LTA4 Zwróć uwagę na 4 wiązania podwójne, z których 3 są sprzężone. Jest to wspólna cecha A4, B4, C4, D4 i E4.
LTC4 jest leukotrienem cysteinylowym, tak jak D4 i E4.
Leukotrieny - lipidy związane z układem immunologicznym. Biorą udział w mechanizmach odpornościowych i procesach zapalnych, m.in. związanych z astmą i alergicznym nieżytem nosa. Przewodzą sygnały na drodze autokrynnej (sygnalizując w ten sposób do tej samej komórki, które je wyprodukowały) i parakrynnej (przekazując sygnał do niewielkiej liczby sąsiadujących komórek).
Kwasy tłuszczowe – kwasy monokarboksylowe o wzorze ogólnym R-COOH (R oznacza łańcuch węglowodorowy, a COOH jest grupą karboksylową znajdującą się na końcu tego łańcucha).Prostacyklina, PGI2 – hormon tkankowy z grupy prostaglandyn wytwarzany przez ściany naczyń krwionośnych głównie w śródbłonkach płuc z kwasu arachidonowego pod wpływem enzymów: syntazy prostaglandyny i syntazy prostacykliny. Hamuje zlepianie (agregację) płytek krwi, działa rozkurczowo na naczynia krwionośne i obniża ciśnienie krwi.
Należą do grupy biologicznie aktywnych, wielonienasyconych kwasów tłuszczowych zwanych eikozanoidami, powstających z kwasu arachidonowego w wyniku działania enzymu 5-lipooksygenazy.
Zdolność do produkcji leukotrienów posiadają leukocyty. Ich produkcji zwykle towarzyszy wydzielanie histaminy, także związanej z procesami zapalnymi.
Historia i nazwa[ | edytuj kod]
Nazwa "leukotrieny" została wprowadzona przez szwedzkiego biochemika Bengta Samuelssona w 1979 roku i pochodzi od słów leukocyt i trien (związek z 3 wiązaniami podwójnymi). To co później zostało nazwane leukotrienem C - substancja wolnej reakcji anafilaktycznej (SRS - z ang. - "Slow Reaction smooth muscle-stimulating Substance" lub "Slow Reacting Substance of anaphylaxis" - SRS-A) była opisana w 1938 i 1940 przez Feldberga i Kellawaya
. Badacze wyizolowali SRS z tkanki płucnej po przedłużonym okresie ekspozycji na jad węża i histaminę.
Katar sienny – alergiczny nieżyt nosa lub alergiczne sezonowe zapalenie błony śluzowej nosa (ang. Seasonal Allergic Rhinitis – SAR). Wskutek reakcji organizmu na alergen (głównie pyłki roślin) immunoglobuliny dróg oddechowych powodują uwalnianie przez mastocyty i bazofile histaminy drażniącej błonę śluzową nosa. Odnośnie do kataru siennego używa się też pojęcia pyłkowica (pollinosis), które obejmuje sezonowe, alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa i spojówek wraz z dolegliwościami towarzyszącymi, jak napady astmy oskrzelowej, alergiczne reakcje skóry lub przewodu pokarmowego.Eikozanoidy (gr. εἴκοσι, eikosi = dwadzieścia, czyli zawierające 20 atomów węgla) – grupa organicznych związków chemicznych będących produktami przemian niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT):
LTC4,LTD4 i LTE4 są często nazywane leukotrienami cysteinylowymi z powodu obecności aminokwasu cysteiny w ich strukturze. Zbiorczo, leukotrieny cysteinylowe stanowią SRS-A (slow reacting substance of anaphylaxis -"wolno działającą substancję w anafilaksji", związek wydzielany przez komórki tuczne (a także w niższych stężeniach bazofile) podczas reakcji anafilaksji, który prowadzi do wzbudzenia powolnego skurczu mięśni gładkich wywołując efekt kurczący oskrzela (bronchokonstrykcyjny).
Oskrzela (łac. bronchi; l.poj. bronchus), drzewo oskrzelowe to część układu oddechowego, położona pomiędzy tchawicą a oskrzelikami.Leukotrien B4 – leukotrien produkowany podczas zapalenia. Jest wytwarzany przez leukocyty w odpowiedzi na działanie mediatorów zapalnych. Indukuje adhezję i aktywację leukocytów na śródbłonku, umożliwiając im związanie się z nim i przejście do głębszych tkanek. W neutrofilach jest potencjalnym chemoatraktantem, zdolnym do indukowania produkcji reaktywnych form tlenu oraz uwalniania zawartości lizosomów.
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Warto wiedzieć że... beta
Receptory sprzężone z białkami G, receptory GPCR (GPCR z ang. G Protein-Coupled Receptor) – receptory metabotropowe (receptory siedmiotransbłonowe, 7TM, transmembranowe), które pośredniczą w przekazie rozmaitych sygnałów do wnętrza komórki.
Leki przeciwleukotrienowe (antagoniści leukotrienów) – grupa leków wprowadzona do lecznictwa pod koniec XX wieku i znajdująca zastosowanie w leczeniu astmy oskrzelowej. Ich działanie polega na hamowaniu biosyntezy leukotrienów cysteinylowych (LTC4, LTD4 i LTE4) albo blokowaniu receptorów dla leukotrienów w ścianie oskrzeli. W chwili obecnej, leki przeciwleukotrienowe stanowią uzupełnienie leczenia przeciwzapalnego (kortykoterapii) astmy oskrzelowej.
Chemotaksja – reakcja ruchowa całego organizmu lub zdolnych do samodzielnego ruchu komórek na kierunkowe chemiczne bodźce. Często nie jest łatwo określić, co jest właściwą taksją, a co kinezą. Podobnie, chemotaksja zbliżona jest do chemonastii, która jednak dotyczy tylko fragmentów ciała, a nie całego organizmu (np. ruch czułków rosiczek zamykających ofiarę jest kombinacją haptonastii i chemonastii, a nie chemotaksją). Służy m.in. do odnalezienia pokarmu lub partnera seksualnego (poprzez feromony), a także znajdywaniu się gamet. W zależności od kierunku ruchu w stosunku do kierunku działania bodźca wyróżniane są:
Polieny – organiczne związki chemiczne, węglowodory, w których występuje więcej niż jedno podwójne wiązanie węgiel-węgiel. Pierścieniowe odpowiedniki polienów to cyklopolieny.
PMID (ang. PubMed Identifier, PubMed Unique Identifier) – unikatowy identyfikator przypisany do każdego artykułu naukowego bazy PubMed.
Układ odpornościowy, układ immunologiczny – układ narządów umożliwiających działanie mechanizmom odporności. W skład układu odpornościowego wchodzą::
Fosfolipidy (inaczej fosfatydy lub fosfotłuszczowce) – grupa organicznych związków chemicznych, lipidy, które oprócz reszt gliceryny i wyższych kwasów tłuszczowych zawierają resztę kwasu fosforowego związanego z zasadą azotową, np. choliną.
