Legitymizm
Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord (ur. 2 lutego 1754 w Paryżu, zm. 17 maja 1838 tamże), znany jako Talleyrand – francuski mąż stanu, polityk i dyplomata, wielokrotny minister spraw zagranicznych Francji; biskup diecezjalny Autun, książę Benewentu.Restauracja – przywrócenie obalonej dynastii lub dawnego ustroju w państwie. Pierwsze tak nazwane zdarzenie to powrót dynastii Stuartów na tron Anglii w 1660 roku; określenie to jest używane także w odniesieniu do okresu panowania Karola II (1660-1685).
Doktryna Tobara – doktryna legitymizmu demokratycznego skierowana do państw Ameryki Łacińskiej, wysunięta przez Ministra Spraw Zagranicznych Ekwadoru Tobara. Postulował aby państwa amerykańskie, działające wspólnie, odmawiały uznania wszystkich rządów ustanowionych w drodze rewolucyjnej. Doktryna ta znalazła wyraz prawny w konwencji dodatkowej do traktatu ogólnego o pokoju i przyjaźni między Gwatemalą, Hondurasem, Kostaryką, Nikaraguą i Salwadorem w 1907 r.
Legitymizm (z łac. lex dpn. legis "ustawa") – pogląd, że prawa historycznych (przedrewolucyjnych) dynastii są nienaruszalne; w szerszym znaczeniu: uznawanie prawowitości (a nie siły, popularności czy woli ludu) za podstawę władzy.
Koncepcja polityczna z początku XIX wieku, głosząca nienaruszalność praw dynastii panujących. Według tej koncepcji, władza królewska pochodzi od Boga, a nie od ludu. Sformułowana po raz pierwszy w 1814 roku przez Talleyranda, stanowiła nadrzędny cel obrad kongresu wiedeńskiego. W myśl tej doktryny wszyscy monarchowie obaleni przez Rewolucję lub Napoleona mieli powrócić na trony, jako że władcy nie mogą być usunięci przez poddanych. Na mocy tej zasady doszło między innymi do restauracji Burbonów: we Francji, Hiszpanii i Królestwie Obojga Sycylii.
Legitymizm miał być podstawą porządku Świętego Przymierza.
Istnieje też pojęcie legitymizmu demokratycznego (doktryna Tobara).