Komisja Bioetyczna
Podstrony: [1] 2 [3] [4]
Dobra praktyka kliniczna, GCP (od ang. good clinical practice) – międzynarodowe standardy etyczne i naukowe dotyczące planowania, prowadzenia, dokumentowania i ogłaszania wyników prowadzonych z udziałem ludzi (badań klinicznych), opracowane przez Międzynarodową Konferencję ds. Harmonizacji (ICH). Postępowanie zgodnie z tym standardem stanowi gwarancję wiarygodności i dokładności uzyskanych danych oraz raportowanych wyników, a także przestrzegania praw osób uczestniczących w badaniu.Bioetyka (ang. bioethics, gr. bios życie, ethos zachowanie) – dział etyki zajmujący się zagadnieniami etycznymi w biologii i medycynie. Bioetyka zrodziła się jako odrębna dyscyplina naukowa w wyniku refleksji Van Rensselaera Pottera (1911-2001), profesora onkologii University of Wisconsin w Madison (USA), nad przebiegiem i skutkami rewolucji naukowej i technicznej we współczesnym świecie. Swoje przemyślenia i propozycje dotyczące bioetyki zawarł w dwóch publikacjach:
W skład komisji bioetycznej, której liczba członków waha się między 11 a 15 osób, wchodzą lekarze specjaliści oraz po jednym przedstawicielu innego zawodu (np. duchowny, prawnik, farmaceuta, pielęgniarka). Komisja bioetyczna wybiera ze swojego składu przewodniczącego komisji będącego lekarzem i zastępcę przewodniczącego komisji niebędącego lekarzem.
Zakres działania komisji bioetycznych[ | edytuj kod]
Komisje bioetyczne powoływane są w celu wyrażania opinii o projekcie eksperymentu medycznego. Eksperymentem tym jest w szczególności badanie kliniczne prowadzone na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2020 r. poz. 944), w zakresie badań klinicznych produktów leczniczych, oraz ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 186; dalej jako: u.w.m.), w zakresie wyrobów medycznych różnego przeznaczenia i aktywnych wyrobów medycznych do implantacji.
Podstrony: [1] 2 [3] [4]