott, Kate Winslet, Saffron Burrows, Jeremy Northam, Nikolaj Coster-Waldau, Tom Hollander, Matthew Macfadyen i Edward Hardwicke, a sam Jagger pojawił się cameo jako oficer RAF.
Życie prywatne[ | edytuj kod]
Jego pierwszą dziewczyną była Chrissie Shrimpon, którą muzyk poznał jeszcze będąc studentem. Planował ją poślubić, ale jego rosnąca sława stawała się powodem wielu kłótni pary. W 1967 Jagger i Richards zostali aresztowani za posiadanie nielegalnej amfetaminy; Jagger krył w rzeczywistości swą dziewczynę, piosenkarkę pop Marianne Faithfull. W międzyczasie Chrissie Shrimpon załamana rozstaniem przedawkowała tabletki nasenne, w porę znalazł ją Jagger i unikając skandalu, zabrał ją do szpitala. Z kolei związek (1964-70) z Faithfull zakończył się po stracie dziecka, w 1969 połknęła tabletki, popijając je czekoladą; Jagger w porę zareagował i zawiózł Faithfull do szpitala. Później nawiązał szybki romans z Marshą Hunt, który rozpadł się, zanim zdążyła urodzić córkę Karis w 1970.
12 maja 1971 w Kaplicy św. Anny w Saint-Tropez we Francji ożenił się z nikaraguańską modelką Biancą Pérez-Morą Macías. Pięć miesięcy później w Paryżu przyszła na świat ich córka Jade Sheena Jezebel (ur. 21 października 1971). Bianca odmówiła podpisania intercyzy, a ich małżeństwo oficjalnie trwało zaledwie rok. Para została razem dla dobra córki. Rozwiedli się osiem lat później, w 1980, gdy muzyk odbił Bryanowi Ferry teksańską modelkę Jerry Hall, z którą oficjalnie się afiszował. Ślub wzięli jednak dopiero 21 listopada 1990 na Bali i mieli czwórkę dzieci: dwie córki – Elizabeth Scarlett (ur. 2 marca 1984) i Georgię May Ayeeshę (ur. 1992) oraz dwóch synów – Jamesa Leroya Augustina (ur. 1986) i Gabriela Luke’a Beauregarda (ur. 1997).
Romansował z włoską modelką Carlą Bruni (1992) w Tajlandii i czeską modelką Janą Rajlich (1996). W latach 1998–1999 był związany z modelką Lucianą Morad, z którą miał syna Lucasa Maurice’a (ur. w maju 1999).
Od 2001 do 2014 Jagger był związany z amerykańską stylistką i projektantką mody, L’Wren Scott, której kreacje nosiły m.in. Madonna, Angelina Jolie czy Jennifer Lopez, a po jej samobójstwie w 2014 (spowodowanym depresją), ustanowił na lata 2015–2017 stypendium jej imienia, pokrywające roczne koszty studiów dla jednej osoby, na kierunku projektowanie mody w szkole Central Saint Martins w Londynie.
Od 2014 związany jest z młodszą o 44 lata tancerką baletową Melanie Hamrick, z którą ma syna Deverauxa Octaviana Basila (ur. 8 grudnia 2016).
W kwietniu 2019 artysta pomyślnie przeszedł operację wymiany zastawki aortalnej serca.
Podstrony: 1 [2] [3] [4]