Klatka schodowa
Przeczytaj także...
Pałac (st.czes. palác, z wł. palazzo, z łac. palātium, Palātium, Palatyn) – reprezentacyjna budowla mieszkalna pozbawiona cech obronnych, rezydencja władcy, wielkopańska lub patrycjuszowska; od XIX w. także okazały gmach użyteczności publicznej, zwłaszcza siedziba władz lub instytucji państwowych.Wieża – w architekturze konstrukcja o wymiarach poprzecznych znacznie mniejszych od wysokości, pracująca jako wspornik utwierdzony w fundamencie, obciążony działaniem wiatru w kierunku poziomym oraz obciążeniem grawitacyjnym. Wieże miały różne funkcje, szczególnie popularne były w architekturze średniowiecznej, przede wszystkim jako wieże obronne i kościelne – zarówno wolno stojące (kampanile, dzwonnice), jak i stanowiące część budynku kościoła. W średniowiecznym zamku występowała tzw. wieża ostatniej obrony (donżon).
Latarnia – cylinder umieszczony na górnym pierścieniu kopuły z otworami doświetlającymi pomieszczenie przekryte kopułą. Latarnia zazwyczaj przykrywana była hełmem. Rozwiązanie często stosowane w renesansie i baroku. W Polsce ze znanych kopuł z latarnią należy wymienić przykrycie Kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu.
Pałac (st.czes. palác, z wł. palazzo, z łac. palātium, Palātium, Palatyn) – reprezentacyjna budowla mieszkalna pozbawiona cech obronnych, rezydencja władcy, wielkopańska lub patrycjuszowska; od XIX w. także okazały gmach użyteczności publicznej, zwłaszcza siedziba władz lub instytucji państwowych.Wieża – w architekturze konstrukcja o wymiarach poprzecznych znacznie mniejszych od wysokości, pracująca jako wspornik utwierdzony w fundamencie, obciążony działaniem wiatru w kierunku poziomym oraz obciążeniem grawitacyjnym. Wieże miały różne funkcje, szczególnie popularne były w architekturze średniowiecznej, przede wszystkim jako wieże obronne i kościelne – zarówno wolno stojące (kampanile, dzwonnice), jak i stanowiące część budynku kościoła. W średniowiecznym zamku występowała tzw. wieża ostatniej obrony (donżon).
Latarnia – cylinder umieszczony na górnym pierścieniu kopuły z otworami doświetlającymi pomieszczenie przekryte kopułą. Latarnia zazwyczaj przykrywana była hełmem. Rozwiązanie często stosowane w renesansie i baroku. W Polsce ze znanych kopuł z latarnią należy wymienić przykrycie Kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu.
Klatka schodowa w ratuszu w Kłodzku
Klatka schodowa – pomieszczenie przeznaczone dla schodów, wydzielone ścianami z budynku lub dobudowane w postaci dobudówki, wieży.
Do najstarszych i najprostszych form klatek schodowych należą pomieszczenia ze schodami krętymi umieszczane wewnątrz grubych murów oraz przylegające do budowli w postaci niewielkich okrągłych lub wielobocznych dobudówek wieżowych. Począwszy od średniowiecza, w zamkach, klatka schodowa zaczęła przyjmować charakter reprezentacyjny, stając się w okresie baroku obszernym pomieszczeniem o urozmaiconym układzie schodów i bogatym wystroju architektonicznym – zwłaszcza w pałacach.
Barok (z por. barocco – "perła o nieregularnym kształcie" lub z fr. baroque – "bogactwo ozdób") – główny kierunek w kulturze środkowo i zachodnioeuropejskiej, którego trwanie datuje się na zakres czasowy od końca XVI wieku do XVIII wieku. Uznany za oficjalny styl Kościoła katolickiego czasów potrydenckich, stąd pojawiające się jeszcze w połowie XX wieku zamienne określenia: "sztuka jezuicka" czy "sztuka kontrreformacyjna". W odróżnieniu od humanizmu antropocentrycznego doby renesansu, barok reprezentował humanizm teocentryczny. W znaczeniu węższym, barok to jeden z nurtów literackich XVII wieku, koegzystujący z klasycyzmem i manieryzmem; od niego XX-wieczni literaturoznawcy wyprowadzili jednak nazwę dla całej epoki.Nowa Ruda (niem. Neurode, dial. Noiroode, czes. Nová Ruda) – miasto i gmina leżące w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim.
Klatka schodowa może być oświetlona światłem dziennym przez okna umieszczone w ścianach, świetliki lub latarnie na dachu.
Układ schodów w klatce schodowej, w zależności od ich kształtu w rzucie poziomym:
Układy schodów[ | edytuj kod]
Schody jednobiegowe proste
Schody dwubiegowe powrotne
Dom tkaczy przy ul. Nadrzecznej 1 w Nowej Rudzie – budynek mieszkalny trzykondygnacyjny z XVII wieku, przebudowany w XIX i XX wieku. Dom skierowany jest szczytem do rzeki, jego podcienia tworzą ciąg uliczny z numerami: 1, 2, 3, 5, 6, 7. Dom posiada sklepienie łukowe. Wejście do budynku znajduje się w podcieniach a na kamiennym późnobarokowym portalu widnieje data 1798, a obok kotwicy litery FF. Sień przechodząca w przechód ma drugie wejście prowadzące na podwórze.Westybul (łac. vestibulum, franc. vestibule) – obszerny, reprezentacyjny przedpokój, przedsionek przy wejściu do pałacu, rezydencji, stanowiący połączenie głównego wejścia z innymi pomieszczeniami i mieszczący schody paradne.
Schody łamane trójbiegowe
Schody łamane czterobiegowe
Schody zabiegowe
Schody rozdzielne
Schody wachlarzowe
Schody kręte
Bibliografia[ | edytuj kod]
Zobacz też[ | edytuj kod]
Warto wiedzieć że... beta
Ratusz w Kłodzku – neorenesansowy, zabytkowy ratusz położony w centralnej części placu Bolesława Chrobrego w Kłodzku, na Starym Mieście. Został zbudowany w latach 1887–1890 według projektu niemieckiego architekta Ewalda Bergera. Pierwotnie mieścił magistrat miasta Kłodzka, następnie oddział PKO. Od 1990 r. jest siedzibą Burmistrza Kłodzka, Rady Miejskiej w Kłodzku, wydziałów Urzędu Miejskiego w Kłodzku, straży miejskiej. Na parterze mieści się Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna oraz trzy kawiarnie i informacja turystyczna. W ratuszu mieści się również Studio Kłodzko Polskiego Radia Wrocław.
Ściana - w budownictwie przegroda (najczęściej pionowa), oddzielająca środowisko zewnętrzne od wewnętrznego lub dzieląca przestrzeń wewnątrz budynku. Może być elementem konstrukcyjnym.
Dach – górna, najwyższa część budynku, mająca za zadanie przykrycie i osłanianie go przed wpływami atmosferycznymi.
Średniowiecze – epoka w historii europejskiej, obejmująca okres między starożytnością a renesansem. Granice czasowe średniowiecza nie są ściśle ustalone. Za początek epoki przyjmuje się okres, w którym cesarstwo zachodniorzymskie chyliło się ku upadkowi. Zwolennicy ścisłej datacji – w zależności od szkoły – za dokładne daty początku średniowiecza podają lata 378, 395 bądź 476. Za koniec epoki uważa się upowszechnienie idei humanistycznych i rozpoczęcie epoki renesansu. Najczęściej w tym przypadku wymieniane są daty ok. 1450 roku oraz lata 1453, 1492, a nawet 1517.
Zamek – według prof. Bohdana Guerquina zespół elementów warownych i budynków mieszkalnych powiązanych w zamknięty obwód obronny, który to zespół powstał w ustroju feudalnym jako ośrodek władzy książęcej, siedziba możnowładcy, siedziba rycerza lub placówka militarna. Zasadniczą cechę takiego zespołu stanowi zamknięty obwód obronny początkowo w postaci wałów lub konstrukcji drewniano-ziemnej, a w następnych okresach murowany.
Pomieszczenie – wydzielona przegrodami budowalanymi (np. ścianami) część mieszkania, domu lub budynku. Zespół pomieszczeń składa się na lokal lub mieszkanie. Obecnie słowo to stosowane jest również w odniesieniu do budynków jako całości.