Kutyna
Kwasy tłuszczowe – kwasy monokarboksylowe o wzorze ogólnym R-COOH (R oznacza łańcuch węglowodorowy, a COOH jest grupą karboksylową znajdującą się na końcu tego łańcucha).Kutykula (łac. cuticula) – w botanice zwana też nabłonkiem, jest to cienka warstwa pokrywająca zewnętrzną ścianę komórek epidermy, okrywającej wszystkie organy nadziemne roślin, z wyjątkiem pędów drewniejących. Tworzy cienką, ciągłą warstwę na powierzchni całej rośliny z przerwami jedynie w miejscu porów między komórkami szparkowymi. Podstawową funkcją kutykuli jest zabezpieczenie rośliny przed utratą wody i wpływem środowiska zewnętrznego. Skład chemiczny kutykuli jest złożony, a związkami budującymi są substancje lipidowe, głównie kutyna lub kutan. Warstwa kutyny powstaje w wyniku procesu kutykularyzacji.
Epiderma, skórka – w szerokim znaczeniu jest to tkanka roślinna okrywająca, obejmująca zarówno powierzchniową warstwę komórek pędu, jak i korzenia. W ściślejszym znaczeniu epiderma definiowana jest jako skórka pędu roślin naczyniowych – powierzchniowa powłoka łodygi, liści i organów generatywnych, podczas gdy skórkę korzenia nazywa się ryzodermą (epiblemą). Skórka wyróżniana jest także w budowie różnych części różnych pokoleń mszaków. Tworzy ją warstwa ściśle do siebie przylegających żywych komórek pozbawionych chloroplastów. Najczęściej jest to pojedyncza warstwa komórek. U roślin magazynujących wodę epiderma jest wielowarstwowa. W tym przypadku wierzchnia warstwa komórek zapewnia ochronę organu, a kolejne warstwy magazynują wodę tworząc tkankę wodną.
Kutyna – niejednorodna wysokospolimeryzowana substancja składająca się z polimerów kwasów tłuszczowych, o łańcuchach zawierających 16 lub 18 atomów węgla, z jedną grupą epoksydową bądź jedną lub więcej grupami hydroksylowymi. Najczęściej są to kwasy: 10,16-dihydroksypalmitynowy (C16), 18-hydroksy-9,10 epoksystearynowy (C18) i 9,10,18-trihydroksystearynowy (C18).
Monomery wchodzące w skład kutyny są wytwarzane w komórkach epidermy. Powstały polimer jest nierozpuszczany w rozpuszczalnikach organicznych, co prawdopodobnie jest związane z kowalencyjnymi wiązaniami ze składnikami błony komórkowej lub sieciowaniem w domenie alifatycznej.
Kutyna jest obok wosków jednym z dwóch składników kutykuli, chroniącej rośliny lądowe przed utratą wody i negatywnym wpływem środowiska. Poza funkcją ochronną, w tym także przed patogenami, kutyna stanowi dodatkowe wzmocnienie zewnętrznych ścian komórkowych.
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. wydanie II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 437. ISBN 83-214-1305-6.
- ↑ PE. Kolattukudy. Polyesters in higher plants.. „Adv Biochem Eng Biotechnol”. 71, s. 1-49, 2001. PMID: 11217409.
- ↑ D. Panikashvili, JX. Shi, L. Schreiber, A. Aharoni. The Arabidopsis DCR encoding a soluble BAHD acyltransferase is required for cutin polyester formation and seed hydration properties.. „Plant Physiol”. 151 (4), s. 1773-89, Dec 2009. DOI: 10.1104/pp.109.143388. PMID: 19828672.
- M. Pollard, F. Beisson, Y. Li, JB. Ohlrogge. Building lipid barriers: biosynthesis of cutin and suberin.. „Trends Plant Sci”. 13 (5), s. 236-46, May 2008. DOI: 10.1016/j.tplants.2008.03.003. PMID: 18440267.