Kazimierz Piotrowski - ur. 1940
Grotołaz – termin określający kogoś zajmującego się turystyczną lub sportową eksploracją jaskiń. Używa się także określenia speleolog.Instytut Łączności – Państwowy Instytut Badawczy – instytut utworzony w 1934 przez Janusza Groszkowskiego, obecnie instytut badawczy działający w obszarze telekomunikacji i technik informacyjnych.
Tatry (514.5, słow. Tatry, niem. Tatra, węg. Tátra) – najwyższe pasmo w łańcuchu Karpat, również najwyższe między Alpami a Uralem i Kaukazem. Są częścią Łańcucha Tatrzańskiego, w Centralnych Karpatach Zachodnich.
Kazimierz Piotrowski (ur. 2 lutego 1940 w Wolbromiu) – polski elektronik, specjalista sprzętu komputerowego, alpinista i grotołaz.
Życiorys[ | edytuj kod]
Maturę uzyskał w I Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Żeromskiego w Jeleniej Górze w 1957. Studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej ukończył w 1964. Pracę dyplomową wykonał we wrocławskich zakładach ELWRO, gdzie rozpoczął pracę zawodową. W 1974 przeniósł się do Instytutu Komputerowych Systemów Automatyki i Pomiarów we Wrocławiu, a w 1984 do wrocławskiego oddziału Instytutu Łączności. Od 1988 pracował w prywatnych przedsiębiorstwach elektronicznych i komputerowych. Zajmuje się systemami automatyzacji i projektowaniem sprzętu komputerowego.
Działalność górska i jaskiniowa[ | edytuj kod]


Jest członkiem i uczestnikiem wypraw jaskiniowych Sekcji Grotołazów Wrocław od 1962. Był członkiem zwyczajnym wrocławskiego Klubu Wysokogórskiego.
W 1968 wziął udział w wyprawie do jaskiń Kaukazu Zachodniego. Zdobył wtedy szczyt Elbrusa (5642 m).
Na przełomie grudnia 1968 i stycznia 1969 uczestniczył w wyprawie kierowanej przez Bernarda Uchmańskiego na dno Jaskini Śnieżnej. Wyprawa dokonała wspinaczkowego wyjścia od Syfonu Dominiki do otworu Jaskini Śnieżnej. Był to ówczesny rekord świata (640 m pomiędzy dnem a otworem wejściowym jaskini) we wspinaczce jaskiniowej bez korzystania z lin i drabinek. Członkami wyprawy byli także Roman Galar, Jerzy Masełko, Andrzej Ostromęcki, Norbert Pospieszny i Marek Trzeciakowski. Wszyscy zostali odznaczeni Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.
W lipcu 1969 razem z Janem Juszkiewiczem i Antonim Sidorowiczem przeszedł główną grań Tatr Wysokich.
W 1970 uczestniczył w wyprawie wrocławskiej Sekcji Grotołazów do Jaskini Nazarowskiej w zachodniej części Kaukazu, która w tym czasie była najgłębszą jaskinią ZSSR. Wyprawa osiągnęła poziom około -500 m w warunkach zalewania jaskini przez wodę. Wyprawa miała także aspekt badawczy, jej kierownikiem naukowym był Marian Pulina.
W 1971 wziął udział w wyprawie w Hindukusz. Razem z Kazimierzem Głazkiem zdobył szczyty Aspe Syah (6350 m) i Sakhe Kalan (5880 m). Aspe Syah („Czarny Koń”) wznosi się na bocznej grani Noszaka (7492 m). Wejście na Aspe Syah zostało określone jako „wyróżniające się największym nagromadzeniem trudności z wszystkich wielkich dróg przebytych przez Polaków w Hindukuszu Wysokim”.
W 1972 uczestniczył w wyprawie do jaskini Anou Boussouli w rejonie Atlasu Telskiego, w masywie Djurdjura, w Algierii. Jaskinia ta była wtedy najgłębszą jaskinią Afryki (-505 m). Wyprawa dokonała przejścia do dna, co było trzecim przejściem tej jaskini.
Uprawiał narciarstwo zjazdowe.
Przypisy[ | edytuj kod]
- Włodzimierz Wolski (red.), 60 lat Wydziału Elektroniki Politechniki Wrocławskiej, Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2012, s. 270, ISBN 978-83-7493-693-4 [dostęp 2020-12-22] .
- Barbara Maćkowiak , Andrzej Myszkier , Bogdan Safader , Polskie komputery rodziły się w ELWRO we Wrocławiu, Grażyna Trzaskowska (red.), Wrocław: Archiwum Państwowe we Wrocławiu, 2017, s. 17, ISBN 978-83-7795-013-5 [dostęp 2020-12-22] .
- Historia Zakładów Elektronicznych ELWRO we Wrocławiu – część 1, polskiekomputery.pl, 2019 [dostęp 2020-12-22] .
- Bronisław Piwowar , Ludzie w Elwro (red. 17), Polskie Towarzystwo Informatyczne – Historia Informatyki, 2020, strony 18 i 45, pliki do pobrania w formatach .pdf i .pps [dostęp 2020-12-22] .
- Bolesław Krygowski i inni, System Modułów Automatyzacji SMA-M, „„MERA” Biuletyn Przemysłu Komputerowych Systemów Automatyzacji i Pomiarów” (4), Warszawa: Zjednoczenie Przemysłu Automatyki i Aparatury Pomiarowej „Mera”, 1978, s. 3–7, ISSN 0239-3689 [dostęp 2020-12-22] .
- Elżbieta Pomorska i inni, Sekcja Grotołazów Wrocław – 50 lat Sekcji Matki Naszej 1955–2005, „Korkociąg”, wydanie specjalne, Sekcja Grotołazów Wrocław, październik 2005, s. 4 .
- Jerzy Fereński , W piwnicy i jeszcze głębiej, „Konfrontacje”, wydanie specjalne z okazji jubileuszu (1959–2003) Studenckiego Klubu Pałacyk we Wrocławiu, 31 maja 2003, s. 5 [dostęp 2019-09-01] .
- Członkowie Klubu Wysokogórskiego, „Taternik”, 47 (2), 1971, s. 89, ISSN 0137-3155 [dostęp 2020-12-22] .
- Andrzej Ostromęcki , Wrocławscy grotołazi w Kaukazie, „Taternik”, 46 (4), 1969, s. 165, ISSN 0137-3155 [dostęp 2020-12-10] .
- Bernard Uchmański , 1969 – Rekord świata w podziemnej wspinaczce, [w:] Adam Pyka (red.), System „Jaskinia Wielka Śnieżna”: Historia eksploracji, wyd. III, monografia, 2014, s. 6, 28 [dostęp 2020-04-09] .
- Bernard Uchmański , Z głębin Tatr po rekord świata, „Taternik” (3), 1970, s. 97–101, ISSN 0137-8155 [dostęp 2020-10-26] .
- Andrzej Macko , Siedmiu śmiałych, „Express Wieczorny”, XIII (11), 1969, s. 1 i 5, ISSN 0137-9119 .
- Kazimierz Piotrowski , Na dno najgłębszej jaskini ZSSR, „Taternik”, 47 (2), 1971, s. 77–80, ISSN 0137-3155 [dostęp 2020-12-22] .
- Aneta Marek , Pasmo Hindukusz jako cel eksploracji polskiej w latach 1960–1983, „Słupskie Prace Geograficzne”, 10, 2013, s. 95, ISSN 1641-8468 [dostęp 2020-12-21] .
- Janusz Kurczab , Historia polskiego wspinania – Hindukusz cz. I, wspinanie.pl, 2009 [dostęp 2020-12-21] .
- Kazimierz Głazek , Polskie konie pod Noszakiem, „Taternik”, XLVIII (4), 1972, s. 161–163, ISSN 0137-3155 [dostęp 2020-12-25] .
- Stanisław Biel , Jerzy Wala , Krakowsko-wrocławska wyprawa w Hindukusz, „Taternik”, XLVIII (4), 1972, s. 147–154, ISSN 0137-3155 [dostęp 2020-12-21] .
- 1972, Sekcja Grotołazów Wrocław, Algeria, Wyprawy zagraniczne polskich grotołazów, 1972 [dostęp 2020-12-21] .
- Henryk Piecuch , Marciarstwo wysokogórskie – Sudeckie Mistrzostwa Klubu Wysokogórskiego, „Taternik”, 47 (3), 1971, s. 130, ISSN 0137-3155 [dostęp 2020-12-22] .