Locum tenens
Język rosyjski (ros. русский язык, russkij jazyk; dawniej też: język wielkoruski) – język należący do grupy języków wschodniosłowiańskich, posługuje się nim jako pierwszym językiem około 145 mln ludzi, ogółem (według różnych źródeł) 250-300 mln. Jest językiem urzędowym w Rosji, Kirgistanie i na Białorusi, natomiast w Kazachstanie jest językiem oficjalnym oraz jest jednym z pięciu języków oficjalnych a jednocześnie jednym z sześciu języków konferencyjnych Organizacji Narodów Zjednoczonych. Posługuje się pismem zwanym grażdanką, graficzną odmianą cyrylicy powstałą na skutek jej upraszczania.Stan spoczynku – status prawny osoby związanej stosunkiem służbowym, pracy bądź kapłańskim, uzyskany po przekroczeniu określonego wieku lub wskutek stanu zdrowia. Odpowiada emeryturze pracowniczej
Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny – jeden z kanonicznych Kościołów prawosławnych, obejmujący swoją jurysdykcją wszystkie parafie prawosławne na terenie Polski. W dyptychu lokalnych autokefalicznych cerkwi prawosławnych wymieniany na miejscu 12 według dyptychu greckiego, a na miejscu 13 według dyptychu rosyjskiego. Spowodowane jest to różnymi terminami nadania autokefalii przez Konstantynopol i Moskwę. Według danych GUS, Kościół liczy 504 150 wiernych i jest drugim pod względem liczebności Kościołem w Polsce. Opiece tego kościoła podlega także jedna diecezja prawosławna w Brazylii.
Locum tenens (łac. dosł. trzymający miejsce) – w niektórych Kościołach chrześcijańskich (w szczególności w Kościołach prawosławnych) tymczasowy administrator Kościoła.
Powoływany jest w razie śmierci dotychczasowego zwierzchnika, jego przejścia w stan spoczynku, postawienia w stan oskarżenia przed sądem kościelnym lub w sytuacji, gdy nie może on wypełniać swoich obowiązków z innych przyczyn. Jego uprawnienia są dość ograniczone i z reguły sprowadzają się do zarządzania bieżącymi sprawami Kościoła oraz przygotowania wyboru następcy.
W Polskim Autokefalicznym Kościele Prawosławnym określany był mianem zastępcy metropolity, w Rosyjskim Kościele Prawosławnym – strażnika tronu patriarszego (ros. патриарший местоблюститель, wcześniej блюститель патриаршего престола).