Megara - miasto
Język grecki, greka (starogr. dialekt attycki Ἑλληνικὴ γλῶττα, Hellenikè glõtta; nowogr. Ελληνική γλώσσα, Ellinikí glóssa lub Ελληνικά, Elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego. W cywilizacji Zachodu zaadaptowany obok łaciny jako język terminologii naukowej, wywarł wpływ na wszystkie współczesne języki europejskie, a także część pozaeuropejskich i starożytnych. Od X wieku p.n.e. zapisywany jest alfabetem greckim. Obecnie, jako język nowogrecki, pełni funkcję języka urzędowego w Grecji i Cyprze. Jest też jednym z języków oficjalnych Unii Europejskiej. Po grecku mówi współcześnie około 15 milionów ludzi. Język grecki jest jedynym językiem z helleńskich naturalnych, który nie wymarł.Morze Egejskie (gr. Αιγαίο Πέλαγος - Egeo Pelagos, łac. Mare Aegeum) – morze we wschodniej części Morza Śródziemnego, położone między Półwyspem Bałkańskim, Azją Mniejszą a wyspami Kretą, Karpathos i Rodos. Poprzez cieśninę Dardanele łączy się z Morzem Marmara i Morzem Czarnym, a przez Kanał Koryncki z Morzem Jońskim. Linia brzegowa tego morza jest doskonale rozwinięta (liczne półwyspy i zatoki), a powierzchnię wodną urozmaicają liczne wyspy (archipelagi Cykladów, Dodekanezu, Sporadów Północnych, pojedyncze wyspy: Eubea, Chios, Lemnos, Lesbos, Samotraka, Imroz i inne). Dodatkowo wyróżniono więc trzy akweny: Morze Trackie na północy, Morze Mirtejskie i Kreteńskie na południu. Pochodzenie nazwy jest najczęściej wiązane z postacią Egeusza, mitycznego króla Aten.
Demeter (także Demetra; gr. Δημήτηρ Dēmḗtēr, Δήμητρα Dḗmētra, łac. Ceres) – w mitologii greckiej bogini płodności ziemi, urodzaju, ziemi uprawnej, zbóż, rolnictwa. Jej córką była Kora.
Megara (gr. Μέγαρα, "duże, eleganckie domy, dwory" por. megaron) – miasto w Grecji, w administracji zdecentralizowanej Attyka, w regionie Attyka, w jednostce regionalnej Attyka Zachodnia. Siedziba gminy Megara. W 2011 roku liczyło 23 456 mieszkańców.
Położone na wybrzeżu Morza Egejskiego, na przesmyku Megara, przy drogach i autostradzie wiodących z Aten do Koryntu, z trzech stron otoczone górami, z czwartej strony morzem.
Historia[ | edytuj kod]
Miasto powstało już w starożytności, a do dziś przetrwało wiele ciekawych ruin. Polis Megara zbudowane było na nagich skałach wapiennych. Poniżej ich rozciągała się równinna kraina geograficzna nazywana Megarydą, obfitująca w winnice i gaje oliwne. Megaryda miała w starożytności duże znaczenie strategiczne: przez jej teren wiódł szlak z Beocji na Peloponez. Małe porty znajdowały się na obu wybrzeżach Megarydy: w Zatoce Sarońskiej oraz Korynckiej.
Ok. lat osiemdziesiątych XI wieku p.n.e. Megaryda została zasiedlona przez Dorów, którzy przybywali z Koryntii, Messeni oraz innych doryckich części Peloponezu. Dorowie zamieszkiwali Megarydę, skupieni w pięciu niezależnych wsiach; ludność niedorycką zamienili oni natomiast w poddanych. Około 750 r. p.n.e. z pięciu wsi utworzono jedno polis - Megarę.
W sąsiadującym zboczu górskim mieszkańcy Megary wskazują głęboką jaskinię, którą, ich zdaniem, bogini Demeter udawała się do Hadesu. Było to też jedno z niewielu miejsc kultu bogini nocy Nyks.