Mahdi
Przeczytaj także...
Zbawienie – uwolnienie się z niekorzystnego stanu lub okoliczności. Szczególnie istotny w chrześcijaństwie i judaizmie akt wybawienia ludzi przez Boga.Damaszek (arab. دمشق, transk. naukowa Dimašq, transk. polska Dimaszk; dialekt damasceński: š-Šām) – stolica oraz największe miasto Syrii – 1,71 mln mieszkańców (XII 2009), cały zespół miejski – 4,36 mln mieszkańców (2007). Leży w południowo-zachodniej części kraju, w oazie nad rzeką Barada u podnóża gór Antyliban, na skraju Pustyni Syryjskiej. Jest to największy ośrodek przemysłowy i naukowy w Syrii, jedno z czterech świętych miast islamu, a także (od 1268) siedziba prawosławnego Patriarchatu Antiochii, znaczący ośrodek handlowy. Aglomeracja Damaszku stanowi wydzieloną jednostką administracyjną Syrii.
Imam – w szyizmie święty i przewodnik ummy będący potomkiem Alego i Fatimy. Według większości szyitów (oprócz zajdytów) uważany jest za nieomylnego i posiadającego nadprzyrodzone zdolności. Ostatnim imamem będzie Mahdi.
Zbawienie – uwolnienie się z niekorzystnego stanu lub okoliczności. Szczególnie istotny w chrześcijaństwie i judaizmie akt wybawienia ludzi przez Boga.Damaszek (arab. دمشق, transk. naukowa Dimašq, transk. polska Dimaszk; dialekt damasceński: š-Šām) – stolica oraz największe miasto Syrii – 1,71 mln mieszkańców (XII 2009), cały zespół miejski – 4,36 mln mieszkańców (2007). Leży w południowo-zachodniej części kraju, w oazie nad rzeką Barada u podnóża gór Antyliban, na skraju Pustyni Syryjskiej. Jest to największy ośrodek przemysłowy i naukowy w Syrii, jedno z czterech świętych miast islamu, a także (od 1268) siedziba prawosławnego Patriarchatu Antiochii, znaczący ośrodek handlowy. Aglomeracja Damaszku stanowi wydzieloną jednostką administracyjną Syrii.
Imam – w szyizmie święty i przewodnik ummy będący potomkiem Alego i Fatimy. Według większości szyitów (oprócz zajdytów) uważany jest za nieomylnego i posiadającego nadprzyrodzone zdolności. Ostatnim imamem będzie Mahdi.
Mahdī (arab. مهدي) – w islamie mesjasz, zbawiciel.
Według niektórych koncepcji (bliższych sunnizmowi) jedynym mahdim był Jezus – Isa. Częściej jednak sunnici uważają, że mahdi i Isa połączą swoje siły w ostatecznej walce z antychrystem (fałszywym prorokiem) Dadżdżalem. Przyjście mahdiego ma poprzedzać atak wojsk niewiernych na miejscowość Lod w Izraelu. Większość szyitów uważa mahdiego za inną osobę, która ma przyjść na ziemię tuż przed Sądem Ostatecznym, by zbawić/uratować ludzkość przed Szatanem. Część wyznawców islamu łączy obie koncepcje, twierdząc, że Jezus urodzi się ponownie w Damaszku, by pokonać zło. Według zapowiedzi Proroka Mahometa, mahdi pochodzić będzie z jego rodu. Dla szyitów jest to bardzo ważna postać, łączona czasem z osobą ostatniego ukrytego imama, który ma poprzedzać Mahdiego, bądź nim być.
Muhammad Ahmad bin Abd Allah, al-Mahdi (ur. 12 sierpnia 1844, zm. 22 czerwca 1885) – przywódca powstania sudańskiego.Szatan (hebr. שטן satan – oskarżyciel; arab.الشيطان Szejtan – przeciwnik, złe moce) – w chrześcijaństwie, judaizmie i islamie jest to jeden z aniołów, który zbuntował się przeciwko Bogu i pociągnął do buntu inne anioły, główny sprawca zła na świecie. Niekiedy bywa utożsamiany z Lucyferem. Najczęściej uważany jest za najwyższego rangą demona, przywódcę wszystkich złych duchów. Inne imiona Szatana to: Mastema, Gadriel, Satanael, Samaël, Samiel, Siegel, Satan, anioł Edomu. W tradycji rabinicznej nosi on przydomek "szpetny".
W historii wiele osób ogłaszało się mahdim: ismailiccy kalifowie, Mirza Gulam Ahmad, Mahdi z Sudanu. W roku 1844 mahdim ogłosił się perski kupiec Siyyid Ali Muhammad, znany jako Bab. Jego posłannictwo rozpoczęło nową religię – babizm – i stało się zalążkiem bahaizmu.
Przypisy[ | edytuj kod]
- Abdul-Baha, Odpowiedzi, Wydawnictwo Baha'i w Polsce, Warszawa 1998, s.25-26.
- William Sears, Uwolnić Słońce, Wydawnictwo Baha'i w Polsce, Warszawa 1998.
- Abdu'l-Baha, The Promulgation of Universal Peace, Baha'i Publishing Trust, Wilmette, 1995.
- The Dawn-Breakers: Nabil's Narrative of the Early Days of the Baha'i Revelation, Baha'i Publishing Trust, Wilmette, 1974.
Islam (arab. الإسلام ; al-islām) – religia monoteistyczna, druga na świecie pod względem liczby wyznawców po chrześcijaństwie. Świętą księgą islamu jest Koran, a zawarte w niej objawienie ma stanowić ostateczne i niezmienne przesłanie Boga do ludzi.Kalif (arab. chalifa, „następca”) – tytuł następców Mahometa, czyli przywódców muzułmańskich społeczności państwowo-religijnych zwanych kalifatami. Pierwszym kalifem po śmierci Mahometa w 632 roku został Abu Bakr. Po zamordowaniu kalifa Alego w 661 roku, w wyniku sporu o sukcesję, doszło do rozłamu wewnątrz wyznawców islamu na szyitów i sunnitów. Kalifowie szybko zaczęli tracić władzę polityczną nad rozrastającym się imperium muzułmańskim. W 909 r. powstał szyicki kalifat w Kairze, zniszczony przez Saladyna w 1171 r. W 929 roku emir Kordoby, Abd ar-Rahman III, ogłosił się kalifem, jednak jego kalifat rozpadł się już w 1031 r.
Warto wiedzieć że... beta
Isa bin Marjam (عيسى بن مريم) – arabskie i muzułmańskie imię jednego z proroków islamu - Jezusa. Jego imię jest wspominane 26 razy w Koranie.
Pomazaniec, Namaszczony, Mesjasz (hebr. מָשִׁיחַ), Chrystus (gr. χριστός), pot. Wybraniec – w judaizmie i chrześcijaństwie pierwotnie religijny tytuł królów, kapłanów-lewitów i proroków - osób namaszczonych (pomazanych) olejem. Z czasem, pod wpływem proroków, ten biblijny termin nabrał eschatologicznego znaczenia - określa on osobę, zapowiedzianą przez Boga Jahwe, która ma przynieść ostateczne rozwiązanie problemu zła, grzechu i śmierci w świecie i ustanowić tzw. królestwo mesjańskie, będące nowym rajem, przewyższającym szczęście pierwszego. Chrześcijanie uznają, że tą osobą jest Jezus Chrystus. Trzon narodu żydowskiego trwa w oczekiwaniu na przyjście mesjasza.
Sąd Ostateczny – w różnych religiach ujawnienie historycznych owoców ludzkiego postępowania na rzecz dobra lub zła następujące po paruzji. Po raz pierwszy idea sądu ostatecznego pojawiła się w religii staroegipskiej.
Lod (hebr. לוד, Iriyat Lod; arab. اللد, al-Ludd; w starożytności nazywane też Diospolis, Lydda lub Lidda) – miasto położone w Dystrykcie Centralnym w Izraelu.
Jezus Chrystus (ur. ok. 8–4 p.n.e., zm. 30 lub 33 w Jerozolimie) – centralna postać religii chrześcijańskiej, założyciel Kościoła. W chrześcijaństwie uznawany za Boga i człowieka, współistotnego Bogu Ojcu.
Zło – jedno z podstawowych (pierwotnych) pojęć etycznych, utożsamiane z pojęciem niebytu. W moralności zło stanowi przeciwieństwo dobra.
Język arabski należy do rodziny języków semickich, w której zaliczany jest do grupy języków południowo-zachodnich według klasycznego podziału, bądź grupy języków zachodnich, centralnych według podziału Hetzrona i Voigta. Zapisywany jest alfabetycznym pismem arabskim, typu abdżad, od strony prawej do lewej.