• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Loda Halama



    Podstrony: 1 [2] [3] [4]
    Przeczytaj także...
    Taniec – forma sztuki performance, składająca się z celowo wybranych sekwencji ludzkiego ruchu. Ruch ten ma wartość estetyczną i symboliczną, i jest uznawany jako taniec przez wykonawców i obserwatorów w danej kulturze. Taniec może być podzielone i opisany ze względu na rodzaj choreografii, rodzaj ruchów lub historyczne pochodzenie.Siostry Halama – polski zespół taneczny, który tworzyła tancerka Marta Cegielska (ur. 1887, zm. 1985) wraz z córkami:

    Loda Halama, właśc. Leokadia Halama (ur. 20 lipca 1911 w Czerwińsku nad Wisłą, zm. 13 lipca 1996 w Warszawie) – polska tancerka, aktorka, choreograf, primabalerina Teatru Wielkiego w Warszawie; siostra Zizi i Alicji.

    Życiorys[ | edytuj kod]

    Była córką tancerki Marty Cegielskiej i muzyka Stanisława Halamy. Urodziła się w trakcie tournée rodziców.

    Początkiem jej kariery były od 1927 występy wraz z matką i trzema siostrami w rodzinnym zespole Siostry Halama. Występowały głównie w warszawskich teatrach rewiowych takich jak Morskie Oko. Śpiewała również piosenki.

    Biblioteka Narodowa (BN) – polska biblioteka narodowa w Warszawie, na Ochocie, na Polu Mokotowskim, narodowa instytucja kultury założona w 1928.Parada Warszawy (tytuł alternatywny: Parada Gwiazd Warszawy) - polski, czarno-biały film fabularny z 1937 roku. Do naszych czasów zachowało się ok. 20 minut.

    Od 1929 była tancerką w balecie klasycznym, a w latach 1934–1936 była primabaleriną Teatru Wielkiego w Warszawie.

    Jej światowa kariera rozpoczęła się w Paryżu, gdzie zarekomendował ją Ignacy Jan Paderewski. Występowała także w Stanach Zjednoczonych i Japonii.

    W czasie wojny prowadziła działalność konspiracyjną. W 1943 wyjechała do Szwajcarii, a potem Wielkiej Brytanii, później mieszkała i pracowała w Los Angeles. Do Polski wróciła na stałe w 1985, choć mieszkała na zmianę w Warszawie i Londynie.

    Kościół św. Aleksandra znajduje się w Warszawie, na placu Trzech Krzyży w dzielnicy Śródmieście (ul. Książęca 21).e-teatr.pl – polski portal teatralny stworzony w 2004 roku przez Dział Dokumentacji Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie .

    W 1984 wydała wspomnienia pod tytułem Moje nogi i ja.

    W 1996 w uznaniu zasług dla Warszawy uhonorowana została Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy.

    Życie prywatne[ | edytuj kod]

    Miała pięciu mężów. 2 lipca 1930 w kościele św. Aleksandra w Warszawie poślubiła hrabiego Andrzeja Dembińskiego, z którym rozwiodła się w 1937. Drugim mężem artystki został szwajcarski handlowiec polskiego pochodzenia Georges Golembiowski, który był jej wielką miłością. Ślub odbył się 13 listopada 1939 w cerkwi Świętej Trójcy na Podwalu w Warszawie. Z małżeństwa tego pochodził urodzony 27 maja 1941 w Warszawie syn Georges junior. 13 lipca 1943 Golembiowski został śmiertelnie postrzelony podczas napadu rabunkowego na swoją warszawską firmę i trzy dni później zmarł w szpitalu w wieku 36 lat. Trzecie małżeństwo, z lotnikiem Kazimierzem Dobrowolskim, zawarła wiosną 1946 w Londynie w celu uzyskania dokumentów uprawniających ją do stałego pobytu w Wielkiej Brytanii. W lipcu 1949 w Las Vegas wzięła ślub z czwartym mężem Larrym Lattą (Wawrzyńcem Łatą), który prowadził biuro asekuracyjne w Los Angeles i Chicago. Małżeństwo to zapewniło jej z kolei amerykański paszport i po roku zakończyło się rozwodem. Latem 1957 w Londynie wyszła za mąż za aktora Stanisława Ruszałę, z którym rozwiodła się w 1961.

    IMDb.com (The Internet Movie Database) – największa na świecie internetowa baza danych na temat filmów i ludzi z nim związanych. Zawiera informacje o aktorach, reżyserach, scenarzystach, producentach, montażystach, operatorach, muzykach itd. Informacje nie ograniczają się do kinematografii amerykańskiej.Nagrodę Miasta Stołecznego Warszawy przyznaje Rada Miasta Stołecznego Warszawy w uznaniu zasług dla Stolicy Rzeczypospolitej Polskiej.

    Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 257a-1-13).

    Podstrony: 1 [2] [3] [4]




    Warto wiedzieć że... beta

    Polacy – naród zamieszkujący głównie obszar Rzeczypospolitej Polskiej i będący jej głównym składnikiem ludnościowym, a poza granicami Polski tworzący Polonię.
    Ziemia obiecana – polski film fabularny z 1927 roku. Ekranizacja powieści Władysława Reymonta. Akcja filmu (wbrew oryginałowi literackiemu) rozgrywa się w latach dwudziestych XX w. Zmieniono zakończenie filmu – szczęśliwa miłość Karola Borowieckiego i Anki Kurowskiej.
    Teatr Wielki — Opera Narodowa w Warszawie – budynek zlokalizowany przy placu Teatralnym w Warszawie, będący siedzibą Opery Narodowej. W Salach Redutowych mieści się Muzeum Teatralne oraz dwie spośród trzech scen Teatru Narodowego.
    International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji.
    Filmweb (filmweb.pl) – największy polski serwis internetowy poświęcony filmom i ludziom kina. Druga co do wielkości baza filmowa na świecie po IMDb.com (na dzień 18 października 2012 roku) zawiera informacje o 517 560 filmach, 38 727 serialach, 10 491 grach i 1 636 554 ludziach filmu). Zawiera filmy ze 187 krajów, 9 byłych, 2 kraje, które zmieniły swoją nazwę na inną i 14 części należących do innych krajów (4 nieuznawane państwa, 5 autonomii, 1 byłą autonomię i 4 terytoria zależne).
    Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
    Choreografia (z gr. χορεία "taniec" i γραφή "pisać") - pierwotnie zajmowała się układem ruchów tanecznych w balecie, komponowaniem tańca, dziś pojęcie to rozszerzyło się na wszystkie dziedziny, w których ruch ludzki ma charakter artystyczny – na pokazowe walki, ruch gwiazd muzyki rozrywkowej, łyżwiarstwo figurowe czy gimnastykę artystyczną. Coraz częściej także choreograf - będąc odpowiednikiem kompozytora na etapie tworzenia, czy dyrygenta albo reżysera w teatrze operowym - układa sceny walk na potrzeby filmu.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.759 sek.