Konstrukcja
Konstrukcja budowlana – sposób powiązania elementów budowli w sposób poprawny pod względem zasad fizyki i ekonomii. Najważniejsze elementy konstrukcyjne budynku to: fundamenty, ściany nośne, filary, (także słupy, kolumny), belkowania, belki i stropy lub sklepienia, wiązary lub więźby dachowe. Oprócz konstrukcji podstawowych, w budynkach występują także konstrukcje drugoplanowe, czyli: ściany działowe, schody, posadzki, pokrycie dachów oraz konstrukcje uzupełniające, czyli: drzwi, okna, instalacje (wody, kanalizacji, grzewcze, wentylacji, klimatyzacji, gazu, elektryczne, teletechniczne itp.)Łuk – element konstrukcyjny o osi opisanej pewną krzywą płaską w płaszczyźnie pionowej o krzywiźnie stałego znaku. Wysokość punktu osi o największej wysokości nazywamy strzałką łuku. Jego wyniosłością nazywamy stosunek strzałki do rozpiętości podporowej. Łuki mogą być płaskie lub wyniosłe w zależności od tego czy ich wyniosłość jest mała czy duża. Charakterystyczną cechą łuku jest jego poziome oddziaływanie na podpory nazywane rozporem, który jest tym większy im mniejsza jest jego wyniosłość. Wymaga to zastosowania odpowiedniego ukształtowanych podpór. Łuki o właściwie dobranych kształtach osi mogą pracować na czyste ściskanie. To wyjaśnia dlaczego właśnie łuki były stosowane w budownictwie od czasów starożytnych, kiedy jeszcze nie były znane materiały konstrukcyjne wytrzymujące naprężenia rozciągające (stal, żelbet).
Belka – w budownictwie poziomy lub ukośny element konstrukcyjny przyjmujący obciążenia z powierzchni poziomych i przenoszący je na podpory (ściany, słupy, filary, kolumny). Belka pracuje na zginanie i ścinanie (w belkach, zwłaszcza w elementach ukośnych występują także naprężenia rozciągające lub ściskające). Może być wykonana z drewna, stali, betonu, żelbetu, czasem z kamienia. Belką nazywamy także element prętowy zakrzywiony w planie. Nie jest belką element przenoszący obciążenia tylko wzdłuż jej osi.
Konstrukcja (układ konstrukcyjny) – obiekt powstały w wyniku wzajemnego powiązania wielu elementów (części) składowych w celu zbudowania pewnej strukturalnej i niepodzielnej całości.
W ujęciu ogólnym rozróżnia się dwa zasadnicze typy konstrukcji:
Konstrukcje budowlane klasyfikuje się zazwyczaj według zasadniczych typów elementów tych konstrukcji:
Najczęściej konstrukcje składają się z różnych typów elementów i tak mamy np. konstrukcje: belkowo-płytowe, ramowo-kratowe, tarczowo-powłokowe itp.
Konstrukcje mogą być płaskie albo przestrzenne. Płaską nazywamy taką konstrukcję, której wszystkie elementy pracują w jednej płaszczyźnie. Jeżeli ten warunek nie jest spełniony, to wtedy konstrukcję nazywamy przestrzenną (pracującą przestrzennie).
Konstrukcje maszyn, urządzeń i pojazdów są trudne do sklasyfikowania ze względu na wielką różnorodność typów tych obiektów wynikającą z wielorakich realizacji praktycznych.
Przypisy[ | edytuj kod]
- Olszowski B., Radwańska M., Mechanika budowli, Politechnika Krakowska Kraków 2010, str. 15
- Nowacki W., Mechanika budowli, PWN Warszawa 1957, str. 13
- Piechnik S., Wytrzymałość materiałów, PWN Warszawa 1980
- Andrzej Gawęcki: Mechanika materiałów i konstrukcji prętowych. Politechnika Poznańska, 2003, s. cz. 2 s. 1.