Komisja Bioetyczna
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Dobra praktyka kliniczna, GCP (od ang. good clinical practice) – międzynarodowe standardy etyczne i naukowe dotyczące planowania, prowadzenia, dokumentowania i ogłaszania wyników prowadzonych z udziałem ludzi (badań klinicznych), opracowane przez Międzynarodową Konferencję ds. Harmonizacji (ICH). Postępowanie zgodnie z tym standardem stanowi gwarancję wiarygodności i dokładności uzyskanych danych oraz raportowanych wyników, a także przestrzegania praw osób uczestniczących w badaniu.Bioetyka (ang. bioethics, gr. bios życie, ethos zachowanie) – dział etyki zajmujący się zagadnieniami etycznymi w biologii i medycynie. Bioetyka zrodziła się jako odrębna dyscyplina naukowa w wyniku refleksji Van Rensselaera Pottera (1911-2001), profesora onkologii University of Wisconsin w Madison (USA), nad przebiegiem i skutkami rewolucji naukowej i technicznej we współczesnym świecie. Swoje przemyślenia i propozycje dotyczące bioetyki zawarł w dwóch publikacjach:
Komisja bioetyczna – niezależna instytucja opiniująca i kontrolująca projekty badań klinicznych stworzona w celu zapewnienia właściwej ochrony godności ludzkiej podczas prowadzenia badań. Organ ten sprawdza zasadność, wykonalność i plan badania klinicznego, analizę przewidywanych korzyści i ryzyka, poprawność protokołu badania klinicznego. Badania klinicznego nie można rozpocząć bez zgody komisji bioetycznej.
Tryb powoływania[ | edytuj kod]
Komisja bioetyczna powoływana jest przez okręgową radę lekarską na obszarze swojego działania, w drodze uchwały. W przypadku komisji przy uczelni lub medycznym instytucie badawczym powoływana jest ona odpowiednio w drodze zarządzenia wewnętrznego rektora lub dyrektora tego instytutu badawczego.
Komisja bioetyczna powoływana jest na okres kadencji, która trwa 3 lata.
Podstrony: 1 [2] [3] [4]