Margaret Mead
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Uniwersytet Fordham (ang. Fordham University) – prywatny amerykański uniwersytet z siedzibą w stanie Nowy Jork. Kampusy są umiejscowione w obrębie oraz okolicach miasta Nowy Jork. Założony w 1841 przez diecezję nowojorską jako College św. Jana (St. John’s College), który prowadzili jezuici. Kształci się na nim około 15 tysięcy studentów w trzech kampusach:Teologia (gr. θεος, theos, „Bóg”, + λογος, logos, „nauka”) – dyscyplina wiedzy posługująca się metodami filozoficznymi w wyjaśnianiu świata w jego relacji do Boga. Klasycznie uznawana za dziedzinę naukową, także w Polsce znajduje się na liście dziedzin naukowych, ustalonej przez Centralną Komisję do Spraw Stopni i Tytułów. Stanowi metodyczne studium prawd religijnych objawionych przez Boga, w myśl maksymy (łac.) fides quaerens intellectum – wiara szukająca zrozumienia. Współcześnie zasadność uznawania pytań o Boga za naukowe jest kwestionowana. Według części autorów teologia nie spełnia współczesnych wymagań stawianych nauce, chociażby poprzez brak weryfikowalności stawianych przez nią hipotez oraz oparcie na dogmatach jako punkcie wyjściowym swoich rozważań zamiast na metodzie naukowej, czy paradygmatach naukowych. Polemikę z tymi zarzutami przedstawił m.in. papież Benedykt XVI w Wykładzie ratyzbońskim.
UWAGA: TA PODSTRONA MOŻE ZAWIERAĆ TREŚCI PRZEZNACZONE TYLKO DLA OSÓB PEŁNOLETNICH
Margaret Mead (ur. 16 grudnia 1901 w Filadelfii, zm. 15 listopada 1978 w Nowym Jorku) – amerykańska antropolożka kulturowa. Studiowała w Barnard College w Nowym Jorku oraz ukończyła studia na Columbia University z tytułem doktora. Badała ludy Oceanii i wyróżniła trzy typy kultury: postfiguratywną, kofiguratywną i prefiguratywną.
Życiorys[ | edytuj kod]
Życie prywatne[ | edytuj kod]
Miała dwie młodsze siostry. Jej matka, Emily Fogg, była nauczycielką i działaczką społeczną, a ojciec, Edward Sherwood Mead profesorem na uniwersytecie w Pensylwanii.
Mead miała trzech mężów. Pierwszy (1923–1928), Luther Cressman, był Amerykaninem, studiował teologię, a później zajmował się antropologią. Jej drugi mąż, Reo Fortune (Nowozelandczyk), był absolwentem University of Cambridge (1928–1935).
Trzecie i trwające najdłużej małżeństwo (1936–1950), Mead zawarła z antropologiem Gregorym Batesonem. Ich córka, Mary Catherine Bateson, również została antropologiem.
Mead miała również wyjątkowo bliskie stosunki z Ruth Benedict, jedną z jej wykładowczyń. W swoim pamiętniku Mary Catherine Bateson zaznacza, że związek pomiędzy Benedict i Mead był częściowo intymny.
Mead nigdy nie mówiła otwarcie o swoim biseksualizmie, jednak można tak wnioskować na podstawie szczegółów jej związku z Benedict. Stwierdziła też ona, że orientacja seksualna danej osoby może rozwijać się przez całe życie.
W ostatnich latach życia współpracowała z antropolożką Rhodą Métraux. Z listów, które do siebie pisały, opublikowanych w 2006 roku za zgodą córki Mead jasno wynika, że łączył je romantyczny związek.
Kariera[ | edytuj kod]
Podczas II wojny światowej, Mead była sekretarzem wykonawczym komisji ds. nawyków żywieniowych przy Krajowej Radzie Naukowej. W latach 1946–1969 pełniła funkcję kustosza etnologii w Amerykańskim Muzeum Historii Naturalnej. W 1948 roku została członkinią Amerykańskiej Akademii Sztuki i Nauki. Uczyła w The New School w Nowym Jorku oraz w Bernard College na Uniwersytecie Columbia, gdzie w latach 1954–1978 pełniła funkcję adiunkta. W latach 1968–1970 była profesorem antropologii oraz przewodniczącą Wydziału Nauk Społecznych w Lincoln Center na Uniwersytecie Fordham, gdzie założyła wydział antropologii. W 1960 roku pełniła funkcję prezesa Amerykańskiego Towarzystwa Antropologii, zajmowała także różne stanowiska w Amerykańskim Stowarzyszeniu Postępu Nauki, na przykład w 1976 roku była jego prezesem, a w 1976 roku przewodniczącą komitetu wykonawczego rady dyrektorów. Była rozpoznawalną postacią w środowisku akademickim. Podążając za przykładem Ruth Benedict, Mead w swoich badaniach skoncentrowała się na zjawiskach związanych z wychowaniem dzieci, kształtowaniem się osobowości oraz relacjami tych zjawisk z kulturą. W późniejszym okresie życia, Mead była mentorem wielu młodych antropologów i socjologów, w tym Jean Houston.
Mead badała ludy Oceanii. Do 1939 roku odbyła pięć wypraw terenowych. Pierwsza badania miały miejsce na wyspie Tau (archipelag Samoa, 1925–1926), drugie na wyspie Manus (północno-wschodnie wybrzeże Nowej Gwinei, 1928–1929), następnie badała Indian Omaha (1930) i nowogwinejskie plemiona (1931–1933), a na koniec mieszkańców Bali (1936–1938). W trakcie badań doszła do wniosku, że za zachowania człowieka odpowiedzialne są warunki środowiskowe, a nie genetyka. Jest autorką licznych publikacji, w tym najbardziej znanej (i kontrowersyjnej) pracy Dojrzewanie na Samoa (wyd. polskie 1986), w której opisała idylliczne życie preindustrialnej społeczności.
.jpg)
Mead zmarła na raka trzustki 15 listopada 1978 roku. Po jej śmierci ukazała się publikacja Dereka Freemana Margaret Mead and Samoa: The Making and Unmaking of an Anthropological Myth, wskazująca, że społecznością samoańską wcale nie kieruje większa swoboda obyczajów niż innymi społecznościami prymitywnymi, a dane zebrane przez Mead były raczej fantazjami informujących ją miejscowych dziewcząt i nie spełniały kryteriów naukowości. Krytyka wywołała kontrowersje. Grupa badaczy starała się wykazać, że jest ona oparta na wątpliwej metodyce i na gotowych tezach. Niezależnie od tego, jej opis wolnej miłości ludów pierwotnych przyczynił się do rewolucji seksualnej lat 60. XX wieku.
W dorobku Mead znalazła się też biografia Ruth Benedict.
Uczona przez długi czas pracowała w Muzeum Historii Naturalnej w Nowym Jorku, gdzie była kustoszem zbiorów etnologicznych.
Jest twórczynią podziału kultury na trzy typy: prefiguratywną, kofiguratywną i postfiguratywną.
Znana była z odważnych wypowiedzi na temat praw kobiet i moralności seksualnej. Znanym aforyzmem Mead była wypowiedź:
Nigdy nie wątp, że mała grupa myślących i oddanych obywateli może zmienić świat. W rzeczywistości tak zawsze się działo.
Państwowy Instytut Wydawniczy (PIW) – polskie wydawnictwo założone w 1946 w Warszawie; od 2005 dyrektorem wydawnictwa jest Rafał Skąpski.American Association for the Advancement of Science (AAAS) – międzynarodowa organizacja non-profit zajmująca się ogólnie pojętym rozwojem nauki.
Podstrony: 1 [2] [3] [4]