• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Komitet Narodowy Polski - 1914-1917

    Przeczytaj także...
    Zdzisław Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża, książę (ur. 4 kwietnia 1865 w Niżnym Nowogrodzie, zm. 31 lipca 1943 w Małej Wsi) – polski prawnik, polityk i działacz społeczny; prezydent Warszawy, członek Rady Regencyjnej, właściciel dóbr Mała Wieś. Odegrał wybitną rolę w czasach Królestwa Polskiego (regencyjnego).Stanisław Jan Ignacy Łopaciński herbu Lubicz (ur. 11 lub 24 marca 1851, zm. w listopadzie 1933) – polski prawnik, adwokat, ziemianin, poseł do Rady Państwa Imperium Rosyjskiego, działacz społeczny,
    Wielka Brytania, Zjednoczone Królestwo (ang. United Kingdom), Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (ang. United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland) – unitarne państwo wyspiarskie położone w Europie Zachodniej. W skład Wielkiej Brytanii wchodzą: Anglia, Walia i Szkocja położone na wyspie Wielka Brytania oraz Irlandia Północna leżąca w północnej części wyspy Irlandia. Na wyspie tej znajduje się jedyna granica lądowa Zjednoczonego Królestwa z innym państwem – Irlandią. Poza nią, Wielka Brytania otoczona jest przez Ocean Atlantycki na zachodzie i północy, Morze Północne na wschodzie, kanał La Manche na południu i Morze Irlandzkie na zachodzie.

    Komitet Narodowy Polski (KNP) – polska organizacja polityczna grupująca partie narodowe i część ludowych, działająca w latach 1914–1917 w Warszawie i Piotrogrodzie.

    Przewodniczącym Komitetu Narodowego Polskiego był hrabia Zygmunt Wielopolski. Prezesem Komitetu Wykonawczego Komitetu Narodowego Polskiego był Roman Dmowski.

    Stanowiła konkurencję dla polityków z kręgu Józefa Piłsudskiego. Dominowała w nim orientacja prorosyjska. Komitet nawoływał Polaków do biernego oporu wobec dwóch pozostałych państw-zaborców: II Rzeszy Niemieckiej i Monarchii Austro-Węgierskiej. W Warszawie wyłonił się w listopadzie 1914. Popierały i uznawały tę organizację Francja oraz Wielka Brytania. Komitet w Warszawie przyjął patronat polityczny nad formowanym Legionem Puławskim. W grudniu Komitet nawiązał kontakt z dowództwem rosyjskiego Frontu Południowo-Zachodniego, którego efektem było uzyskanie 12 stycznia 1915 zmiany statutu wojska z ochotniczego na regularne państwowe pospolite ruszenie. Zachowano przy tym wiele przywilejów narodowych osiągniętych wcześniej.

    Petersburg (forma zalecana), Sankt Petersburg (egzonim wariantowy) (ros. Санкт-Петербург, Sankt-Pietierburg, potocznie Петербург, Pietierburg; dawniej Piotrogród, ros. Петроград, Leningrad, ros. Ленинград) – miasto w Rosji, położone w delcie Newy nad Zatoką Fińską na terytorium zawierającym m.in. ponad 40 wysp. W latach 1712–1918 stolica Imperium Rosyjskiego. Powierzchnia 1439 km², liczba ludności 4 600 276.Stefan Bądzyński (ur. 1869 – zm. 1928) – polski inżynier chemik, polityk, wicemarszałek Rady Stanu (1918), pierwszy wojewoda białostocki w II Rzeczypospolitej.

    Członkami Komitetu Narodowego Polskiego byli: Zygmunt Balicki, Stefan Bądzyński, Stanisław Czekanowski, książę Seweryn Czetwertyński, Henryk Dembiński, ksiądz Marceli Godlewski, Paweł Górski, Jerzy Gościcki, Władysław Grabski, Jan Harusewicz, Wiktor Jaroński, Walenty Kamocki, Czesław Karpiński, Stanisław Kozicki, Stanisław Leśniewski, Zdzisław Lubomirski, Marian Lutosławski, Józef Nakonieczny, Franciszek Nowodworski, hrabia Konstanty Broel-Plater, książę Maciej Mikołaj Radziwiłł, Jan Rudnicki, Antoni Sadzewicz, hrabia Władysław Sobański, Jan Stecki, Ignacy Szebeko, Józef Wielowieyski, Stanisław Wojciechowski, hrabia Maurycy Zamoyski, Jerzy Zdziechowski.

    Zygmunt Wielopolski hrabia, (ur. 1863, zm. 1919) – polityk konserwatywny, zwolennik orientacji prorosyjskiej, prezes Komitetu Narodowego Polskiego w Warszawie.Józef Wielowieyski (ur. 17 lipca 1879 w Swojczanach, zm. 18 września 1951) – polski działacz niepodległościowy, prawnik, dyplomata, ziemianin, polityk, senator III kadencji w II RP.

    Posłowie polscy do Dumy Państwowej Imperium Rosyjskiego z Litwy i Białorusi działali w Komitecie Narodowym Polskim niejawnie jako tzw. hospitanci. Byli to: Aleksander Meysztowicz, Feliks Raczkowski, Konstanty Skirmunt, Stanisław Łopaciński, hrabia Wawrzyniec Puttkamer, ks. Maciejewicz, W. Bańkowski. Hospitantami byli też redaktorzy: Zygmunt Wasilewski i Bohdan Wasiutyński.

    Hrabia Wawrzyniec Puttkamer, właściwie Wawrzyniec Stanisław Jan Puttkamer z Wersowiczów Siekierka herbu Bradacice (ur. 1794, zm. 1850) – marszałek szlachty powiatu lidzkiego (od 20 września 1847 do 15 czerwca 1849), mąż Maryli Wereszczakówny (od lutego 1821), ewangelik reformowany.Austro-Węgry (t. Monarchia Austro-Węgierska; niem. Österreich-Ungarn, węg. Osztrák-Magyar Monarchia) – państwo związkowe w Europie Środkowej. Austro-Węgry były wielonarodową monarchią konstytucyjną i jednym z największych mocarstw w tamtym czasie. Państwo istniało 51 lat, od 1867 aż do rozpadu w 1918 roku i zakończenia I wojny światowej.

    Zaplecze polityczne dla organizacji stanowiło Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne i Stronnictwo Polityki Realnej. Siłą zbrojną, która wspierała Komitet, była Armia Polska we Francji, zwana potocznie Armią Hallera.

    Przypisy

    1. Roman Dmowski, Polityka polska i odbudowanie państwa, przedmową do obecnego wydania i komentarzem opatrzył Tomasz Wituch, t. II, Warszawa 1988, s. 202.
    2. Adam Miodowski, Wychodźcze ugrupowania demokratyczne wobec idei polskiego wojska w Rosji w latach 1917-1918, Białystok 2002, s. 85.
    Stanisław Kozicki (ur. 4 kwietnia 1876 w Łępicach na Mazowszu, zm. 28 września 1958 w Polanicy Zdroju) – polski polityk i publicysta ruchu narodowego, współpracownik Romana Dmowskiego.Zygmunt Balicki (ur. 30 grudnia 1858 w Lublinie, zm. 12 września 1916 w Piotrogrodzie) – polski socjolog, publicysta, polityk i jeden z czołowych ideologów Narodowej Demokracji.



    w oparciu o Wikipedię (licencja GFDL, CC-BY-SA 3.0, autorzy, historia, edycja)

    Warto wiedzieć że... beta

    Cesarstwo Niemieckie, (niem.) Deutsches Kaiserreich lub Rzesza Niemiecka (niem.) Deutsches Reich – oficjalne określenie niemieckiego państwa narodowego założonego w 1871 roku przez polityka Ottona von Bismarcka. Po upadku określane także jako Druga Rzesza (Zweites Reich).
    Tomasz Wituch (ur. 17 listopada 1942) – polski historyk i nauczyciel akademicki, obecnie profesor nadzwyczajny w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się w historii Włoch i Turcji oraz najnowszej historii Europy.
    Jerzy Zdziechowski h. Rawicz (ur. 27 sierpnia 1880 w Rozdole na Podolu, zm. 25 kwietnia 1975 w Krakowie) – polski polityk i ekonomista, poseł na Sejm I kadencji w II RP.
    Paweł Górski (ur. 24 stycznia 1950 w Łodzi) – polski internista i alergolog, profesor nauk medycznych, w kadencjach 2008–2012 i 2012–2016 rektor Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.
    Józef Klemens Piłsudski (ur. 5 grudnia 1867 w Zułowie, zm. 12 maja 1935 w Warszawie) – polski działacz socjalistyczny i niepodległościowy, polityk, Naczelnik Państwa w latach 1918–1922 i naczelny wódz Armii Polskiej od 11 listopada 1918, pierwszy marszałek Polski od 19 marca 1920; dwukrotny premier Polski (1926–1928 i 1930), twórca tzw. rządów sanacyjnych w II Rzeczypospolitej wprowadzonych w 1926 po przewrocie majowym, współzałożyciel PPS i szef Wydziału Bojowego PPS (OB PPS).
    Jerzy Nikodem Gościcki (ur. 15 września 1879 w Płocku, zm. 5 stycznia 1946 w Gostyninie) – polski ekonomista, polityk, minister rolnictwa i dóbr państwowych, poseł na Sejm I kadencji w II RP.
    Józef Nakonieczny (ur. 19 marca 1879 w Miesiącach k. Garbowa, zm. 11 kwietnia 1915 pod Kurowem) – polski działacz społeczny, polityk, poseł do rosyjskiej Dumy Państwowej I, III i IV kadencji.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.022 sek.