Medyceusze
Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5]
Wille Medyceuszy (wł. ville medicee) – toskańskie wille Medyceuszy w okolicy Florencji, wybudowane między XV a XVII wiekiem.Cosimo II de’ Medici (ur. 12 maja 1590, zm. 28 lutego 1621) – wielki książę Toskanii, panujący w latach 1609–1621.


Medyceusze (wł. De' Medici) – florencki ród kupiecki i bankierski, od 1477 r. książęcy.
Dzieje rodu[ | edytuj kod]
Rodzina wywodziła się z wiejskiego regionu Mugello, położonego w górnych partiach rzeki Sieve, prawego dopływu Arno. Wśród legend o początkach rodu jedna z nich wywodzi go od węglarza z Mugello, którego syn został podobno medykiem, skąd nazwisko rodowe Medici i herb – sześć kul (palle), w których dopatrywano się pigułek, a nawet baniek. Według bardziej epickiej wersji protoplasta rodu miał zmierzyć się z olbrzymem, który, nim został pokonany, uderzył z taką siłą nabijaną kamieniami maczugą w tarczę owego pierwszego Medyceusza, że uczynił w niej sześć okrągłych wgłębień.
Nie wiadomo kiedy Medyceusze sprowadzili się do Florencji, ale w roku 1201 w kręgach bogatego mieszczaństwa pojawił się Sylwester Medyceusz wł. Salvestro de’ Medici zwany Chiarissimo, właściciel kilku domów przy Mercato Vecchio. W roku 1251 inny przedstawiciel rodu, Jan Medyceusz wł. Giovanni Medici, brał udział w działaniach wojennych przeciw Lombardii. Nie była to jednak rodzina zbyt zamożna. W roku 1400 szacowano jej majątek na 304 floreny, podczas gdy np. Strozzich na 2062 floreny.
Wybił się dopiero Vieri Medyceusz wł. Vieri Medici, który ze swym wspólnikiem Jakubem Venturim wł. Giacomo Venturi założył filię swego przedsiębiorstwa w Wenecji. W roku 1382 przyjął do spółki kuzyna Franciszka wł. Francesco, a w trzy lata później jego brata, Jana wł. Giovanni, który miał być znany w historii rodu jako Jan Bicci wł. Giovanni di Bicci de’ Medici. Bicci, a następnie jego syn Kosma wł. Cosimo, stali się twórcami wielkiej fortuny rodu Medyceuszy, którą zapoczątkował bank z kapitałem początkowym 10 000 florenów, ale już w roku 1429 majątek sięgnął 180 000, bowiem zarządzał pośrednio pożyczkami udzielanymi papiestwu, ciągnąc zyski z prałatur, opactw i przeorstw w całej Europie.
Między wielkimi rodami Florencji trwała rywalizacja. Rodziny Albizzich, Strozzich i Uzzano nieprzychylnie spoglądały na dawny pałac Bardich, w którym obecnie zamieszkiwali Medyceusze. Po przegranej wojnie z Lukką i Mediolanem, która spowodowała gwałtowny wzrost podatków, przeciwnicy zdołali doprowadzić do uwięzienia Kosmy, a następnie, w 1433 roku, wygnania. Nie minął jednak rok, gdy Kosma powrócił triumfalnie do Florencji i zdobył władzę oraz wpływy. Przez kolejne trzydzieści lat był faktycznym, chociaż nie tytularnym, przywódcą Florencji. Po śmierci w roku 1464 Kosma Medyceusz (Starszy) wł. Cosimo di Giovanni de’ Medici otrzymał tytuł Pater Patriae (Ojca Ojczyzny).
Syn Kosmy – Piotr Medyceusz wł. Piero di Cosimo de’ Medici (ur. 1416, zm. 1469) musiał walczyć z zakusami ambitnej oligarchii, ciesząc się poparciem ludu. Miejsce jego zajęli synowie – Wawrzyniec Wspaniały wł. Lorenzo di Piero de’ Medici (ur. 1449, zm. 1492) i Julian Medici wł. Giuliano di Piero de’ Medici, który w 1478 padł ofiarą spisku. 26 kwietnia 1478 r. Juliana zakłuto w kościele, a Wawrzyńca zraniono w szyję. Lud stał po stronie Medyceuszy. Rodzinę Pazzich zniszczono, arcybiskupa powieszono. Papież jak pisał Bazylow usiłował robić dobrą minę do złej gry. Rzucił klątwę na Florencję. Chciał z nią wojny. Wawrzyniec Wspaniały marzył o książęcej godności. Wydawał pieniądze zarówno na kulturę jak i na wystawne życie. Był podobno „nienasyconym mistrzem w kunszcie miłości”. Wawrzyniec, wychowany niezwykle starannie, poeta i mówca, zrobił z Florencji stolicę uczonych i artystów (m.in. Poliziano, Pico della Mirandola, Marzilio Ficino i Michał Anioł), wzbogacił znacznie założoną przez dziadka bibliotekę medycejską.
Młodszy syn Wawrzyńca Jan Medyceusz wł. Giovanni di Lorenzo de’ Medici w 1513 został papieżem jako Leon X. Drugim Medyceuszem, który w XVI wieku zasiadł na tronie papieskim, był Juliusz Medici wł. Giulio di Giuliano de’ Medici (w 1523 jako Klemens VII). Z władców Florencji wyróżnili się Kosma I Medyceusz wł. Cosimo I Medici (ur. 1519, zm. 1574), bardzo wykształcony, rządził samowładnie (od 1537), w kwietniu 1555 zdobył Sienę, założył galerię słynnych mistrzów, próbował sił jako literat w Viaggio per l’alta Italia. W 1569 papież Pius V mianował go wielkim księciem Toskanii. Kosma II Medyceusz wł. Cosimo II Medici (ur. 1590, zm. 1621), zapewnił fladze toskańskiej poważanie na całym Morzu Śródziemnym. Z kobiet dwie zasiadły na tronie francuskim: Katarzyna Medycejska, żona Henryka II, i Maria Medycejska, żona Henryka IV. Ród Medyceuszy wygasł w 1737.
Medyceusze odegrali wybitną rolę polityczną i kulturalną w dziejach Włoch. Posiadali największy w średniowiecznych Włoszech dom bankowy (założony w 1397 we Florencji) z filiami w Rzymie, Mediolanie i wielu miastach zachodniej Europy. Byli bankierami władców europejskich, m.in. królów angielskich. Ród wydał trzech papieży (Leon X, Leon XI, Klemens VII) oraz dwie królowe francuskie (Katarzyna Medycejska i Maria Medycejska).
Medyceusze wznieśli bazylikę San Lorenzo, wiele pałaców i willi.
Zestawienie władców Florencji i Toskanii z rodu Medyceuszy[ | edytuj kod]
Władcy Florencji[ | edytuj kod]
1494-1512 Republika 1527-1530 Republika
Wielcy książęta Toskanii[ | edytuj kod]
Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5]