• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Koicja

    Przeczytaj także...
    Małżeństwo – związek dwóch osób, zazwyczaj kobiety i mężczyzny, zatwierdzony prawnie i społecznie, regulowany zasadami, obyczajami, przekonaniami i postawami, określającymi prawa i obowiązki stron małżeństwa (partnerów) oraz status ich możliwego potomstwa. Małżeństwu powszechnie przypisuje się rolę założycielską wobec rodziny, co wiąże się z opieką nad dziećmi, ich wychowaniem i socjalizacją. Małżeństwo jest zazwyczaj potwierdzone przez ślub uznający jego strony za małżonków oraz niesie za sobą skutki prawne określone prawem małżeńskim.Małżonkowie – osoby, które zawarły małżeństwo: mąż (mężczyzna) lub żona (kobieta). W legislacjach wszystkich państw małżonków mogą stanowić jeden mężczyzna i jedna kobieta (małżonkowie monogamiczni). W niektórych państwach zalegalizowano małżeństwo osób tej samej płci (małżeństwo jednopłciowe, małżeństwo homoseksualne). W niektórych krajach legalne są również małżeństwa poligamiczne i wówczas małżonków stanowią: jeden mąż z wieloma żonami (wielożeństwo, poligynia) lub rzadziej jedna żona z wieloma mężami (wielomęstwo, poliandria).
    Potomstwo - są to organizmy, które posiadają część materiału genetycznego swoich rodziców. Zazwyczaj u zwierząt rodzice są przywiązani do swojego potomstwa: opiekują się nim, karmią je, bronią go przed niebezpieczeństwem itp.

    Koicja (od łac. coitus, coitio – 'spółkowanie, stosunek płciowy') − rodzaj stosunku genealogicznego zachodzącego pomiędzy dwiema osobami płci przeciwnej (tj. kobietą i mężczyzną) a przejawiającego się w związku, którego celem jest spłodzenie i wydanie na świat potomstwa.

    Powinowactwo – stosunek prawno rodzinny łączący jednego małżonka z krewnymi drugiego. Jest wyłącznie więzią prawną, w odróżnieniu od pokrewieństwa, które jest więzią biologiczno-prawną.Unieważnienie małżeństwa – według polskiego Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego małżeństwo może być unieważnione konstytutywnym wyrokiem sądu. Dopóki nie stanie się on prawomocny, małżeństwo zawarte wbrew zakazowi istnieje i korzysta z pełnej ochrony prawnej. Do skutków unieważnienia małżeństwa w zakresie stosunku małżonków do wspólnych dzieci oraz w zakresie stosunków majątkowych między małżonkami stosuje się odpowiednio przepisy o rozwodzie.

    Koicja może przybrać formę małżeństwa, ale inne związki (niemałżeńskie) zawarte w takim celu lub posiadające wspólne dzieci – również stanowią koicję. Co więcej, do przykładów koicji należy zaliczyć małżeństwa bezdzietne. W języku potocznym pojęcie "koicji" jest dość często błędnie utożsamiane z pojęciem "małżeństwa".

    Filiacja (od łac. filiatio – wywodzenie syna od ojca) – rodzaj stosunku genealogicznego zachodzącego pomiędzy dwiema osobami, z których jedna pochodzi od drugiej.Rozwód – rozwiązanie ważnego związku małżeńskiego przez sąd na żądanie jednego lub obojga małżonków. Rozwód oprócz owdowienia i unieważnienia małżeństwa jest jedną z okoliczności kończących małżeństwo. Wśród rozwodów możemy wyróżnić dwa typy:

    W przypadku sformalizowania koicji w małżeństwie, co do zasady trwa ona dopóki trwa małżeństwo. W razie rozwodu koicja przestaje istnieć od chwili rozwodu, a w razie unieważnienia małżeństwa między danymi kobietą i mężczyzną – koicja nie istnieje od samego początku, pomimo ceremonii ślubnej. Wyjątkiem od obu sytuacji jest fakt posiadania wspólnych dzieci (potomstwa). Kolejne wystąpienie przyczyn koicji między tymi samymi osobami (np. powtórny ślub po rozwodzie, kolejne dziecko) nie wpływa na już trwającą koicję. Należy również zaznaczyć, że poczęcie dziecka z inną osobą w trakcie trwania małżeństwa nie wstrzymuje koicji wynikającej z małżeństwa, choć może wytworzyć nowy, równoległy stosunek koicji pomiędzy rodzicami dziecka nieślubnego.

    Mężczyzna – dojrzały płciowo męski osobnik z rodzaju Homo. Różnica w genotypie kobiety i mężczyzny (kobieta ma dwa chromosomy X, a mężczyzna chromosom X i chromosom Y) determinuje dymorfizm płciowy u ludzi.Afiniczność (z łaciny) etymologicznie przeciwstawiona winna być nieskończoności (łac. infinitum); oba te wyrazy zawierają w łacinie tę samą cząstkę finis = koniec, przy czym afiniczność odnosi się do bliskości wspomnianego finis, tzn. blisko do „punktu zerowego” w założonej uprzednio przestrzeni.

    Jeżeli pomiędzy kobietą a mężczyzną zachodzi koicja, to jest ona źródłem różnych innych stosunków genealogicznych. W przypadku przyjścia na świat dzieci, powstaje filiacja pomiędzy dzieckiem a każdym z rodziców i jego wstępnymi z osobna, a wraz z nią pokrewieństwo. W przypadku małżeństwa, pomiędzy krewnymi jednego małżonka a drugim małżonkiem powstaje powinowactwo. Uwaga: nie należy łączyć ustania koicji w genealogii z ustaniem powinowactwa według przepisów prawa, które rządzi się własnymi regułami (powinowactwo trwa pomimo ustania małżeństwa, chociażby bezdzietnego).

    Bezdzietność (bezpotomność) - fakt nieposiadania wspólnego potomstwa przez daną parę osobników, zazwyczaj - nieposiadanie dzieci u ludzi. Mówi się: osoba bezdzietna (bezpotomna), osoba zmarła bezdzietnie (bezpotomnie), bezdzietne (bezpotomne) małżeństwo, bezdzietny związek.Kobieta – dojrzały płciowo żeński osobnik z rodzaju Homo. Różnica w genotypie kobiety i mężczyzny (kobieta ma dwa chromosomy X, a mężczyzna chromosom X i chromosom Y) determinuje dymorfizm płciowy u ludzi.

    Różnice z innymi pojęciami[ | edytuj kod]

    Koicja jest pojęciem szerszym od małżeństwa. Może być przyczyną powstania powinowactwa, ale powinowactwo nie występuje pomiędzy samymi współmałżonkami. Koicja ustaje przy rozwodzie lub unieważnieniu bezdzietnego małżeństwa, co nie dotyczy już powinowactwa (trwa dalej). Koicja w razie narodzin dziecka powoduje powstanie filiacji, a z nią pokrewieństwa.

    Zstępny – pojęcie używane w prawie oraz genealogii, oznaczające każdego kolejnego potomka tej samej osoby: jej dziecko, wnuka, prawnuka, praprawnuka itd. Stosunek faktyczny pomiędzy czyimś zstępnym a daną osobą polega na tym, że ten pierwszy pochodzi od tej drugiej. Osoby te są spokrewnione ze sobą w linii prostej. Wspólni zstępni to zstępni tej samej pary, pochodzący z tego samego związku kobiety i mężczyzny (nie tylko z małżeństwa).Prawo, a ściślej prawo w ujęciu przedmiotowym – system norm prawnych, czyli ogólnych, abstrakcyjnych i jednoznacznych dyrektyw postępowania, które powstały w związku z istnieniem i funkcjonowaniem państwa lub innego uporządkowanego organizmu społecznego, ustanowione lub uznane przez właściwe organy władzy odpowiednio publicznej lub społecznej i przez te organy stosowane, w tym z użyciem przymusu.

    Zobacz też[ | edytuj kod]

  • filiacja
  • powinowactwo
  • małżeństwo

    • Przypisy[ | edytuj kod]

    1. Coitus (dopełniacz: coitus) – dosłownie: 'spółkowanie, parzenie się'. Według: Kazimierz Kumaniecki (oprac.), Słownik łacińsko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, s. 95, ​ISBN 83-01-03531-5​.
    2. W literaturze spotyka się określenia: stosunek, relacja, związek (bez wyjaśnienia ich charakteru) lub stosunek genealogiczny.
    3. Zob. art. 61 § 1 (dawny art. 26) ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2020 r. poz. 1359).
    Kodeks rodzinny i opiekuńczy – akt normatywny będący podstawowym źródłem polskiego prawa rodzinnego, w sposób kompleksowy regulujący stosunki rodzinne, uchwalony przez Sejm PRL w dniu 25 lutego 1964 r., wszedł w życie w dniu 1 stycznia 1965 r.Pokrewieństwo – w perspektywie antropologicznej – więź społeczna, determinująca stosunki między co najmniej dwoma jednostkami, oparta na pochodzeniu lub małżeństwie. Obok gospodarki, polityki i religii pokrewieństwo zalicza się do podstawowych instytucji kształtujących życie społeczne, m.in. ustala porządek prawny w danej grupie. Osoby będące klasyfikowane jako krewni posiadają, względem innych, określone prawa oraz obowiązki. Pewne z nich, takie jak na przykład prawo do dziedziczenia, zostały skodyfikowane. Jednostki połączone więzią pokrewieństwa są nazywane krewnymi tworzącymi grupy krewniacze.




    Warto wiedzieć że... beta

    Łacina, język łaciński (łac. lingua Latina, Latinus sermo) – język indoeuropejski z podgrupy latynofaliskiej języków italskich, wywodzący się z Lacjum (łac. Latium), krainy w starożytnej Italii, na północnym skraju której znajduje się Rzym.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.639 sek.