.mw-parser-output table.transport-autobus td.naglowek{color:white!important;background:#007c06!important}.mw-parser-output table.transport-trolejbus td.naglowek{color:white!important;background:#0432c8!important}.mw-parser-output table.transport-tramwaj td.naglowek{color:white!important;background:#c80404!important}.mw-parser-output table.transport-metro td.naglowek{color:black!important;background:#7d7d7d!important}.mw-parser-output table.transport-kolej td.naglowek{color:white!important;background:green!important}.mw-parser-output table.transport-wodny td.naglowek{color:white!important;background:blue!important}
Technologia 1: Zasilanie z trzeciej szyny, tor normalny; linia Higashiyama, stacja Kami-Yashiro
Technologia 2: Zasilanie górne, tor 1067 mm; linia Tsurumai, stacja Kami-Otai
Technologia 3: maglev; linia Linimo (poza siecią metra)
Wejście do stacji Nagoya Daigaku z 2003 r. Design wejść jest różny – to na zdjęciu należy do najnowszych
Metro w Nagoi, jap.: 名古屋地下鉄 Nagoya chikatetsu, pełna nazwa 名古屋市営地下鉄 Nagoya Shiei Chikatetsu (pol.: „Miejska kolej podziemna Nagoi”) – sieć szybkiej kolei miejskiej należącej do gminy, która obsługuje głównie obszar miasta Nagoja (Region Tōkai, Japonia).
Tramwaj (z ang. tramway – linia tramwajowa, tram – tramwaj) – pasażerski lub towarowy pojazd szynowy zaprojektowany do eksploatacji na linii tramwajowej.Kolej magnetyczna (kolej na poduszce magnetycznej) – kolej poruszająca się bez styku pojazdu z torem, dzięki unoszeniu elektromagnetycznemu przez odpychanie się lub przyciąganie magnesów stałych lub układ elektromagnesów ułożonych w torze i umieszczonych w pojeździe.
東山線 Higashiyama-sen (oznaczenie „H”, nr planistyczny – 1): linia o przebiegu WZ, długość 20,6 km, w większości podziemna, w śrómieściu pod ulicą 錦通 Nishiki-dōri. Na wschód od stacji 一社 Issha przebiega na wiadukcie (ok. 3 km). Zajezdnia znajduje się przy wschodniej stacji końcowej 藤が丘 Fujigaoka. Eksploatuje się pociągi sześciowagonowe.
名城線 Meijō-sen (pol.: „linia Zamku Nagoja”; oznaczenie „M”, nr planistyczny 2 – zachodnia połowa pętli i 4 – wschodnia połowa pętli): linia okólna, długości 26,4 km, w zachodniej części pętli przebiegająca przez śródmieście pod bulwarem 久屋大通 Hisaya-Ōdōri (gdzie obsługuje centralny rejon 栄 Sakae), przez węzeł 金山 Kanayama z siecią JR i Meitetsu oraz przez Uniwersytet Nagoja. Całkowicie podziemna. Eksploatacja łącznie z linią Meikō. Pociągi sześciowagonowe.
名港線 Meikō-sen (pol.: „linia Portu Nagoja”; oznaczenie „E”, nr planistyczny 4): linia długości 6,0 km, łącząca węzeł Kanayama z nabrzeżem zatoki, które poddano rewitalizacji. Całkowicie podziemna. Zajezdnia znajduje się przy stacji 名古屋港 Nagoya-kō. Na stacji Kanayama włączona w linię Meijō (w kierunku centrum).
鶴舞線 Tsurumai-sen (oznaczenie „T”, nr planistyczny – 3): linia długości 20,4 km, o przebiegu SE-NW, na obszarze śródmieścia prowadzona południkowo pod ulicą 伏見通 Fushimi-dōri. Trasa jest całkowicie podziemna, z wyjątkiem wprowadzenia na stację 上小田井 Kami-Otai na linii 犬山 Inuyama kolei prywatnej Meitetsu, z którą jest połączona. Na południowym wschodzie końcowa stacja 赤池 Akaike jest przejściową na linię 豊田 Toyota tej samej kolei (znajduje się koło niej zajezdnia). Eksploatuje się pociągi sześciowagonowe – własne metra i Meitetsu, dla której linia jest drugim połączeniem średnicowym (poza własną magistralą Nagoya-sen) pod śródmieściem Nagoi. Nazwa linii bierze się od Parku Tsurumai w południowo-wschodniej części miasta.
桜通線 Sakura-dōri-sen (oznaczenie „S”, nr planistyczny – 6): linia długości 14,9 km, całkowicie podziemna, łączy dzielnice południowo-wschodnie z rejonem Sakae i zapleczem Dworca Nagoya; w śródmieściu przebiega pod ulicą 桜通 Sakura-dōri (skąd bierze nazwę). Zajezdnia, całkowicie podziemna, znajduje się koło stacji końcowej 中村区役所 Nakamuraku-yakusho. Eksploatuje się pociągi pięciowagonowe.
上飯田線 Kami-Iida-sen (oznaczenie „K”, nr planistyczny – 7): krótki odcinek długości 0,8 km planowanej dłuższej linii, połączony na stacji 平安通 Heian-dōri z linią 小牧 Komaki kolei Meitetsu (do Inuyamy). Funkcjonuje jako podziemne doprowadzenie tej linii do stacji przesiadkowej na Meijō-sen. Eksploatuje się pociągi czterowagonowe, w większości należące do Meitetsu, ale są też dwie jednostki własne metra.
Sieć jest rozwiązana w układzie mieszanym, liniowo-rozgałęźnym. Średni odstęp między stacjami – 979 m.
Port lotniczy Chūbu (jap. 中部国際空港, Chūbu Kokusai Kūkō; Międzynarodowy Port Lotniczy Chūbu) - międzynarodowy port lotniczy położony na sztucznej wyspie koło Tokoname, 33 km od Nagoi, w Japonii.Dworzec Nagoja (jap. 名古屋駅, Nagoya-eki) – główna stacja kolejowa w Nagoi (Japonia). Jest to największy dworzec kolejowy świata pod względem powierzchni - 446 000 m².
あおなみ線 Aonami-sen, oficjalnie 名古屋臨海高速鉄道 Nagoya Rinkai Kōsoku Tetsudō (pol.: „Szybka Kolej Nabrzeża Nagoi”), linia 西名古屋港 Nishi-Nagoya-kō (pol.: „linia zachodniego portu Nagoja”) długości 15,2 km, zbudowana dla pobudzenia inwestycji w zachodniej części portu Nagoja. Jest to kolej „trzeciego sektora” należąca głównie do miasta Nagoja (56,6%) oraz kolei JR Tōkai (10%).
リニモ線 Linimo-sen, oficjalnie 愛知高速交通 Aichi Kōsoku Kōtsū (pol.: „Szybki Transport [Prefektury] Aichi”): linia maglev długości 8,9 km, łącząca tereny powystawowe EXPO 2005 na terenie miasta Nagakute ze stacją końcową linii metra Higashiyama. Linimo jest koleją „trzeciego sektora”; główni udziałowcy to Prefektura Aichi – 30,8%, kolej Meitetsu – 14,9%.
名鉄 Meitetsu, pełna nazwa 名古屋鉄道 Nagoya Tetsudō, rozbudowana sieć prywatnej kolei aglomeracyjnej zespołu miejskiego Nagoi. Jej sieć jest szczególnie gęsta w dzielnicach północno-zachodnich i południowych; kolej zapewnia również połączenie z portem lotniczym Chūbu. W strefach dobrze obsługiwanych siecią Meitetsu nie buduje się metra.
Ponadto pewną rolę w obsłudze ruchu miejskiego odgrywają linia Kintetsu-Nagoya (近鉄名古屋線) i sieć aglomeracyjna kolei JR東海 JR Tōkai.
Peachliner lub Tōkadai Shin-kōtsū Peach Liner (桃花台新交通ピーチライナー) był kolejką jednotorową w Komaki w prefekturze Aichi w Japonii. Działał od 1991 do 30 września 2006 roku. Początkowo planowano nim przewozić do 43 000 ludzi dziennie, jednak średnia wynosiła 2 670 osób dziennie.Nagoya Railroad Co., Ltd. (jap. 名古屋鉄道株式会社, Nagoya Tetsudō Kabushiki-gaisha), znana szerzej jako Meitetsu (jap. 名鉄, Meitetsu) – spółka kolejowa świadcząca przewozy na terenie prefektur Aichi i Gifu w Japonii. Firma jest drugim najstarszym operatorem kolei elektrycznej w Japonii. Słynna między innymi z pociągów typu "Panorama Car" i "Panorama Super" oferujących widok panoramiczny przez szerokie przednie okno.
Ruch dostępnych pociągów metra odbywa się w godzinach 5:00 – 0:30 (w śródmieściu). Wszystkie pociągi na liniach metra są lokalne.
Maksymalna częstotliwość szczytowa sięga rano 2 min. na linii Higashiyama i 2½ min. na śródmiejskiej części pętlicy Meijō. Minimalna częstotliwość utrzymywana jest na linii Kami-Iida – nawet do 15 min. poza szczytem.
Z wyjątkiem wczesnych godzin rannych i późnych wieczornych, wszystkie pociągi linii Meikō wjeżdżają na pętlę Meijō i jadą do stacji 大曽根 Ōzone. Na odcinku Kanayama – Ōzone jadą na przemian pociągi okólne Meijō i pociągi linii Meikō. Te pierwsze dzielą się na jadące "zgodnie z ruchem wskazówek zegara" (dosł. "prawoskrętne": 右回り migi-mawari), i jadące „przeciwnie do ruchu wskazówek zegara” (左回り hidari-mawari).
Region Tōkai (jap. 東海地方, Tōkai Chihō, dosł.: region "wschodnie morze") - podregion regionu Chūbu w środkowej Japonii. Nazwa wywodzi się z epoki Edo, od Tōkaidō ("droga wschodniego morza") jednego z pięciu głównych szlaków tej epoki.Trzecia szyna – w kolejnictwie forma zasilania dolnego pociągów elektrycznych. Stanowi ją dodatkowa szyna umieszczona wzdłuż toru kolejowego i znajdująca się pod napięciem. Zazwyczaj używa się jej w szybkich kolejach miejskich prowadzonych we własnych korytarzach, całkowicie lub prawie całkowicie wydzielonych od przestrzeni zewnętrznej.
Przechodzenie na sieć Meitetsu dotyczy:
– wszystkich pociągów Kami-Iida-sen. Kursują one w relacji Inuyama – Heiwa-dōri (20,6 km od stacji Kami-Iida). Między linią Meitetsu i metrem przejeżdża 11,9 tys. osób dziennie.
– na stacji Akaike: połowy pociągów Tsurumai-sen; kursują one 名鉄豊田線 Meitetsu-Toyota-sen, a następnie 名鉄三河線 Meitetsu-Mikawa-sen do stacji 豊田市 Toyota-shi (16,6 km od stacji Akaike). Między linią Meitetsu i metrem przejeżdża 21,0 tys. osób dziennie;
– na stacji Kami-Otai: dwóch-trzech par pociągów na godzinę, jadących do stacji Inuyama (21,1 km dalej) albo 岩倉 Iwakura lub 扶桑 Fusō, położonych wcześniej na trasie. Niektóre z pociągów są pośpieszne (急行 kyūkō) na linii Meitetsu. Między linią Meitetsu i metrem przejeżdża 17,6 tys. osób dziennie.
„Gęstość przewozów” na sieci metra, liczona jako stosunek dziennej liczby pasażerów do długości sieci, wynosi 12,96 tys.pas./km linii (2006). Wielkość przewozów, wcześniej stale wzrastająca, jest od 1994 r. dość stabilna. Metro Nagoja zatrudnia 2598 osób (zatrudnienie zredukowano w ostatnich latach z ponad 3 tys.).
Dworzec Kanayama (jap. 金山駅, Kanayama-eki) stacja kolejowa w Nagoi w dzielnicy Naka w Japonii. W skład dworca wchodzą stacje kolejowe: kolei japońskich (JR), Meitetsu i Metro w Nagoi. Ze stacji można dostać się między innymi na lotnisko obsługujące region, a położone na sztucznej wyspie na Zatoce Ise, na południe od Nagoji.Autobus torowy – autobus poruszający się „sztywnym” torem, dzięki zastosowaniu prowadnic i kół prowadzących zamocowanych w pojeździe.
Opłata za bilet zależy od odległości przejazdu i waha się w obrębie sieci metra od 200円 do 320円. Przejazd linią Aonami kosztuje od 200円 do 350円, Linimo od 160円 do 360円.
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Warto wiedzieć że... beta
Prefektura Aichi (jap. 愛知県, Aichi-ken) – prefektura znajdująca się w regionie Chūbu w Japonii na wyspie Honsiu. Jej stolicą jest miasto Nagoja.
Nagoja, Nagoya (jap. 名古屋市, Nagoya-shi) jest czwartym co do wielkości miastem w Japonii oraz stolicą prefektury Aichi, w regionie Chūbu, na wyspie Honsiu. Jest również największym portem w Japonii. Leży nad zatoką Ise. Aglomerację Nagoi zamieszkuje około 9 mln ludzi, czyniąc ją trzecią co do wielkości w kraju, po Tokio i Osace.
Kintetsu (jap. 近鉄, Kintetsu), pełna nazwa: Kinki-Nippon Tetsudō (jap. 近畿日本鉄道, Kinki-Nippon Tetsudō) – sieć prywatnej kolei aglomeracyjnej funkcjonująca między Osaką, Narą, Kioto, Nagoją i miastami zachodniego wybrzeża zatoki Ise (prefektura Mie).
