Małoletni
Młodociany – w prawie karnym osoba, która w chwili popełnienia czynu zabronionego nie osiągnęła 21 roku życia i w chwili orzekania przed sądem pierwszej instancji nie osiągnęła 24 roku życia (Art. 115 § 10 k.k.). Natomiast w Kodeksie karnym wykonawczym nie występuje pojęcie "młodocianego", a jedynie definicja zakładu karnego dla młodocianych, w świetle której w zakładzie karnym dla młodocianych odbywają karę skazani, którzy nie ukończyli 21 roku życia; w uzasadnionych wypadkach skazany może odbywać karę w tym zakładzie po ukończeniu 21 roku życia (art. 84 k.k.w.). Nie jest to więc materialna definicja "młodocianego" przyjęta na potrzeby postępowania wykonawczego, albowiem definicję taką oraz zasady procedowania organów wymiaru sprawiedliwości w stosunku do młodocianych, regulują przepisy Kodeksu karnego. Przepis art. 84 k.k.w. wskazuje bowiem jedynie, na podstawie jakich kryteriów należy kierować skazanych na karę pozbawienia wolności do zakładów karnych tego rodzaju.Dojrzałość emocjonalna – modyfikacja pierwotnych mechanizmów regulacyjnych opartych na popędach i impulsach emocjonalnych w wyniku socjalizacji.
Kodeks karny (ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny) – akt prawny regulujący zasady prawa karnego materialnego obowiązujące w Polsce.
Małoletni, osoba małoletnia – w rozumieniu polskiego prawa cywilnego osoba, która nie ukończyła 18 lat i nie zawarła małżeństwa (w wyniku jednego z tych zdarzeń małoletni uzyskuje pełnoletniość).
Bycie małoletnim wpływa na zakres zdolności do czynności prawnych oraz na możliwość zasiedzenia nieruchomości będącej własnością małoletniego lub przedawnienia przysługującego mu roszczenia.
Bieg terminu zasiedzenia nieruchomości stanowiącej własność małoletniego nie może zakończyć się wcześniej niż przed upływem dwóch lat od nabycia przez niego pełnoletniości. To samo dotyczy biegu przedawnienia skierowanego przeciwko małoletniemu, który nie posiada przedstawiciela ustawowego.
Według prawa rodzinnego osoba częściowo zdolna do czynności prawnych musi wyrazić zgodę na przysposobienie, wypowiada się na temat zmiany swojego nazwiska po wyjściu za mąż swojej matki (tj. czy przyjmie nazwisko ojczyma); może też dysponować swoimi własnymi dochodami (rodzice nimi nie dysponują).
W prawie (języku prawnym oraz prawniczym) pojęcia małoletniego, nieletniego i młodocianego są różne od siebie:
Termin „małoletni” występuje w prawie karnym w pewnych kontekstach, konkretnie w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii (gdy mowa o tym, że sprzedaż narkotyków małoletniemu jest kwalifikowaną postacią przestępstwa, to znaczy powoduje zaostrzenie kary) oraz we fragmentach kodeksu karnego dotyczących, między innymi, obcowania seksualnego. Sens tego terminu pozostaje jednak w obu przypadkach sensem prawa cywilnego, gdyż nie dotyczy on sprawcy czynu.
Znaczenie pozaprawne[]
Potocznie małoletnim nazywa się człowieka młodego, najczęściej w wieku szkolnym, do momentu uznania go za dorosłego, po spełnieniu kryteriów dorosłości. Osoba małoletnia nie posiada (ze względu na swój wiek, niewielkie doświadczenie lub niepełne rozwinięcie psychiczne lub fizyczne) pełni praw przysługujących pełnoletnim (starszym, bardziej doświadczonym, w pełni rozwiniętym fizycznie) członkom społeczności, w której żyje.
W języku potocznym określenia „małoletni”, „niepełnoletni”, „nieletni” i „dziecko” zwykle są używane zamiennie.
Zobacz też[]
Przypisy
- Art. 10 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380)
- Art. 10 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553)
- Art. 115 § 10 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553)