Marcello Tegalliano
Przeczytaj także...
Pietro II Orseolo – doża Wenecji (991-1009). Wymieniany jest jako organizator wyprawy przeciwko dalmatyńskim Naretanom.Orso Ipato - doża wenecki od 726 do 737. Pochodził z Heraklei. Był ojcem kolejnego doży - Teodato Ipato. Zamordowany w 737, prawdopodobnie z polecenia Bizantyjczyków.
Egzarchat Rawenny – historyczna prowincja bizantyjska utworzona w 584 roku przez cesarza Maurycjusza na Półwyspie Apenińskim, w celu zabezpieczenia ich przed Longobardami.
Pietro II Orseolo – doża Wenecji (991-1009). Wymieniany jest jako organizator wyprawy przeciwko dalmatyńskim Naretanom.Orso Ipato - doża wenecki od 726 do 737. Pochodził z Heraklei. Był ojcem kolejnego doży - Teodato Ipato. Zamordowany w 737, prawdopodobnie z polecenia Bizantyjczyków.
Egzarchat Rawenny – historyczna prowincja bizantyjska utworzona w 584 roku przez cesarza Maurycjusza na Półwyspie Apenińskim, w celu zabezpieczenia ich przed Longobardami.
Marcello Tegalliano – według tradycji drugi doża Wenecji w latach 717–726. Wzmianka o nim jako doży pochodzi od weneckiego historyka Jana Diakona, który na przełomie X i XI wieku był nadwornym kronikarzem Pietro II Orseolo. Współcześni historycy podważają wzmiankę o Marcello jako doży, a jedyne dostępne źródła współczesne wydarzeniom z czasów narodzin Wenecji sugerują, że Marcello był magistrem militium egzarchy Rawenny Pauliciusa (Pawła), który w dziele Jana Diakona jest wymieniony jako pierwszy doża wenecki. Obecnie za pierwszego historycznego dożę uważa się następcę Marcellusa – Orso Ipato.
Doża Wenecji (wł. doge, wec. doxe) – najwyższy urzędnik w Republice Weneckiej, wybierany dożywotnio przez kolegium elektorów, które z kolei było wybierane przez 480-osobową Wielką Radę – przedstawicieli bogatych rodów (patrycjuszy).
Linki zewnętrzne[]
Przypisy
- John Julius Norwich: Historia Wenecji. Jakub Bartoszewicz (tłum.). Warszawa: Grupa Wydawnicza Foksal, 2015, s. 24–25. ISBN 978-83-280-1589-0.