Marie Camargo, właściwie Marie-Anne de Cupis de Camargo, znana też jako La Camargo (ur. 15 kwietnia 1710 w Brukseli, zm. 20 lub 28 kwietnia 1770 w Paryżu) – francuska tancerka baletowa pochodzenia hiszpańsko-włoskiego. Odnosiła sukcesy na scenach Opery Paryskiej. Zaliczana jest do najwybitniejszych tancerek klasycznych.
Bruksela (fr. Bruxelles, nid. Brussel, niem. Brüssel) – miasto i stolica Belgii oraz Unii Europejskiej, położone w środkowej części kraju nad rzeką Senne.International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji
obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji.
Zreformowała kobiecy kostium baletowy – zastąpiła pantofelki na obcasie płaskimi, umożliwiającymi wykonywanie skoków, a także skróciła spódnicę do długości powyżej kostki – co umożliwiało jej bardziej swobodne ruchy. Wykonywała perfekcyjnie skoki entrechats oraz cabrioles zarezerwowane wcześniej wyłącznie dla mężczyzn.
Biblioteka Narodowa Izraela (hebr. הספרייה הלאומית; dawniej: Żydowska Biblioteka Narodowa i Uniwersytecka, hebr. בית הספרים הלאומי והאוניברסיטאי) – izraelska biblioteka narodowa w Jerozolimie.Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
Jej ojcem był włoski arystokrata Ferdinand Joseph de Cupis, który był mistrzem tańca w Brukseli. Dzięki niemu zadebiutowała w tym mieście w 1720 w Théâtre de la Monne, a następnie tańczyła też w Rouen. W Operze Paryskiej debiutowała w 1726 w Les Caractères de la danse. Jej paryską nauczycielką tańca była Françoise Prévost, która uczyła też inną gwiazdę baletu – Marie Sallé, z którą La Camargo rywalizowała.
WorldCat – katalog rozproszony łączący zbiory 71 000 bibliotek ze 112 krajów, które są uczestnikami serwisu Online Computer Library Center. Katalog jest tworzony i prowadzony przez biblioteki, których zbiory są w nim ujęte.Londyn (ang. London) – miasto w południowo-wschodniej części Wielkiej Brytanii, stolica tego państwa, a także stolica Anglii.
W Paryżu występowała w latach 1726–1734 i 1740–1751. Tańcząc solo i wykonując z powodzeniem trudne skoki, oczarowała publiczność. Jednym z jej admiratorów, a zarazem kochankiem, był Louis de Bourbon, hrabia Clermont (1709–1771). Mieszkała z nim w latach 1735–1740, gdy nie występowała na scenie. W 1751 udała się na emeryturę.
Termin balet (z franc. ballet, a to z wł. balletto zdrobnienie od ballo "taniec") ma kilka powiązanych z sobą znaczeń:
Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączaniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie.
Była tytułową bohaterką baletu La Camargo (1872) Mariusa Petipy oraz operetki La Camargo (1878) Charles'a Lecocq'a. Patronowała Camargo Society, które działało w latach 1930–1933 w Londynie.
Marie Camargo (Nicolas Lancret, ok. 1730)
XVIII-wieczny talerz ozdobiony wizerunkiem La Camargo
Terminologia tańca klasycznego służy do opisu kombinacji kroków, pozycji, póz, ruchów ciała, oraz wielu innych elementów z których składa się technika baletu klasycznego.
Znacząca część terminologii baletowej jest w języku francuskim.Paryż (fr. Paris) – stolica i największa aglomeracja Francji, położona w centrum Basenu Paryskiego, nad Sekwaną (La Seine). Miasto stanowi centrum polityczne, ekonomiczne i kulturalne kraju. Znajdują się tu liczne zabytki i atrakcje turystyczne, co powoduje, że Paryż jest co roku odwiedzany przez ok. 30 milionów turystów.
Biblioteka Narodowa Francji (fr. Bibliothèque nationale de France, BnF) – francuska biblioteka narodowa, znajdująca się w Paryżu. Przewidziana jest jako repozytorium dla wszystkich materiałów bibliotecznych, wydawanych we Francji. Obecnym dyrektorem Biblioteki jest Bruno Racine.Marie Sallé (ur. 1707, zm. 27 lipca 1756 w Paryżu) – francuska tancerka baletowa i choreografka, odnosząca sukcesy na scenach Paryża i Londynu; reformatorka tańca i kostiumu scenicznego. Jej taniec zawierał wiele elementów aktorskich, a jej występy były pełne gracji i ekspresji. Łączyła muzykę, kostiumy i taniec jako integralną część przedstawienia baletowego i teatralnego.
Warto wiedzieć że... beta
Biblioteka Narodowa Republiki Czeskiej (cz. Národní knihovna České republiky) – biblioteka narodowa Czech z siedzibą w Pradze. Biblioteka znajduje się w gmachu Clementinum. Jedna z najstarszych bibliotek na terenie Czech, której zbiory obejmują ponad 6,5 miliona woluminów.
Hiszpańska Biblioteka Narodowa (Biblioteca Nacional de España) – największa biblioteka w Hiszpanii i jedną z największych na świecie. Znajduje się w Madrycie, a dokładnie przy Paseo de Recoletos.
Kontrola autorytatywna – w terminologii bibliotekoznawczej określenie procedur zapewniających utrzymanie w sposób konsekwentny haseł (nazw, ujednoliconych tytułów, tytułów serii i haseł przedmiotowych) w katalogach bibliotecznych przez zastosowanie wykazu autorytatywnego zwanego kartoteką wzorcową.
Gemeinsame Normdatei (GND) – kartoteka wzorcowa, stanowiąca element centralnego katalogu Niemieckiej Biblioteki Narodowej (DNB), utrzymywanego wspólnie przez niemieckie i austriackie sieci biblioteczne.
Marius Petipa (ur. 11 marca 1818 w Marsylii, zm. 14 lipca 1910 w Gurzufie) – tancerz i choreograf francuski. Tańczył w Brukseli, Nantes, Stanach Zjednoczonych i we Francji. W Paryżu tańczył z Carlottą Grisi w 1840 (Comédie Française) i z Fanny Elssler w 1841 (Opéra). W 1847 pojechał do Petersburga jako pierwszy solista i w 1862 dostał prestiżową nominację na maître de balet, stanowisko, które przed nim piastował Jules Perrot. Od 1862 aż do swojej śmierci stworzył 54 nowe balety, 17 wystawił w nowej wersji i opracował choreografię do 35 wstawek operowych.
