Letnie Grand Prix w skokach narciarskich
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Puchar Świata w skokach narciarskich – rozgrywany corocznie cykl zawodów w skokach narciarskich. Za zajęcie odpowiedniego miejsca w pojedynczych zawodach uczestnik otrzymuje daną liczbę punktów. Po zsumowaniu punktów poszczególnych zawodników z każdego konkursu, tworzona jest klasyfikacja. Skoczek będący na jej czele, otrzymuje Puchar Świata – Kryształową Kulę. W ramach niego rozgrywa się też Puchar Świata w lotach narciarskich, którego zwycięzcą zostaje zawodnik, który zdobędzie największą liczbę punktów we wszystkich konkursach lotów w sezonie. Triumfator klasyfikacji w tej specjalności skoków narciarskich otrzymuje, tzw. Małą Kryształową Kulę. Do generalnej klasyfikacji Pucharu Świata jest także zaliczany Turniej Czterech Skoczni i Turniej Nordycki. Organizowane są także zawody do których oprócz konkursów indywidualnych zalicza się także i te drużynowe są to FIS Team Tour i Puchar Narodów. Nie zalicza się zaś igrzysk olimpijskich, mistrzostw świata i mistrzostw świata w lotach narciarskich.Igelit – tworzywo sztuczne uzyskiwane w procesie polimeryzacji chlorku winylu (ok. 80%) i estrów kwasu akrylowego (ok. 20%).
Letnie Grand Prix w skokach narciarskich – cykl zawodów w skokach narciarskich, który odbywa się od 1994 roku w miesiącach letnich, na takich samych zasadach jak Puchar Świata w zimie. Zawodnicy rozpędzają się na rozbiegu po porcelanowych torach, a lądują na igelicie pokrywającym zeskok. Obecnie na cały cykl LGP składa się kilkanaście konkursów – indywidualnych, drużynowych i mieszanych (w 2015 było ich 13). W dwóch pierwszych sezonach LGP (1994 i 1995) obowiązywała punktacja podobna do tej z Turnieju Czterech Skoczni – sumowano punkty za pojedyncze skoki. Od roku 1996 obowiązują zasady punktacji z Pucharu Świata.
Do 2018 roku włącznie rozegrano 25 edycji LGP, w których triumfowało 20 skoczków. Rekordzistami są Adam Małysz i Thomas Morgenstern, którzy trzykrotnie wygrywali cały cykl. Najwięcej zwycięstw w konkursach indywidualnych odnieśli Małysz i Gregor Schlierenzauer (po 13).
Siedmiokrotnie zdarzało się, że zwycięzca Letniego Grand Prix sięgał w następnym sezonie zimowym po Puchar Świata. Taka sytuacja miała miejsce w 1995 (Andreas Goldberger), 2001 (Adam Małysz), 2005 (Jakub Janda), 2006 (Adam Małysz), 2007 (Thomas Morgenstern), 2008 (Gregor Schlierenzauer) i 2009 (Simon Ammann).
Historia[ | edytuj kod]
Najwięcej zwycięstw w klasyfikacji generalnej Letniego Grand Prix[ | edytuj kod]
Stan po zakończeniu LGP 2019
Najwięcej razy na podium w klasyfikacji generalnej Letniego Grand Prix[ | edytuj kod]
Stan po zakończeniu LGP 2019. Uwzględniono zawodników z co najmniej dwoma miejscami na podium w klasyfikacji generalnej.
Konkursy indywidualne[ | edytuj kod]
Najwięcej zwycięstw w konkursach LGP[ | edytuj kod]
Stan po zakończeniu LGP 2019. Uwzględniono zawodników z co najmniej trzema zwycięstwami.
Najwięcej razy na podium w konkursach LGP[ | edytuj kod]
Stan po zakończeniu LGP 2019. Uwzględniono zawodników z co najmniej pięcioma miejscami na podium.
Najwięcej miejsc wśród 5/10/30 najlepszych w konkursach Letniego Grand Prix[ | edytuj kod]
Opracowano na podstawie oraz biografii poszczególnych zawodników.
Stan po zakończeniu LGP 2019.
Najwięcej występów w konkursach Letniego Grand Prix[ | edytuj kod]
Opracowano na podstawie oraz biografii poszczególnych zawodników.
Wzięto pod uwagę dyskwalifikacje. Nie wliczono występów w kwalifikacjach, które nie dały awansu do konkursu.
Stan po zakończeniu LGP 2019.
Najwięcej zdobytych punktów w konkursach LGP[ | edytuj kod]
Opracowano na podstawie oraz biografii poszczególnych zawodników.
Stan po zakończeniu LGP 2019.
Najstarsi zwycięzcy konkursów LGP[ | edytuj kod]
Stan po zakończeniu LGP 2019
Najmłodsi zwycięzcy konkursów LGP[ | edytuj kod]
Stan po zakończeniu LGP 2019
Podstrony: 1 [2] [3] [4]