Kryszna - rzeka
Przeczytaj także...
Tungabhadra – rzeka w Indiach o długości 710 km, powierzchni dorzecza 72200 km² oraz średnim przepływie 650 m³/s.Wisznu (hindi: विष्णु) – jeden z najpopularniejszych dewów w hinduizmie, Bóg jedyny w wisznuizmie (największym wyznaniu hinduistycznym). Jeden z Trimurti (trójcy hinduistycznej) tworzonej wraz z Brahmą i Śiwą. Symbolizuje utrzymujący aspekt Boga, najczęściej identyfikowany z dwoma swoimi Awatarami: Kryszną i Ramą.
Mahabaleshwar (dew.: महाबळेश्वर) – miasto położone w dystrykcie Satara w stanie Maharashtra w Indiach. Popularna górska miejscowość wypoczynkowa. Również miejsce przyciągające pielgrzymów ze względu na źródła świętej rzeki Krishny.
Tungabhadra – rzeka w Indiach o długości 710 km, powierzchni dorzecza 72200 km² oraz średnim przepływie 650 m³/s.Wisznu (hindi: विष्णु) – jeden z najpopularniejszych dewów w hinduizmie, Bóg jedyny w wisznuizmie (największym wyznaniu hinduistycznym). Jeden z Trimurti (trójcy hinduistycznej) tworzonej wraz z Brahmą i Śiwą. Symbolizuje utrzymujący aspekt Boga, najczęściej identyfikowany z dwoma swoimi Awatarami: Kryszną i Ramą.
Mahabaleshwar (dew.: महाबळेश्वर) – miasto położone w dystrykcie Satara w stanie Maharashtra w Indiach. Popularna górska miejscowość wypoczynkowa. Również miejsce przyciągające pielgrzymów ze względu na źródła świętej rzeki Krishny.
Kryszna (Kristna, Kriszna, hindi कृष्णा, ang. Krishna River) – rzeka w południowych Indiach, mająca swoje źródła w Ghatach Zachodnich na płaskowyżu Mahabaleshwar – regionie pielgrzymkowym, turystycznym i rolniczym (produkcja truskawek i zbiory miodu). Legenda głosi, że rzeka ta wypłynęła z pyska krowy, stanowiącej pomnik w starożytnej świątyni Śiwy i wraz z jej dwoma dopływami: Wenną i Kojaną uosabia model Trójcy hinduistycznej Trimurti. Według tej legendy Kryszna jest bogiem Wisznu, Wenna – bogiem Śiwą, a Kojana – bogiem Brahmą.
Dekan (ang. Deccan Plateau; hindi दक्कन का पठार, Dakkan ka Pathar; kannada ದಖ್ಖನ್ ಪೀಠಭೂಮಿ, Dakhkhan Pithabhumi; malajalam ഡെക്കാൺ പീഠഭൂമി, Dekkan Pithabhumi; marathi दख्खनचे पठार, Dakhkhanaće Pathar; tamil. தக்காணப் பீடபூமி, Dakkanap Pitabumi; telugu దక్కన్ పీఠభూమి, Dakkan Pithabhumi) – znacznych rozmiarów wyżyna w środkowej i południowej części Półwyspu Indyjskiego, na terytorium Indii. Nazwa wywodzi się od sanskryckiego słowa dakṣiṇa, oznaczającego „południe”.Źródło – naturalny, skoncentrowany, samoczynny wypływ wody podziemnej na powierzchnię Ziemi. W hydrobiologii strefa źródliskowa określana jest nazwą krenal, dzielący się na eukrenal (źródło właściwe) i hypokrenal (strefę odpływu źródła), natomiast organizmy je zamieszkujące to krenon.
Płynie przez wyżynę Dekan oraz Ghaty Wschodnie i uchodzi deltą do Zatoki Bengalskiej. W górnym progu przedzielona licznymi progami.
Dopływy: Bhima, Dindi, Kojana, Malaprabha, Ghataprabha, Musi, Tungabhadra, Warna), Wenna, Yerla.
Przepływa przez miasto Widźajawada. Rzeka Kryszna jest żeglowna w dolnym biegu. Wykorzystywana jest do produkcji energii i nawadniania. Wody Kryszny spiętrzają dwie potężne zapory: w Srisailam oraz w Nagarjuna Sagar (najwyższa na świecie zapora betonowa – 124 m o pojemności zbiornika 11,4 km³).
Widźajawada – miasto w południowych Indiach, w stanie Andhra Pradesh, nad Kryszną, w pobliżu jej ujścia do Zatoki Bengalskiej. Około 1 mln mieszkańców. Czwarte co do wielkości miasto stanu Andhra Pradesh zwane miastem biznesu, siedziba wielu korporacji.Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców.
Warto wiedzieć że... beta
WorldCat – katalog rozproszony łączący zbiory 71 000 bibliotek ze 112 krajów, które są uczestnikami serwisu Online Computer Library Center. Katalog jest tworzony i prowadzony przez biblioteki, których zbiory są w nim ujęte.
Zatoka Bengalska (beng. Vagopasagar, birm. Bingali Pinko, ang. Bay of Bengal, hindi Bagal ki Khari) – część Oceanu Indyjskiego znajdująca się pomiędzy Półwyspem Indyjskim, wyspą Cejlon oraz archipelagami Andamany i Nikobary. Jej powierzchnia wynosi 2,191 mln km², średnia głębokość 2586 m, a maksymalna dochodzi do blisko 5258 m. Temperatura wody waha się w zimie od 25 °C (część północna) do 27 °C (część południowa), w lecie dochodzi do ponad 28 °C. Zasolenie wynosi ok. 30-34‰. Pływy dochodzą do 10,7 m.
Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączaniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie.
Rzeka – naturalny, powierzchniowy ciek płynący w wyżłobionym przez erozję rzeczną korycie, okresowo zalewający dolinę rzeczną. W Polsce przyjmuje się, że rzekę stanowi ciek o powierzchni dorzecza powyżej 100 km².
Trimurti (dewanagari त्रिमूर्ति, także: Trójca hinduistyczna) – w hinduizmie wyobrażenie trzech aspektów boga w formach Brahmy, Wisznu i Śiwy. Każda z postaci ma określoną rolę do spełnienia w cyklu życia wszechświata: Brahma go stwarza, Wisznu utrzymuje, a Śiwa unicestwia.
Ghaty Wschodnie (Pūrva Ghāṭ, Eastern Ghats) – góry krawędziowe w Indiach, położone wzdłuż wybrzeża Zatoki Bengalskiej. Ograniczają od wschodu wyżynę Dekan. Rozdzielone są szerokimi dolinami rzek (Godawari, Kryszna, Kaweri) na szereg pasm górskich. Największe wysokości dochodzą do 1680 m n.p.m.. Zbudowane są ze skał metamorficznych – głównie gnejsów. Porastają je resztki lasów monsunowych z drzewem tekowym i sandałowym. Znajduje się tam wiele plantacji kawy.
Śiwa (sanskr. शिव – łaskawy, przychylny) – jeden z najistotniejszych dewów w hinduizmie. Tworzy Trimurti (rodzaj trójcy hinduistycznej) razem z Brahmą i Wisznu, w której symbolizuje unicestwiający i odnawiający aspekt boskości. Przez śiwaitów uważany jest za Boga jedynego, tożsamego z bezpostaciowym wszechprzenikającym Brahmanem. Śiwa nosi 1008 imion i przedstawiany jest najczęściej jako Nataradźa – mistrz tańca, ale także jako jogin i asceta, jako dobroczyńca, głowa rodziny oraz jako niszczyciel.