Kolec kulszowy
Przeczytaj także...
Kość kulszowa (łac.os ischii) – składa się z trzonu (bierze udział w tworzeniu tylnej części panewki) i gałęzi kości kulszowej.Więzadło krzyżowo-kolcowe, (łac. ligamentum sacrospinale) - więzadło miednicy przebiegające od kości krzyżowej (od brzegu bocznego jej dolnej części), a częściowo także od początkowych kręgów guzicznych w kierunku przednim, a także nieco w dół obok mięśnia guzicznego do znajdującego się na kości kulszowej kolca kulszowego. Więzadło krzyżowo-kolcowe jest położone bardziej w przodzie niż więzadło krzyżowo-guzowe, które jest od niego dłuższe i grubsze. Wiązadło to jest jednym z narządów tworzących dno miednicy.
Mięsień guziczny (łac. musculus coccygeus, ang. coccygeus muscle) – parzysty, trójkątny płaski mięsień, położony do tyłu od mięśnia dźwigacza odbytu na przedniej powierzchni więzadła krzyżowo-kolcowego. Przyczepia się na kolcu kulszowym i kończy na dolnym brzegu dolnych kręgów krzyżowych i górnych guzicznych. Mięsień guziczny kurcząc się pociąga wierzchołek kości guzicznej; funkcja mięśnia ma jednak przede wszystkim charakter statyczny. Unerwienie mięśnia pochodzi od splotu krzyżowego, unaczynienie od tętnicy krzyżowej bocznej będącej odgałęzieniem tętnicy biodrowej wewnętrznej.
Kość kulszowa (łac.os ischii) – składa się z trzonu (bierze udział w tworzeniu tylnej części panewki) i gałęzi kości kulszowej.Więzadło krzyżowo-kolcowe, (łac. ligamentum sacrospinale) - więzadło miednicy przebiegające od kości krzyżowej (od brzegu bocznego jej dolnej części), a częściowo także od początkowych kręgów guzicznych w kierunku przednim, a także nieco w dół obok mięśnia guzicznego do znajdującego się na kości kulszowej kolca kulszowego. Więzadło krzyżowo-kolcowe jest położone bardziej w przodzie niż więzadło krzyżowo-guzowe, które jest od niego dłuższe i grubsze. Wiązadło to jest jednym z narządów tworzących dno miednicy.
Mięsień guziczny (łac. musculus coccygeus, ang. coccygeus muscle) – parzysty, trójkątny płaski mięsień, położony do tyłu od mięśnia dźwigacza odbytu na przedniej powierzchni więzadła krzyżowo-kolcowego. Przyczepia się na kolcu kulszowym i kończy na dolnym brzegu dolnych kręgów krzyżowych i górnych guzicznych. Mięsień guziczny kurcząc się pociąga wierzchołek kości guzicznej; funkcja mięśnia ma jednak przede wszystkim charakter statyczny. Unerwienie mięśnia pochodzi od splotu krzyżowego, unaczynienie od tętnicy krzyżowej bocznej będącej odgałęzieniem tętnicy biodrowej wewnętrznej.
Kolec kulszowy (łac. spina ischiadica) – wyrostek na kości kulszowej, umieszczony ku tyłowi od brzegu jej trzonu (łac. corpus ossis ischii). Powyżej kolca znajduje się wcięcie kulszowe większe (łac. incisura ischiadica major), poniżej zaś, między nim z guzem kulszowym (łac. tuber ischiadicum) – wcięcie kulszowe mniejsze (łac. incisura ischiadica minor). Do powierzchni zewnętrznej kolca kulszowego przyczepia się mięsień bliźniaczy górny, do powierzchni wewnętrznej mięsień guziczny, natomiast do wierzchołka kolca jest przytwierdzone więzadło krzyżowo-kolcowe.
Łacina, język łaciński (łac. lingua Latina, Latinus sermo) – język indoeuropejski z podgrupy latynofaliskiej języków italskich, wywodzący się z Lacjum (łac. Latium), krainy w starożytnej Italii, na północnym skraju której znajduje się Rzym.
Przypisy[ | edytuj kod]
- Adam Bochenek, Anatomia człowieka tom I- Anatomia ogólna, kości, stawy i więzadła, mięśnie., wyd. XIII, s. 522, ISBN 978-83-200-4323-5.