• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Leon III Izauryjczyk

    Przeczytaj także...
    Język grecki, greka (starogr. dialekt attycki Ἑλληνικὴ γλῶττα, Hellenikè glõtta; nowogr. Ελληνική γλώσσα, Ellinikí glóssa lub Ελληνικά, Elliniká) – język indoeuropejski z grupy helleńskiej, w starożytności ważny język basenu Morza Śródziemnego. W cywilizacji Zachodu zaadaptowany obok łaciny jako język terminologii naukowej, wywarł wpływ na wszystkie współczesne języki europejskie, a także część pozaeuropejskich i starożytnych. Od X wieku p.n.e. zapisywany jest alfabetem greckim. Obecnie, jako język nowogrecki, pełni funkcję języka urzędowego w Grecji i Cyprze. Jest też jednym z języków oficjalnych Unii Europejskiej. Po grecku mówi współcześnie około 15 milionów ludzi. Język grecki jest jedynym językiem z helleńskich naturalnych, który nie wymarł.Ekloga − kodyfikacja prawa bizantyńskiego ogłoszona w 726 roku przez cesarza Leona III w imieniu własnym oraz syna i współwładcy Konstantyna V. Wydanie Eklogi miało na celu stworzenie zbioru praw dostosowanego do ówczesnych realiów i ogólnodostępnego dla prawników. Główne reformy Eklogi w stosunku do Kodeksu Justyniana to:
    Terweł (bułg. Тервел, w polskiej literaturze historycznej notowana jest także forma imienia Terwel) chan Bułgarii w latach 701–718. Syn Asparucha z rodu Dulo.
    Leon III wraz z synem Konstantynem
    Cesarstwo Bizantyńskie w roku 717.

    Leon III Izauryjczyk (gr. Λέων Γ' ο Ίσαυρος, ok. 680–18 czerwca 741) – cesarz bizantyński od 717 do śmierci, pierwszy władca z dynastii izauryjskiej.

    Pochodził z niższych warstw społecznych. Urodził się w rodzinie wieśniaka w 675 roku w Germanikei na północy Syrii. Był więc Syryjczykiem, a nie jak wskazują późniejsze źródła Izauryjczykiem. Jednak obydwa przydomki wskazujące na miejsce pochodzenia Leona, pozostały do dzisiaj. Na jego syryjskie pochodzenie wskazuje też świetna znajomość języka arabskiego. Jako dziecko mieszkał wraz z rodzicami w Syrii północnej, jednak za sprawą migracji ludności, zarządzonej przez Justyniana II przeniósł się wraz z rodzicami do Tracji. Tam zaciągnął się do armii Justyniana II pragnącego odzyskać tron.

    Ikonoklazm (gr. eikōn – „obraz"; klao – „łamać", „obrazoburstwo") – ruch szerzący się w VIII-IX wieku na terenach Bizancjum i państwa Franków oraz w Niderlandach w XVI w.Tracja (gr. Θρᾴκη, Thraki, łac. Thracia, bułg. Тракия, Trakija, tur. Trakya). Historycznie: starożytna kraina położona między dolnym Dunajem, Morzem Czarnym, Morzem Egejskim i rzeką Strymon (Struma). Obecnie region geograficzny na pograniczu Bułgarii (Tracja Północna), Grecji (Tracja Zachodnia) i Turcji (Tracja Wschodnia).

    Uzyskał tam tytuł spathariosa. Widząc talent wojskowy Leona cesarz Anastazjusz II mianował go strategiem temu Anatolikon, czyli dowódcą jednej z najbogatszych prowincji cesarstwa. Leon został następnie dowódcą wojsk walczących na wschodzie przeciw Arabom. Po upadku Anastazjusza wystąpił przeciwko cesarzowi Teodozjuszowi. 18 kwietnia 716 roku został przez swoich żołnierzy proklamowany cesarzem. Zyskał poparcie swojej prowincji oraz stratega temu Armeniakon, Artabasdesa. Za współdziałanie obiecał mu swoją córkę Annę za żonę i wysokie godności. Po pokonaniu Teodozjusza, 25 marca 717 roku Leon został koronowany na cesarza w Konstantynopolu. Wstąpienie Leona na tron zakończyło okres walk wewnętrznych w Bizancjum.

    Konstantyn V Kopronim (ur. 718, zm. 14 września 775) – od 741 cesarz bizantyjski z dynastii izauryjskiej. Jeden z największych obrazoburców bizantyńskich. Przydomek Kopronim (kopros - łajno, onoma - imię) został mu nadany przez nieprzychylnych ikonoklastom historyków.Bitwa pod Akroinon miała miejsce w Akroinon lub Akroinos (w pobliżu obecnego Afyonkarahisar) we Frygii, na zachodnim skraju Anatolii w 740 r. między Umajjadami a armią bizantyńską. Arabowie prowadzili regularne najazdy na Anatolię w ciągu poprzedniego stulecia, a wyprawa z 740 r. okazała się największą w ciągu ostatnich dziesięcioleci, składającą się z trzech oddzielnych oddziałów. Jeden z nich, w liczbie 20 000 pod Abdullahem al-Battalem i Al-Malikiem ibn Shu’aibem, starł się w Akroinon z siłami Bizancjum pod dowództwem cesarza Leona III Izauryjczyka i jego syna, przyszłego Konstantyna V. Bitwa zakończyła się zdecydowanym zwycięstwem Cesarstwa. W połączeniu z problemami kalifatu Umajjadów na innych frontach i wewnętrzną niestabilnością przed i po powstaniu Abbasydów, położyła kres wielkim najazdom arabskim na Anatolię na trzy dekady.

    Z pomocą bułgarskich wojsk chana Terweła odparł Arabów oblegających Konstantynopol na przełomie 717 i 718 r. Wyprowadził cesarstwo z długotrwałego kryzysu umacniając władzę cesarską i wprowadzając szereg reform wojskowych i politycznych. W 726 r. wydał Eklogę, będącą kolejną po dokonanej w VI w. przez Justyniana Wielkiego kodyfikacją prawa bizantyjskiego. Najogólniej rzecz biorąc była to modyfikacja dotychczasowych praw w duchu chrześcijańskim. Ekloga np. ograniczała władzę ojca rodziny (patria potestas) zwiększając jednocześnie uprawnienia żony i dzieci. W 726 r. Leon wystąpił przeciwko kultowi ikon, rozpoczynając długi okres ikonoklazmu, co doprowadziło do zerwania stosunków z Rzymem w 730 roku. W 740 w bitwie pod Akroinon we Frygii rozbił wojska arabskie.

    Frygia (łac. Phrygia) – starożytna kraina w zachodniej części Azji Mniejszej, położona między Bitynią, Myzją, Lidią, Karią, Lycją, Pamfilią, Lykaonią i Galacją. Była znana z kwitnącego rolnictwa i chowu bydła, kopalni złota i kamieniołomów marmuru. Zamieszkiwali ją spokrewnieni z Trakami indoeuropejscy Frygowie, którzy przybyli na te ziemie około 1000 r. p.n.e. Stolicą Frygii było Gordion. Aż do najazdu Kimerów (około 700 p.n.e.) Frygia była niezależnym królestwem. Rozkwit sztuki frygijskiej przypadł właśnie na ten okres: IX i VIII w. p.n.e.. Niektóre greckie mity są pochodzenia frygijskiego. Jako bóstwa krajowe czczono Manesa, Cybele (Kybele) i Attisa.Syria (arab. سوريا / سورية, transk. Sūriyya), nazwa oficjalna: Syryjska Republika Arabska (arab. الجمهورية العربية السورية, transk. Al-Dżumhurijja al-Arabijja as-Surijja) – arabskie państwo na Bliskim Wschodzie, graniczące z Turcją (822 km), Irakiem (605 km), Jordanią (375 km), Libanem (375 km) i Izraelem (76 km).

    Rodzina[ | edytuj kod]

    Miał z żoną Marią czworo znanych dzieci:

  • Annę (ok. 705– po 772), żonę Artabasdesa
  • Konstantyn V Kopronim (lipiec 718–14 września 775)
  • Irena
  • Kosma

    • Przypisy[ | edytuj kod]

    1. Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Wędrówka ludów - Merowingowie. T. 15. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 163. ISBN 83-7425-025-9.
    2. Roman Emperors - Leo III, roman-emperors.sites.luc.edu [dostęp 2020-02-16].
    3. G. Ostrogorski, Dzieje Bizancjum, Warszawa 2008, s. 182
    4. Józef Andrzej Gierowski: Historia Włoch. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1986, s. 40. ISBN 83-04-01943-4.
    5. Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Wędrówka ludów - Merowingowie. T. 15. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 171. ISBN 83-7425-025-9.
    6. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona: Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza. T. 4. Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, s. 456. ISBN 83-85719-85-7.

    Bibliografia[ | edytuj kod]

  • G. Ostrogorski, Dzieje Bizancjum, przeł. pod red. H. Evert - Kappesowej, wyd.3 Warszawa 2008.
  • R. Browning, Cesarstwo Bizantyńskie, przeł. G. Żurek, Warszawa 1997.
  • K. Zakrzewski, Historia Bizancjum, wyd.2 Kraków 1999.
    • International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji. Tem (czasem także jako tema lub temat, stgr. θέμα thema, l.mn. θέματα themata) – jednostka podziału administracyjnego w Cesarstwie Bizantyjskim; przez długi okres istnienia imperium główna jednostka organizacji militarnej państwa.




    Warto wiedzieć że... beta

    Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
    Bułgaria, Republika Bułgarii (България, Република България) – państwo położone w południowo-wschodniej Europie, na Bałkanach. Graniczy z Serbią oraz Macedonią od zachodu, Grecją i Turcją od południa, Morzem Czarnym od wschodu i Rumunią od północy.
    Józef Andrzej Gierowski (ur. 19 marca 1922 w Częstochowie, zm. 17 lutego 2006 w Krakowie) – polski historyk, profesor, rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, poseł na Sejm PRL IX kadencji.
    Dynastia (gr. dynasteia – władza) – szereg władców z jednego rodu (książąt, królów lub cesarzy), przynajmniej dwie osoby pochodzące z tej samej rodziny panujące bezpośrednio po sobie lub z niewielkimi przerwami. Zdarzały się też dynastie niespokrewnionych władców (np. dynastia Antoninów lub egipskich mameluków).
    WorldCat – katalog rozproszony łączący zbiory 71 000 bibliotek ze 112 krajów, które są uczestnikami serwisu Online Computer Library Center. Katalog jest tworzony i prowadzony przez biblioteki, których zbiory są w nim ujęte.
    Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączaniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie.
    Justynian I Wielki, Iustinianus (właśc. Flavius Petrus Sabbatius Iustinianus, ur. 11 maja 483 w Tauresium, Prowincja Iliria, zm. 13 listopada 565 w Konstantynopolu) – cesarz bizantyński od 1 sierpnia 527 do 13 listopada 565, święty Kościoła prawosławnego. Syn Wigilancji i tym samym siostrzeniec cesarza Justyna I.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.835 sek.