• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Mamertyni



    Podstrony: [1] 2 [3] [4] [5]
    Przeczytaj także...
    Mieczysław Brożek (ur. 11 kwietnia 1911 w Kaniowie [Kaniowie Starym], zm. 29 lutego 2000 w Krakowie) – polski filolog klasyczny, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego.Kalabria (wł. Calabria) – region administracyjny w południowych Włoszech o powierzchni 15 079 km² i 2,09 milionach mieszkańców, ze stolicą w Catanzaro. Graniczy z regionem Basilicata a poprzez Cieśninę Mesyńską z Sycylią.
    Schyłek[ | edytuj kod]

    Hieron II, następca Pyrrusa na tronie w Syrakuzach, prowadził wieloletnie walki z Mamertynami. W 269 p.n.e. rozbił ich w bitwie nad rzeką Longanos na równinie niedaleko miasta Mylae. W bitwie, według Diodora Sycylijskiego, wzięło udział 8000 piechoty i 40 (?) jazdy po stronie Mamertynów pod wodzą Kiosa oraz 10 000 piechoty i 1500 jazdy po stronie Syrakuz. Do niewoli dostał się ranny Kios, którego rany poddano leczeniu w obozie Hierona, lecz na wieść o śmierci syna Kios popełnił samobójstwo. Od całkowitej klęski uratowała Mamertynów interwencja floty kartagińskiej stacjonującej na pobliskiej Liparze pod dowództwem Hannibala, syna Giskona. W 265 p.n.e. ponownie zadał im klęskę i wkroczył do Messany, ale nie zajął twierdzy. Wtedy Mamertyni wezwali na pomoc najpierw Rzymian, a potem Kartaginę, która osadziła w twierdzy swoje oddziały pod wodzą Hannona. Gdy Rzymianie w 264 p.n.e. w końcu zdecydowali się pomóc Mamertynom, ci skorzystali z ich pomocy, by wypędzić Kartagińczyków. Konsul Appiusz Klaudiusz Kaudeks otrzymał pełnomocnictwo od senatu i komicjów w sprawie udzielenia pomocy Mamertynom w Messanie. Konsul wysłał na wyspę oddział pod wodzą Gajusza Klaudiusza, który po uwięzieniu podstępem Hannona, bez walki usunął Kartagińczyków w twierdzy messańskiej. Stało się to bezpośrednią przyczyną wybuchu I wojny punickiej (264 p.n.e.–241 p.n.e.).

    Bitwa nad rzeką Longanos – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 269 p.n.e. pomiędzy wojskami syrakuzańskiego wodza Hierona a jednym z ludów południowej Italii – Mamertynami.Witold Chrzanowski (ur. 1963) – polski historyk, pisarz historyczny. Jest absolwentem Akademii Pedagogicznej w Krakowie.

    Spuścizna[ | edytuj kod]

    W późniejszych czasach Mamertyni znikają z kart dziejów. Miano Mamertynów zachowało się w nazwie wina mamertyńskiego eksportowanego do Rzymu, Afryki i innych miejsc. Wino to było wytwarzane w okolicy Messany. Jego amatorem według Pliniusza Starszego był Gajusz Juliusz Cezar, gdyż na bankiecie z okazji trzeciego konsulatu uzyskanego w 46 p.n.e. podał między innymi wino mamertyńskie i wspominał o nim w swoich listach. Sam Pliniusz umieszcza je na czwartej pozycji na liście najwyborniejszych win. Natomiast w opinii Strabona wino mamertyńskie było rywalem najlepszych italskich win. Zachwycał się nim też Marcjalis w jednym z epigramatów: .mw-parser-output div.cytat{display:table;padding:0}.mw-parser-output div.cytat.box{margin-top:0.5em;margin-bottom:0.8em;border:1px solid #aaa;background:#f9f9f9}.mw-parser-output div.cytat>blockquote{margin:0;padding:0.5em 1.5em}.mw-parser-output div.cytat-zrodlo{text-align:right;padding:0 1em 0.5em 1.5em}.mw-parser-output div.cytat-zrodlo::before{content:"— "}.mw-parser-output div.cytat.cudzysłów>blockquote{display:table}.mw-parser-output div.cytat.klasyczny::before{float:left;content:"";background-image:url("//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b9/Quote-alpha.png/20px-Quote-alpha.png");background-repeat:no-repeat;background-position:top right;width:2em;height:2em;margin:0.5em 0.5em 0.5em 0.5em}.mw-parser-output div.cytat.klasyczny>blockquote{border:1px solid #ccc;background:white;color:#333;padding-left:3em}.mw-parser-output div.cytat.cudzysłów>blockquote::before{display:table-cell;color:rgb(178,183,242);font:bold 40px"Times New Roman",serif;vertical-align:bottom;content:"„";padding-right:0.1em}.mw-parser-output div.cytat.cudzysłów>blockquote::after{display:table-cell;color:rgb(178,183,242);font:bold 40px"Times New Roman",serif;vertical-align:top;content:"”";padding-left:0.1em}.mw-parser-output div.cytat.środek{margin:0 auto}.mw-parser-output div.cytat.prawy{float:right;clear:right;margin-left:1.4em}.mw-parser-output div.cytat.lewy{float:left;clear:left;margin-right:1.4em}.mw-parser-output div.cytat.prawy:not([style]),.mw-parser-output div.cytat.lewy:not([style]){max-width:25em}

    Sycylia (wł., łac. Sicilia, w starożytności Trinacria) – największa wyspa na Morzu Śródziemnym (25 710 km²), leżąca na południowy zachód od Półwyspu Apenińskiego, od którego oddziela ją wąska Cieśnina Mesyńska. Zamieszkuje ją około 5 milionów mieszkańców.Józef Władysław Wolski, (do 1938 roku: Józef Dzida) (ur. 19 marca 1910 w Tarnowie, zm. 2 października 2008 w Krakowie) – historyk, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, Uniwersytetu Wrocławskiego i Uniwersytetu Łódzkiego.

    Nadajcie Mamertino dowolne miano, nadajcie mu miano najlepszego z win

    Do starożytnej tradycji i nazwy wina nawiązuje współczesna produkcja wina Mamertino di Milazzo z sycylijskiego miasta Milazzo (starożytne Mylae) położonego niedaleko Mesyny.

    Mamertynami byli też w czasach Cycerona (I w. p.n.e.) i Pliniusza Starszego (I w. n.e.) nazywani mieszkańcy Messyny. W oskarżycielskich mowach Cycerona przeciwko namiestnikowi Sycylii Gajuszowi Werresowi Mamertyni są przedstawieni jako wspólnicy "pirackich" zbrodni namiestnika, któremu dostarczyli statek do zagarnięcia łupów.

    Gaius Plinius Secundus zwany Starszym (Maior) (ur. 23 r. n.e. w Comum Novum, dzisiaj Como we Włoszech, zm. 25 sierpnia 79 n.e. w Stabiach, dzisiaj Castellammare di Stabia) – historyk i pisarz rzymski.Wojna Kartagińczyków z najemnikami, zwana też wojną bezlitosną, wybuchła w 240 p.n.e. Po klęsce w pierwszej wojnie punickiej Kartagina znalazła się w fatalnej sytuacji gospodarczej. Zmuszona do płacenia Rzymowi wysokiej kontrybucji, nie miała pieniędzy na opłacenie tysięcy najemników służących w jej armii.

    Pozostałością po Mamertynach są wybijane przez nich monety określane jako pentonkiony z podobizną głowy greckiego boga wojny Aresa, brodatej głowy Zeusa lub głowy Heraklesa w lwiej skórze, czy też czczonego na Sycylii boga Adranosa na awersie i byka, psa lub orła z błyskawicą w szponach, czy też bogini Ateny wspierającej się na tarczy, ewentualnie wojownika z mieczem i hoplonem na rewersie oraz napisem MAMEPTINΩN. Emisje tych monet miały miejsce do około 200 p.n.e.

    Ewa Maria Wipszycka-Bravo (ur. 27 listopada 1933 w Warszawie) – historyk starożytności, profesor emeritus Uniwersytetu Warszawskiego.Toponimia (toponomastyka, toponomia, toponimika; z gr. topos – miejsce, onoma – nazwa) – dział onomastyki zajmujący się nazwami miejsc (np. nazwami osad ludzkich - miast, wsi, przysiółków – ojkonimia), nazwami państw i krajów, nazwami fizjograficznymi (obiektów fizjograficznych), nazwami rzek, jezior (hydronimia), lasów, pól, gór (oronimia), a także nazwami miejskimi (urbanonimy), nazwami ulic i placów, nazwy terenowe (mikrotoponimy). Badania nad toponimami mogą dostarczyć informacji od strony językowej (słowotwórstwo, deklinacja rzeczowników, koniugacja czasowników,etymologia, fonetyka w ujęciu historycznym), jak i powiązań z historią społeczeństwa (np. z rozwojem osadnictwa, zadaniami produkcyjnymi, zmianą mieszkańców) i ich języka.

    Nazwa Mamertynów przetrwała w toponimii okolic współczesnej Mesyny i Kalabrii w nazwach miejscowości Galati Mamertino i Oppido Mamertina.

    Pochodzenie nazwy[ | edytuj kod]

    Najemnicy italscy na służbie syrakuzańskiego władcy Agatoklesa nadali sobie nazwę "synowie Marsa", czyli Mamertyni, po zajęciu Messany. Relacja na temat okoliczności pojawienia się Mamertynów w Messanie jak i samej nazwy została przekazana przez Sekstusa Pompejusza Festusa, który powołuje się w dziele De verborum significatu (łac. "O znaczeniu wyrazów") na relację Alfiusa, oskijskiego historyka tworzącego w II lub I w. p.n.e., autora opisu pierwszej wojny z Kartaginą.

    Mamertyn — imię męskie pochodzenia łacińskiego. Zostało ono utworzone przy pomocy przyrostka -inus, oznaczającego przynależność lub pochodzenie, od oskijskiego lub sabińskiego wariantu imienia boga Marsa — Mamers lub od imienia Mamert, o tym samym pochodzeniu. Imię to oznacza zatem "pochodzący od Mamerta (lub Marsa), syn Mamerta, poświęcony Mamertowi".Hieron II (ok. 306 p.n.e. - 215 p.n.e.) - wódz syrakuzański, podający się za potomka Hierona I. Od 275 p.n.e. tyran Syrakuz. Po zwycięstwie nad Mamertynami w 265 p.n.e. nazwany królem Sycylii. W czasie I wojny punickiej (264 p.n.e. - 241 p.n.e.) stanął po stronie Kartaginy. W 263 p.n.e. pobity przez Rzymian i zmuszony do zawarcia przymierza, zapewnił Rzymowi dostawy zboża.

    Wśród Samnitów wybuchła wielka zaraza, więc przywódca ludu imieniem Sthennius Mettius zwołał zgromadzenie i przekazał informację o swoim śnie, w którym Apollo nakazał poświęcenie wszystkiego co urodzi się następnej wiosny (ver sacrum), a wtedy zaraza przeminie. Tak też zrobiono, ale dwadzieścia lat później ta sama zaraza wybuchła ponownie. Po zasięgnięciu opinii Apolla okazało się, że poprzedni ślub i ofiara nie została właściwie dopełniona, gdyż nie zostały zabite dzieci, które wtedy się urodziły, lecz jeśli teraz zostaną wygnane, to zaraza się skończy. Młodzieńcy, którzy opuścili ojczyznę osiedlili się na Sycylii w miejscowości Tauricana. Tam przyszli z pomocą Messańczykom, którzy byli osłabieni nową wojną. Z wdzięczności za zasługi zostali wpuszczeni do miasta i otrzymali jego obywatelstwo. Nazwę Mamertyni otrzymali stąd, że spośród imion dwunastu bogów wylosowany został Mamers, po oskijsku Mars.

    Mamert — imię męskie pochodzenia italskiego. Wywodzi się od oskijskiego lub sabińskiego wariantu imienia boga Marsa — Mamers, który w przypadkach zależnych (np. Mamertis) miał temat Mamert.Cieśnina Mesyńska (wł. Stretto di Messina) – cieśnina łącząca wody Morza Tyrreńskiego i Morza Jońskiego, oddziela od siebie Sycylię i południowy kraniec Półwyspu Apenińskiego. W najwęższym miejscu mierzy 3,1 km. Maksymalna głębokość cieśniny wynosi 250 m.

    Być może powyższa wersja wydarzeń była elementem propagandy Mamertynów z okresu tuż przed wybuchem I wojny punickiej w 264 p.n.e.

    Podstrony: [1] 2 [3] [4] [5]



    w oparciu o Wikipedię (licencja GFDL, CC-BY-SA 3.0, autorzy, historia, edycja)

    Warto wiedzieć że... beta

    Herakles (gr. Ἡρακλῆς Hēraklēs, Ἡρακλές Hēraklés, łac. Heracles, Hercules, Alkajos, Palajmon) – w mitologii greckiej jeden z herosów, syn Zeusa i śmiertelniczki Alkmeny. Jego rzymskim odpowiednikiem był Herkules. Znany był z wielkiej siły, męstwa, zapaśnictwa i umiejętności wojennych, zwłaszcza celnego strzelania z łuku. Lubiany przez Zeusa i Atenę, był prześladowany przez zazdrosną Herę.
    Diodor Sycylijski, Sycylijczyk (gr. Διόδωρος ὁ Σικελιώτης Diodoros ho Sikeliotes; łac. Diodorus Siculus; ur. ok. 80 p.n.e., zm. ok. 20 p.n.e.) – grecki historyk żyjący w epoce Cezara i Augusta, urodził się w Agyrium (d. Agira) na Sycylii (stąd przydomek). Odbywał podróże po Europie, Afryce północnej i Azji Mniejszej. Przez długi okres przebywał w Rzymie. W latach 60-56 p.n.e. mieszkał w Aleksandrii.
    Mesyna (wł. Messina) – miasto i gmina we Włoszech, położone w północno-wschodniej części Sycylii, nad Cieśniną Mesyńską. Trzecie pod względem ludności miasto Sycylii - zamieszkuje je 247,5 tys. osób (2005). Mesyna jest ośrodkiem administracyjnym prowincji Mesyna.
    Appius Claudius Caudex członek patrycjuszowskiego rodu rzymskiego, wnuk sławnego Appiusza Klaudiusza Cekusa; konsul w 264 p.n.e.
    Pyrrus (gr: Πύρρος, Pýrros; łac.: Pyrrhus) (ur. 319, zm. 272 p.n.e. w Argos) – król Epiru z dynastii Ajakidów w latach 307-302 p.n.e. i od 297 p.n.e. do swej śmierci, król Macedonii w latach 288-285 p.n.e., król Sycylii w latach 278-276 p.n.e. Syn króla Epiru Ajakidesa i królowej Ftii II. Znany z powiedzenia pyrrusowe zwycięstwo, które powstało od jego imienia z powodu zwycięskich bitew okupionych ogromnymi stratami wojennymi. Autor niezachowanych Pamiętników i licznych dzieł o sztuce wojennej.
    Plutarch z Cheronei (gr. Πλούταρχος ὁ Χαιρωνεύς, Plutarchos ho Chaironeus, ur. ok. 50 n.e., zm. ok. 125 n.e.) – jeden z największych pisarzy starożytnej Grecji, historyk, filozof-moralista oraz orator.
    Marcus Valerius Martialis – poeta łaciński, autor 15 ksiąg epigramatów, Rzymianin z miasta Augusta Bilbilis na terenie dzisiejszej Hiszpanii. Data urodzin i śmierci pozostaje niepewna: urodził się w latach 38-41 n.e. (1 marca), zmarł najpóźniej w r. 104 n.e. Jedynym źródłem do biografii Marcjalisa, poza jego własnymi epigramami, jest list Pliniusza Młodszego.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.967 sek.