Metadane
Przeczytaj także...
Katalog (gr. katálogos – lista) – rejestr dokumentów bibliotecznych w sposób uporządkowany, ułatwiający ich odszukanie, podający ich cechy indywidualne i bibliograficzne oraz miejsce przechowywania.Dokument – w uogólnionej definicji rzeczowe świadectwo jakiegoś zjawiska sporządzone w formie właściwej dla danego czasu i miejsca.
Tabela w bazach danych jest wydzielonym logicznie zbiorem danych, zorganizowanych w formie tabeli składającej się z wierszy dzielonych na kolumny. Jest to obiekt teoretyczny i nie należy go mylić z jej graficzną reprezentacją, czy miejscem zajmowanym w pamięci komputera. W zależności od typu bazy danych wewnętrzna organizacja podziału danych na kolumny i wiersze jest różna i często umowna.
Katalog (gr. katálogos – lista) – rejestr dokumentów bibliotecznych w sposób uporządkowany, ułatwiający ich odszukanie, podający ich cechy indywidualne i bibliograficzne oraz miejsce przechowywania.Dokument – w uogólnionej definicji rzeczowe świadectwo jakiegoś zjawiska sporządzone w formie właściwej dla danego czasu i miejsca.
Tabela w bazach danych jest wydzielonym logicznie zbiorem danych, zorganizowanych w formie tabeli składającej się z wierszy dzielonych na kolumny. Jest to obiekt teoretyczny i nie należy go mylić z jej graficzną reprezentacją, czy miejscem zajmowanym w pamięci komputera. W zależności od typu bazy danych wewnętrzna organizacja podziału danych na kolumny i wiersze jest różna i często umowna.
Metadane, dane o danych – ustrukturalizowane informacje stosowane do opisu zasobów informacji lub obiektów informacji, dostarczające szczegółowych danych, dotyczących atrybutów zasobów lub obiektów informacji, w celu ułatwienia ich znalezienia, identyfikacji, a także zarządzania tymi zasobami.
Klucz główny (ang. Primary Key) – pojęcie z zakresu teorii relacyjnych baz danych. Oznacza wybrany minimalny zestaw atrybutów relacji, jednoznacznie identyfikujący każdą krotkę tej relacji.Dokument elektroniczny (inaczej dokument cyfrowy, dokument binarny) − w informatyce dokument w postaci pliku tekstowego, graficznego, muzycznego, filmowego lub mieszanego będącego wynikiem pracy z danym programem komputerowym, dający się zapisać, a następnie odczytać. Posiada cechy dokumentu, czyli potwierdza prawdziwość zaistnienia danego wydarzenia, okoliczności, zjawiska oraz cechy pliku. Mogą być więc dowodem w procedurach prawnych.
Metadane można podzielić według kategorii jako opisowe, strukturalne i administracyjne:
Zastosowanie[ | edytuj kod]
Zbiorem metadanych są np. bibliografie i katalogi biblioteczne. W systemach zarządzania dokumentami metadane określa się mianem metryka dokumentu.
Dublin Core (Dublin Core Metadata Element Set, DC, DCES) – ogólny standard metadanych. Przyjęty jako standard ISO 15836-2003.Tytuł – wyraz identyfikujący i nazywający dokument. Także słowo, wyrażenie lub grupa znaków tworzących nazwę zasobu lub dzieła, które zawiera.
Za pomocą metadanych opisuje się dokumenty elektroniczne, w szczególności dokumenty dostępne poprzez sieci komputerowe, np. strony WWW dostępne w sieci Internet, jak również dokumenty tworzące nowoczesne biblioteki cyfrowe. Jednym ze standardów metadanych jest Dublin Core Metadata Element Set (DCMES).
Plik danych, plik komputerowy, zwykle krótko plik – uporządkowany zbiór danych o skończonej długości, posiadający szereg atrybutów i stanowiący dla użytkownika systemu operacyjnego całość. Nazwa pliku nie jest jego częścią, lecz jest przechowywana w systemie plików.Exchangeable Image File Format (Exif) - standard metadanych dla plików z obrazkami, wydany przez Japan Electronics and Information Technology Industries Association.
Metadanymi są również informacje na temat plików i katalogów, zapisanych za pomocą systemu plików na zewnętrznym nośniku danych. W systemach plików z księgowaniem do metadanych zalicza się też plik dziennika tzw. kronikę systemu plików. W przypadku bazy danych, metadanymi są definicje tabel, widoków, kluczy itp. natomiast danymi – zawartość tych tabel, widoków – rekordy.
Znaczniki meta (ang. meta elements) - zbiór znaczników w sekcji nagłówkowej dokumentu używany do opisu jego zawartości, stosowany przy tworzeniu stron internetowych w formacie HTML oraz XHTML.RDF (ang. Resource Description Framework) - język/metoda pozwalająca na opisywanie zasobów sieci Web, ze składnią opartą na XML, opracowana przez W3C. Służy przedstawieniu (nie zaś wyświetlaniu) wiedzy zawartej w Internecie, w sposób zrozumiały dla komputerów (łatwo przetwarzany przez programy komputerowe). Może być wykorzystany w celu tworzenia semantycznego Internetu. Jego rozszerzeniem jest OWL.
Zobacz też[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- Maja Žumer: National bibliographies in the digital age: guidance and new directions. Monachium: 2009. ISBN 978-3-598-24287-8.
- ↑ Lois Mai Chan, Theodora Hodges: Cataloging and Classification: An Introduction. Lanham: 2007. ISBN 978-0-8108-6000-1.
- Joan M. Reitz: Dictionary for library and information science. Westport: Libraries Unlimited, 2004, s. 448. ISBN 1-59158-075-7.
- Opisywanie obiektów cyfrowych, 21 października 2016 [dostęp 2018-11-22].
Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
Informacja (łac. informatio – przedstawienie, wizerunek; informare – kształtować, przedstawiać) – termin interdyscyplinarny, definiowany różnie w różnych dziedzinach nauki; najogólniej – właściwość pewnych obiektów, relacja między elementami zbiorów pewnych obiektów, której istotą jest zmniejszanie niepewności (nieokreśloności).
Warto wiedzieć że... beta
Streszczenie (ang. summary, fr. résumé, niem. Zusammenfassung) – przekształcenie tekstu polegające na zmniejszeniu jego długości przy zachowaniu zasadniczych, wyróżnionych elementów jego treści: najważniejszych treści, problemów, w przypadku streszczeń dzieł literackich podstawowych elementów fabuły. Metody streszczenia zależą od charakteru streszczanego dzieła i funkcji, jaką ma pełnić streszczenie.
System zarządzania dokumentami (ang. Document Management System) – narzędzie informatyczne pozwalające na przetwarzanie wszelkich form dokumentów powstających w organizacjach. Przetwarzanie dotyczy zarówno dokumentów wewnętrznych dotyczących współpracy różnych obszarów funkcjonalnych organizacji, jak również dokumentów napływających z otoczenia (np. zamówienia od klientów, faktury, listy i inne). W zakresie zarządzania wiedzą techniki te w szczególny sposób wspomagają obszar gromadzenia i organizowania zasobów wiedzy.
Widok (perspektywa) to logiczny byt (obiekt), osadzony na serwerze baz danych. Umożliwia dostęp do podzbioru kolumn i wierszy tabel lub tabeli na podstawie zapytania w języku SQL, które stanowi część definicji tego obiektu. Przy korzystaniu z widoku jako źródła danych należy odwoływać się identycznie jak do tabeli. Operacje wstawiania, modyfikowania oraz usuwania rekordów nie zawsze są możliwe ( np. w sytuacji gdy widok udostępnia część kolumn dwóch tabel tb_A oraz tb_B bez kolumny z kluczem głównym tabeli tb_B ). W niektórych SZBD widok służy wyłącznie do pobierania wyników i ograniczania dostępu do danych.
System plików – metoda przechowywania plików, zarządzania plikami, informacjami o tych plikach, tak by dostęp do plików i danych w nich zgromadzonych był łatwy dla użytkownika systemu; także: wolumin.
Sieć komputerowa (w skrócie: sieć) – zbiór komputerów i innych urządzeń połączonych ze sobą kanałami komunikacyjnymi. Sieć komputerowa umożliwia wzajemne przekazywanie informacji oraz udostępnianie zasobów własnych między podłączonymi do niej urządzeniami, tzw. "punktami sieci".
Bibliografia (gr. βιβλιο „książka” + γραφία „piszę”) – termin oznaczający zarówno uporządkowany według pewnych kryteriów i spełniający określone zadania informacyjne wykaz (spis) dokumentów pisanych, jak i dział nauki o utworach piśmiennictwa definiujący zasady tworzenia wspomnianych spisów.
Baza danych – zbiór danych zapisanych zgodnie z określonymi regułami. W węższym znaczeniu obejmuje dane cyfrowe gromadzone zgodnie z zasadami przyjętymi dla danego programu komputerowego specjalizowanego do gromadzenia i przetwarzania tych danych. Program taki (często pakiet programów) nazywany jest „systemem zarządzania bazą danych” (ang. database management system, DBMS).