Ludwik VIII Lew (ur. 5 września 1187 w Paryżu, zm. 8 listopada 1226 w Château de Montpensier-en-Auvergne) – król Francji w latach 1223-1226. Syn Filipa II Augusta z dynastii Kapetyngów i Izabelli z Hainaut.
W 1216 angielscy baronowie zbuntowali się przeciwko rządom króla Jana bez Ziemi i zaproponowali tron angielski Ludwikowi. Inwazja Anglii spotkała się z niewielkim tylko oporem, Ludwik wkroczył do Londynu, gdzie w maju 1216 został proklamowany (lecz nie koronowany!) królem Anglii w katedrze św. Pawła. 14 czerwca zdobył Winchester i kontrolował ponad połowę królestwa Anglii. W 1217 stopniowo utracił poparcie wspierających go baronów i na mocy traktatu z Lambeth zmuszony został do rezygnacji z roszczeń do korony angielskiej na rzecz Henryka III.
Prowansja (fr. Provence, prow. Provença lub Prouvènço) – kraina historyczna w południowo-wschodniej Francji, nad Morzem Śródziemnym, na wschód od dolnego biegu Rodanu. Nazwa wzięta od prowincji rzymskiej Galia Zaalpejska, którą Rzymianie nazywali także Provincia Nostra – „Nasza Prowincja".Sycylia (wł., łac. Sicilia, w starożytności Trinacria) – największa wyspa na Morzu Śródziemnym (25 710 km²), leżąca na południowy zachód od Półwyspu Apenińskiego, od którego oddziela ją wąska Cieśnina Mesyńska. Zamieszkuje ją około 5 milionów mieszkańców.
Ludwik objął tron francuski po śmierci swojego ojca, Filipa II Augusta, 14 lipca 1223. Koronacja jego i jego żony – Blanki Kastylijskiej nastąpiła 6 sierpnia 1223, w katedrze w Reims. Jako król kontynuował konflikt z Plantagenetami, zdobywając na nich Poitou i Saitonge w 1224.
Biblioteka Narodowa (BN) – polska biblioteka narodowa w Warszawie, na Ochocie, na Polu Mokotowskim, narodowa instytucja kultury założona w 1928.Kanonizacja – (łac. canonizatio ogłoszenie świętym) to oficjalne uznanie przez Stolicę Apostolską świętości lub przez zatwierdzenie przez Święty Synod w Kościele prawosławnym danej zmarłej osoby z racji osiągnięcia przez nią doskonałości moralnej w stopniu heroicznym lub uznanie jej za męczennika. Poprzez akt kanonizacji, papież uznaje ją za osobę godną kultu publicznego w Kościele powszechnym i wpisania jej do katalogu świętych. Akt ten poprzedzony jest procesem kanonizacyjnym.
1 listopada 1223 Ludwik wydał edykt zabraniający arystokracji francuskiej pożyczania pieniędzy od Żydów. Egzekwowanie tego edyktu było jedną z przyczyn długoletniego konfliktu z Tybaldem IV, hrabią Szampanii.
W 1225 synod w Bourges ekskomunikował hrabiego Tuluzy Rajmunda VII i ogłosił krucjatę przeciwko niemu. Król Ludwik chętnie przyłączył się do krucjaty, pragnąć umocnić i rozszerzyć władzę królewską w Langwedocji. Hrabia Foix, Roger Bernard II próbował mediacji pomiędzy monarchą a wyklętym arystokratą, ale Ludwik odrzucił rozwiązania dyplomatyczne na rzecz siłowych. W lipcu 1226 król dotarł do Awinionu i zdobył miasto po trzymiesięcznym oblężeniu. Chory na dyzenterię, umarł we wsi Montpensier w Owerni 8 listopada 1226.
Rajmund VII z Tuluzy, Rajmund VII z Saint-Gilles (lipiec 1197 – 27 września 1249) – hrabia Tuluzy, książę Narbonne i markiz Prowansji.Neapol (wł. Napoli, j. neapolitański Nàpule, łac. Neapolis z gr. he nea polis, dosł. nowe miasto) – miasto w południowych Włoszech w rejonie Kampania, którego jest stolicą, a także ośrodkiem administracyjnym prowincji Neapol. Założony przez Greków jako Partenope.
Grób króla znajduje się w bazylice Saint-Denis. Następcą został jego syn, Ludwik IX Święty.
Małżeństwo i potomstwo[ | edytuj kod]
W wieku trzynastu lat poślubił 23 maja 1200 Blankę Kastylijską, córkę króla Alfonsa VIII, z którą miał liczne potomstwo:
Filip (ur. 9 września 1209, zm. 1218)
Ludwik IX Święty (ur. 25 kwietnia 1214, zm. 25 sierpnia 1270) – król Francji w latach 1226-1270, kanonizowany w 1297
Robert I d’Artois (ur. 1216, zm. 1250) – hrabia Artois
Filip (ur. 1218, zm. 1220)
Jan (ur. 1219, zm. 1232) – hrabia Andegawenii i Maine
Alfons z Poitiers (ur. 1220, zm. 1271) – książę Owernii, hrabia Poitiers i Tuluzy
Filip Dagobert (ur. 1222, zm. 1232)
Izabela (ur. 1225, zm. 1269) – późniejsza święta
Stefan (ur. 1225 zm. 1226)
Karol Andegaweński (ur. 1226, zm. 1285) – hrabia Andegawenii i Maine (1246-85), Prowansji i Forcalquier (1246-85), król Sycylii (1265-85), król Neapolu (1282-85), tytularny król Jerozolimy etc.
Historia Francji
Szampania (fr. Champagne) – kraina historyczna we Francji, położona w północno-wschodniej części kraju. Obecnie wchodzi w skład regionu administracyjnego o nazwie Szampania-Ardeny (Champagne-Ardenne).Alfons z Poitiers (ur. 11 listopada 1220, zm. 21 sierpnia 1271, Corneto koło Sieny) — hrabia Poitiers od 1226, hrabia Tuluzy od 1249. Syn króla Francji Ludwika VIII Lwa i Blanki Kastylijskiej, brat Ludwika IX Świętego. Mąż Joanny, córki Rajmunda VII, hrabiego Tuluzy, dziedziczki hrabstwa.
Warto wiedzieć że... beta
Tybald IV z Szampanii (ur. 30 maja 1201 w Troyes, zm. 8 lipca 1253 w Pampelunie) zwany Trubadurem i Pogrobowcem – hrabia Szampanii od 1201 r. oraz król Nawarry od 1234 r. Syn Tybalda III, hrabiego Szampanii, oraz Blanki z Nawarry, córki króla Sancha VI.
Maine (czytaj: men) – kraina historyczna w północno-zachodniej Francji, część regionu Pays de la Loire. Głównym miastem jest Le Mans.
Reims – miasto i gmina w północno-wschodniej części Francji w regionie administracyjnym Szampania-Ardeny, w departamencie Marna. Położone w odległości ok. 160 km od Paryża nad rzeką Vesle.
Alfons VIII Kastylijski, nazywany Él de las Navas (ur. 11 listopada 1155 w Sorii, zm. 5 października 1214 w Gutierre-Muñoz) – król Kastylii od 1158 do śmierci.
Poitou – kraina historyczna w zachodniej Francji, na terenie współczesnych regionów Poitou-Charentes (departamenty Vienne i Deux-Sèvres) oraz Kraj Loary (departament Wandea), położona nad Oceanem Atlantyckim.
Jerozolima (hebr. ירושלים, trl. Yerushalayim, trb. Jeruszalajim; arab. القدس, trl. Al-Quds, trb. Al-Kuds oraz اورشليم trl. Ūrushalīm, trb. Uruszalim, łac. Hierosolyma, Aelia Capitolina – zobacz też: nazwy Jerozolimy) – największe miasto Izraela, stolica administracyjna Dystryktu Jerozolimy i stolica państwa Izraela (według izraelskiego prawa). Znajduje się tutaj oficjalna siedziba prezydenta, większość urzędów państwowych, sąd najwyższy, parlament i inne.
International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji
obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji.
