Metadane

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Metadane, dane o danych – ustrukturalizowane informacje stosowane do opisu zasobów informacji lub obiektów informacji, dostarczające szczegółowych danych, dotyczących atrybutów zasobów lub obiektów informacji, w celu ułatwienia ich znalezienia, identyfikacji, a także zarządzania tymi zasobami.

Klucz główny (ang. Primary Key) – pojęcie z zakresu teorii relacyjnych baz danych. Oznacza wybrany minimalny zestaw atrybutów relacji, jednoznacznie identyfikujący każdą krotkę tej relacji.Dokument elektroniczny (inaczej dokument cyfrowy, dokument binarny) − w informatyce dokument w postaci pliku tekstowego, graficznego, muzycznego, filmowego lub mieszanego będącego wynikiem pracy z danym programem komputerowym, dający się zapisać, a następnie odczytać. Posiada cechy dokumentu, czyli potwierdza prawdziwość zaistnienia danego wydarzenia, okoliczności, zjawiska oraz cechy pliku. Mogą być więc dowodem w procedurach prawnych.

Metadane można podzielić według kategorii jako opisowe, strukturalne i administracyjne:

  • Metadane administracyjne – dostarczają informacji dotyczących zarządzania zasobem informacji lub obiektem, takich jak: data i sposób jego utworzenia, typ dokumentu, informacje dotyczące dostępu do zasobu,
  • Metadane opisowe – dostarczają informacji na temat takich danych jak tytuł, streszczenie, autor oraz słowa kluczowe, opisujące zasób informacji lub obiekt,
  • Metadane strukturalne – opisują logiczny i fizyczny związek pomiędzy częściami złożonego obiektu.

    • Zastosowanie[ | edytuj kod]

    Zbiorem metadanych są np. bibliografie i katalogi biblioteczne. W systemach zarządzania dokumentami metadane określa się mianem metryka dokumentu.

    Dublin Core (Dublin Core Metadata Element Set, DC, DCES) – ogólny standard metadanych. Przyjęty jako standard ISO 15836-2003.Tytuł – wyraz identyfikujący i nazywający dokument. Także słowo, wyrażenie lub grupa znaków tworzących nazwę zasobu lub dzieła, które zawiera.

    Za pomocą metadanych opisuje się dokumenty elektroniczne, w szczególności dokumenty dostępne poprzez sieci komputerowe, np. strony WWW dostępne w sieci Internet, jak również dokumenty tworzące nowoczesne biblioteki cyfrowe. Jednym ze standardów metadanych jest Dublin Core Metadata Element Set (DCMES).

    Plik danych, plik komputerowy, zwykle krótko plik – uporządkowany zbiór danych o skończonej długości, posiadający szereg atrybutów i stanowiący dla użytkownika systemu operacyjnego całość. Nazwa pliku nie jest jego częścią, lecz jest przechowywana w systemie plików.Exchangeable Image File Format (Exif) - standard metadanych dla plików z obrazkami, wydany przez Japan Electronics and Information Technology Industries Association.

    Metadanymi są również informacje na temat plików i katalogów, zapisanych za pomocą systemu plików na zewnętrznym nośniku danych. W systemach plików z księgowaniem do metadanych zalicza się też plik dziennika tzw. kronikę systemu plików. W przypadku bazy danych, metadanymi są definicje tabel, widoków, kluczy itp. natomiast danymi – zawartość tych tabel, widoków – rekordy.

    Znaczniki meta (ang. meta elements) - zbiór znaczników w sekcji nagłówkowej dokumentu używany do opisu jego zawartości, stosowany przy tworzeniu stron internetowych w formacie HTML oraz XHTML.Nationalencyklopedin – największa, szwedzka encyklopedia współczesna. Jej stworzenie było możliwe dzięki kredytowi w wysokości 17 mln koron, którego udzielił rząd szwedzki w 1980 roku i który został spłacony w 1990. Drukowana wersja składa się z 20 tomów i zawiera 172 tys. haseł. Wersja internetowa zawiera 260 tys. haseł (stan z czerwca 2005). Inicjatorem projektu był rząd szwedzki, który rozpoczął negocjacje z różnymi wydawcami. Negocjacje zakończyły się w 1985, kiedy na wydawcę został wybrany Bra Böcker z Höganäs. Encyklopedia miała uwzględniać kwestie genderowe i związane z ochroną środowiska. Pierwszy tom ukazał się w 1989 roku, ostatni w 1996. Dodatkowo w roku 2000 ukazały się trzy dodatkowe tomy. Encyklopedię zamówiło 54 tys. osób. W 1997 roku ukazało się wydanie elektroniczne na CD, a w 2000 pojawiło się wydanie internetowe, które jest uzupełniane na bieżąco.

    Zobacz też[ | edytuj kod]

  • Exchangeable Image File Format (EXIF)
  • MPEG-7
  • Resource Description Framework
  • znacznik meta

    • Przypisy[ | edytuj kod]

    1. Maja Žumer: National bibliographies in the digital age: guidance and new directions. Monachium: 2009. ISBN 978-3-598-24287-8.
    2. ↑ Lois Mai Chan, Theodora Hodges: Cataloging and Classification: An Introduction. Lanham: 2007. ISBN 978-0-8108-6000-1.
    3. Joan M. Reitz: Dictionary for library and information science. Westport: Libraries Unlimited, 2004, s. 448. ISBN 1-59158-075-7.
    4. Opisywanie obiektów cyfrowych, 21 października 2016 [dostęp 2018-11-22].
    RDF (ang. Resource Description Framework) - język/metoda pozwalająca na opisywanie zasobów sieci Web, ze składnią opartą na XML, opracowana przez W3C. Służy przedstawieniu (nie zaś wyświetlaniu) wiedzy zawartej w Internecie, w sposób zrozumiały dla komputerów (łatwo przetwarzany przez programy komputerowe). Może być wykorzystany w celu tworzenia semantycznego Internetu. Jego rozszerzeniem jest OWL.Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.




    Warto wiedzieć że... beta

    Informacja (łac. informatio – przedstawienie, wizerunek; informare – kształtować, przedstawiać) – termin interdyscyplinarny, definiowany różnie w różnych dziedzinach nauki; najogólniej – właściwość pewnych obiektów, relacja między elementami zbiorów pewnych obiektów, której istotą jest zmniejszanie niepewności (nieokreśloności).
    Streszczenie (ang. summary, fr. résumé, niem. Zusammenfassung) – przekształcenie tekstu polegające na zmniejszeniu jego długości przy zachowaniu zasadniczych, wyróżnionych elementów jego treści: najważniejszych treści, problemów, w przypadku streszczeń dzieł literackich podstawowych elementów fabuły. Metody streszczenia zależą od charakteru streszczanego dzieła i funkcji, jaką ma pełnić streszczenie.
    System zarządzania dokumentami (ang. Document Management System) – narzędzie informatyczne pozwalające na przetwarzanie wszelkich form dokumentów powstających w organizacjach. Przetwarzanie dotyczy zarówno dokumentów wewnętrznych dotyczących współpracy różnych obszarów funkcjonalnych organizacji, jak również dokumentów napływających z otoczenia (np. zamówienia od klientów, faktury, listy i inne). W zakresie zarządzania wiedzą techniki te w szczególny sposób wspomagają obszar gromadzenia i organizowania zasobów wiedzy.
    Widok (perspektywa) to logiczny byt (obiekt), osadzony na serwerze baz danych. Umożliwia dostęp do podzbioru kolumn i wierszy tabel lub tabeli na podstawie zapytania w języku SQL, które stanowi część definicji tego obiektu. Przy korzystaniu z widoku jako źródła danych należy odwoływać się identycznie jak do tabeli. Operacje wstawiania, modyfikowania oraz usuwania rekordów nie zawsze są możliwe ( np. w sytuacji gdy widok udostępnia część kolumn dwóch tabel tb_A oraz tb_B bez kolumny z kluczem głównym tabeli tb_B ). W niektórych SZBD widok służy wyłącznie do pobierania wyników i ograniczania dostępu do danych.
    System plików – metoda przechowywania plików, zarządzania plikami, informacjami o tych plikach, tak by dostęp do plików i danych w nich zgromadzonych był łatwy dla użytkownika systemu; także: wolumin.
    Sieć komputerowa (w skrócie: sieć) – zbiór komputerów i innych urządzeń połączonych ze sobą kanałami komunikacyjnymi. Sieć komputerowa umożliwia wzajemne przekazywanie informacji oraz udostępnianie zasobów własnych między podłączonymi do niej urządzeniami, tzw. "punktami sieci".
    Bibliografia (gr. βιβλιο „książka” + γραφία „piszę”) – termin oznaczający zarówno uporządkowany według pewnych kryteriów i spełniający określone zadania informacyjne wykaz (spis) dokumentów pisanych, jak i dział nauki o utworach piśmiennictwa definiujący zasady tworzenia wspomnianych spisów.

    Reklama