• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Kwas fluoroantymonowy

    Przeczytaj także...
    Kwas siarkowy (nazwa Stocka: kwas siarkowy(VI)), H2SO4 – nieorganiczny związek chemiczny, jeden z najmocniejszych kwasów – wszystkie układy o mocy większej od kwasu siarkowego 100% nazywa się superkwasami. Bywa zwany krwią przemysłu chemicznego, ze względu na to, że używa się go w bardzo wielu kluczowych syntezach. Sole kwasu siarkowego to siarczany.Alkany (łańcuchowe węglowodory nasycone, parafiny od łac. parum affinis – mało reaktywne) – organiczne związki chemiczne zbudowane wyłącznie z atomów węgla i wodoru, przy czym atomy węgla połączone są ze sobą wyłącznie wiązaniami pojedynczymi.
    Funkcja kwasowości Hammetta – miara kwasowości używana w odniesieniu do bardzo stężonych kwasów, zasad, bądź tzw. superkwasów i superzasad. W przypadku takich substancji tracą sens zależności przybliżone, takie jak równanie Hendersona-Hasselbalcha, nie da się również wyrazić odczynu takich substancji za pomocą skali pH czy też pOH, gdyż tracą one sens fizyczny. Toteż funkcja kwasowości Hammetta stanowi uogólnienie tychże skali.

    Kwas fluoroantymonowy, [H
    2    F]+
    [SbF
    6    ]−
     (lub w uproszczeniu HSbF
    6    ) – nazwa stosowana dla mieszaniny fluorowodoru (HF) i pentafluorku antymonu (SbF
    5    ) w różnych stosunkach. Uważany jest za najsilniejszy superkwas. Reakcja jego tworzenia przebiega następująco:

    Zasady – jedna z podstawowych obok kwasów i soli grup związków chemicznych. Wodne roztwory silnych zasad nieorganicznych są nazywane ługami (np. ług sodowy). Istnieją trzy różne definicje tej grupy związków:Superkwas – kwas (lub mieszanina kwasów) o wyjątkowo dużej mocy. Najczęściej przyjmuje się, że superkwas jest to układ kwasowy, który posiada w danych warunkach większą kwasowość niż 100% kwasu siarkowego lub w przypadku kwasów Lewisa – od stopionego chlorku glinu (AlCl3). Termin dotyczy zazwyczaj układów niewodnych, a do porównywania mocy superkwasów stosuje się funkcję kwasowości Hammetta H0.
    SbF
    5     + 2HF ⇄ SbF−
    6     + H
    2    F+

    W układzie tym fluorowodór jest jonizowany przez pentafluorek antymonu z wytworzeniem bardzo trwałego anionu SbF−
    6    , który jest bardzo słabym nukleofilem i zasadą. Część kationową stanowi tzw. wolny proton, H+
    , który w rzeczywistości przyłącza się do innej cząsteczki HF dając kation H
    2    F+
    . Kwas fluoroantymonowy (H0 = −28) jest ok. 10 razy mocniejszy od stężonego kwasu siarkowego (H0 = −12) i jest zdolny do protonowania bardzo słabych zasad, w tym ksenonu i alkanów, np.:

    The Journal of Organic Chemistry (skrót oficjalny J. Org. Chem., popularnie używa się także skrótu JOC) – czasopismo naukowe zawierające artykuły na temat badań z chemii organicznej oraz chemii bioorganicznej. Wydawane jest przez American Chemical Society. Impact factor tego czasopisma w 2012 wynosi 4,564.Kwas fluorowodorowy (HFaq) – nieorganiczny związek chemiczny, kwas beztlenowy, będący roztworem fluorowodoru w wodzie.
    RH + HSbF
    6     → RH+
    2     + SbF−
    6     → R+
     + H
    2

    Dobrze przewodzi prąd elektryczny ze względu na labilność protonu w kationie H
    2    F+
     i jego szybką migrację zgodną z mechanizmem Grotthussa.

    Kwas fluoroantymonowy przechowuje się w pojemnikach wykonanych z teflonu.

    Uwagi[ | edytuj kod]

    1. Przy większych stężeniach SbF
      5       powstają dimery Sb
      2      F−
      11      , trimery Sb
      3      F−
      16       itd.
    2. Przy większych stężeniach HF powstają kationy H
      3      F+
      2      .

    Przypisy[ | edytuj kod]

    1. ↑ przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
    2. przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
    3. ↑ Hydrogen Fluoride–Antimony Pentafluoride (Fluoroantimonic Acid), [w:] George A. Olah i inni, Superacid chemistry, wyd. 2, Wiley, 2009, s. 56-59, DOI: 10.1002/9780470421604, ISBN 978-0-470-42160-4 (ang.).
    4. George A. Olah, Crossing Conventional Boundaries in Half a Century of Research, „Journal of Organic Chemistry”, 70 (7), 2005, s. 2413–2429, DOI: 10.1021/jo040285o.
    5. Getting the Jump on Superacids, Pittsburgh Supercomputing Center (PSC), 25 października 2000 [zarchiwizowane z adresu 2018-07-12] (ang.).
    Merck KGaA (Niemiecki Merck, Merck Darmstadt) założona w Niemczech firma farmaceutyczna i chemiczna z główną siedzibą zlokalizowaną w Darmstadt, uważana za najstarszą działającą firmę z tej branży.Poli(tetrafluoroetylen) (politetrafluoroetylen, PTFE, Teflon) – syntetyczny fluoropolimer o strukturze meru −[−CF2−CF2−]n−.




    Warto wiedzieć że... beta

    Nukleofil – cząsteczka lub grupa, w której występuje nadmiar elektronów i w odpowiednich warunkach może być ich donorem.
    DOI (ang. digital object identifier – cyfrowy identyfikator dokumentu elektronicznego) – identyfikator dokumentu elektronicznego, który w odróżnieniu od identyfikatorów URL nie zależy od fizycznej lokalizacji dokumentu, lecz jest do niego na stałe przypisany.
    Anion – jon o ładunku ujemnym. Anion to każde indywiduum chemiczne, w którym występuje nadmiar elektronów w stosunku do protonów. Podczas elektrolizy anion podąża do elektrody dodatniej, zwanej anodą. Przeciwieństwem anionu jest jon dodatni, czyli kation.
    Mechanizm Grotthussa – mechanizm jonów wodorowych (H) w wodzie, zaproponowany w roku 1806 przez Theodora Grotthussa w celu wyjaśnienia wysokiego przewodnictwa jonowego wody. W koncepcji tej proton związany w jonie hydroniowym (H 3O+) przemieszcza się do sąsiedniej cząsteczki H 2O poprzez wiązanie wodorowe. Cząsteczka przyjmująca proton oddaje z kolei jeden ze swoich protonów kolejnej cząsteczce wody.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.021 sek.