Kazimierz Feliks hrabia Badeni (ur. 14 października 1846 w Surochowie, zm. 9 lipca 1909) – polityk polski, prawnik i premier austriackiego rządu, szambelan austriacki w 1878 roku.
Życiorys[]
Pochodził z rodziny Badenich pieczętującej się herbem Bończa pochodzenia wołoskiego, która została nobilitowana w XVIII wieku. Ukończył studia uzyskując tytuły doktora praw i filozofii.
Krosno (niem. Krossen) – miasto na prawach powiatu w województwie podkarpackim, siedziba władz powiatu krośnieńskiego.Królestwo Galicji i Lodomerii wraz z Wielkim Księstwem Krakowskim i Księstwami Oświęcimia i Zatoru (niem. Königreich Galizien und Lodomerien mit dem Großherzogtum Krakau und den Herzogtümern Auschwitz und Zator; ukr. Королівство Галичини та Володимирії з великим князівством Краківським і князівствами Освенціма і Затору) – państwo (w praktyce prowincja i kraj koronny) na terytorium Galicji, w latach 1772-1918 wchodzące w skład Monarchii Habsburgów, Cesarstwa Austriackiego i Austro-Węgier. Kraina historyczna na wschodzie Europy Środkowej, obecnie w granicach Polski i Ukrainy.
Był politykiem konserwatywnym. Karierę polityczną rozpoczął jako starosta w Żółkwi, następnie w Rzeszowie oraz Krakowie. Był posłem na Sejm Krajowy Galicji kadencji V, VI, VII, VIII i IX. W latach 1888-1895 był namiestnikiem Galicji. Starał się złagodzić konflikt polsko-ukraiński. Zawarł porozumienie z ruchem ukraińskim, ostro zwalczał rodzący się ruch socjalistyczny i ludowy (chrześcijańsko-społeczny ks. Stojałowskiego). Równolegle z urzędem Namiestnika pełnił stanowisko prezydenta c. k. krajowej dyrekcji skarbu i c. k. galicyjskiej dyrekcji dóbr państwowych. Jego zastępcą był Jan Lidl. W 1894 jako namiestnik brał aktywny udział w urządzaniu wielkiej wystawy krajowej we Lwowie. Rozwijał szkolnictwo.
Adam Krasiński hrabia herbu Ślepowron (ur. 22 listopada 1870 w Krakowie, zm. 17 stycznia 1909 w Ospedaletti, Liguria) – poeta, pisarz, działacz oświatowy, redaktor Biblioteki Warszawskiej (1901-1909), IV ordynat opinogórski, pierwszy prezes Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości.Ks. Stanisław Stojałowski (ur. 14 maja 1845 w Zniesieniu (późniejsza dzielnica Lwowa), zm. 23 października 1911 w Krakowie) – polski duchowny katolicki i polityk.
W latach 1895-1897 był premierem Austrii. W przemówieniu powitalnym cesarz wyraził nadzieję, że z jego rządem chciałby współpracować do śmierci. Jego rząd upadł pod wpływem oporu Niemców i socjalistów po tym jak wprowadził w Czechach równouprawnienie języków czeskiego i niemieckiego. Cesarz udzielił mu dymisji (28 listopada 1897) po zamieszkach ludności robotniczej Wiednia wywołanych usunięciem przy pomocy sił policyjnych niemieckich posłów opozycji (zgodnie z obowiązującym: „lex Falkenhayn”). Zamieszki te zorganizowane były przez nacjonalistów niemieckich pod przywództwem Georga Schönerera, którzy otwarcie zmierzali do połączenia Austro-Węgier z Cesarstwem Niemieckim.
Austro-Węgry (t. Monarchia Austro-Węgierska; niem. Österreich-Ungarn, węg. Osztrák-Magyar Monarchia) – państwo związkowe w Europie Środkowej. Austro-Węgry były wielonarodową monarchią konstytucyjną i jednym z największych mocarstw w tamtym czasie. Państwo istniało 51 lat, od 1867 aż do rozpadu w 1918 roku i zakończenia I wojny światowej.Trembowla (ukr. Теребовля) – miasto rejonowe na zachodniej Ukrainie w obwodzie tarnopolskim, nad rzeką Gniezna, dopływem rzeki Seret. Według spisu powszechnego z 2001: 13,661 mieszkańców. Do 17 września 1939 miasto powiatowe w województwie tarnopolskim w Polsce.
Słynął ze zwięzłości wypowiedzi, co wpływowa wiedeńska gazeta Neue Freie Presse uznała za dobrą stronę jego słabej znajomości języka niemieckiego.
Był żonaty z Marią Marianną Apolonią Skrzyńską herbu Zaremba (1850-1937). Ich dziećmi byli Ludwik Józef Władysław (1873-1916), który ożenił się ze Szwedką Alicją Ankarcrona (1889-1985), która po śmierci męża w r. 1920 poślubiła arcyksięcia Karola Olbrachta Habsburga z Żywca. Syn Ludwika i Alicji, Kazimierz Stanisław hr. Badeni h. Bończa (1912-2010), wstąpił do zakonu dominikanów i znany był jako ojciec Joachim Badeni oraz Maria (1874-1950), żona Adama Krasińskiego IV ordynata na Opinogórze od 1897 roku, a po jego śmierci od 1912 roku hr. Zygmunta Zamoyskiego (1875-1931).
Sejm Krajowy – istniejący w Galicji w latach 1861–1918 organ przedstawicielski, kompetentny w niektórych sprawach wewnętrznych Galicji (gospodarka, oświata i kultura).Żółkiew (ukr. Жовква, Żowkwa, w latach 1951–1991 Нестеров, Nesterow) – miasto na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, siedziba rejonu żółkiewskiego. W 2004 roku liczyło ok. 13 tys. mieszkańców.
Kazimierz Badeni zmarł w pociągu, wracając z kuracji w Karlowych Warach, gdzie leczył się na cukrzycę. Znaleziono go nieżyjącego na stacji Krasne, blisko rodzinnego majątku w Busku.
Podstrony: 1 [2] [3] [4]
Warto wiedzieć że... beta
Lwów (dawna nazwa form. Królewskie Stołeczne Miasto Lwów), ukr. Львів (Lwiw), ros. Львов (Lwow), niem. Lemberg, łac. Leopolis, jidysz לעמבערג ,לעמבעריק (Lemberg, Lemberik), orm. Լվով (Lwow) – miasto na Ukrainie, ośrodek administracyjny obwodu lwowskiego.
Kraków (łac. Cracovia, niem. Krakau) – miasto na prawach powiatu w południowej Polsce, siedziba władz województwa małopolskiego, drugie w kraju pod względem liczby mieszkańców i pod względem powierzchni.
Ordynacja Opinogórska Krasińskich - ordynacja rodowa rodziny Krasińskich herbu Ślepowron z siedzibą w Opinogórze, założona w 1844 roku. Zlikwidowana w 1945 roku w wyniku dekretu o reformie rolnej.
Karlowe Wary (czes. Karlovy Vary, niem. Karlsbad) – miasto statutarne w zachodnich Czechach, stolica kraju karlowarskiego. Leży w Zagłębiu Sokołowskim, u podnóża szczytów Lasu Sławkowskiego, u zbiegu rzek Ochrzy i Ciepłej.
Nowy Sącz – miasto na prawach powiatu w województwie małopolskim, siedziba ziemskiego powiatu nowosądeckiego. Trzecie co do liczby mieszkańców i trzecie co do powierzchni miasto w województwie małopolskim. Węzeł komunikacyjny, główny ośrodek turystyczny Sądecczyzny. Jedno z najstarszych miast w Małopolsce – lokowane 8 listopada 1292 roku. Był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego.
Nobilitacja (z łac.), poza popularnym znaczeniem słownikowym – uszlachcenie, czyli przejście do stanu szlacheckiego osoby (szlachectwo osobiste) lub osoby i jej rodziny (szlachectwo dziedziczne), niemających dotąd tytułu szlacheckiego. Nobilitacji dokonywała osoba panująca, panujący nadawał także danej rodzinie herb. Często uszlachceniu towarzyszyła też adopcja do istniejącego rodu heraldycznego. W Polsce niechęć szlachty do nadmiernego rozszerzania stanu szlacheckiego spowodowała od końca XVI wieku zanik automatycznej nobilitacji królewskiej na prośbę przez adoptującego, również ograniczyła nobilitacje królewskie. W obu przypadkach wymagana była początkowo wiedza, a później i zgoda Sejmu Rzeczypospolitej. Niektórzy polscy władcy (m.in. Stanisław Leszczyński, Stanisław August Poniatowski) obchodzili te ograniczenia, stosując tzw. nobilitacje sekretne, bez potwierdzenia sejmowego. Taka nobilitacja nie dawała faktycznie żadnych prerogatyw polskiego szlachectwa, i była stosowana głównie wobec cudzoziemców. Bez zgody sejmu niektórzy królowie nadawali także szlachectwo osobiste, bez prawa dziedziczenia, nadając tytuł Kawalera Złotej Ostrogi. Nobilitacje, także te sekretne, stanowiły często sposób zasilenia skarbca monarszego lub zjednania stronników. Dlatego m.in. prawo do nobilitacji uzurpowali sobie także np. biskupi krakowscy, jako książęta siewierscy.
Rycerski Order Świętego Grzegorza Wielkiego (łac. Ordo Equestris Sancti Gregorii Magni, wł. Ordine Equestre di San Gregorio Magno) – odznaczenie watykańskie (order), ustanowione w 1831 roku przez papieża Grzegorza XVI.
