Karol II Stuart

Karol II (ur. 29 maja 1630 w St. James’s Palace, Londyn, zm. 6 lutego 1685 w Whitehall, Londyn) – król Anglii i Szkocji w latach 1649–1685 (de iure) lub 1660-1685 (de facto), syn Karola I Stuarta, króla Anglii i Szkocji i Henrietty Marii, córki Henryka IV Burbona, króla Francji.

Samuel Pepys (ur. 23 lutego 1633, zm. 26 maja 1703) – angielski urzędnik państwowy, pamiętnikarz. Wsławił się pamiętnikami pisanymi w latach 1660-1669.Hortensja Mancini, księżna Mazarin (ur. 6 czerwca 1646 w Rzymie, zm. 9 listopada 1699 w Londynie) – ulubiona siostrzenica kardynała Mazarini, Pierwszego Ministra Francji i kochanka Karola II, króla Anglii, Szkocji i Irlandii. Była czwartą z pięciu słynnych sióstr Mazarini, które wraz ze swoimi dwiema swoimi kuzynkami z rodziny Martinozzi, były znane na dworze króla Ludwika XIV jako Mazarinietki.

Spis treści

1 Książę Walii

2 Król de iure

2.1 Próby objęcia tronu

2.2 Na wygnaniu

3 Restauracja Stuartów

4 Pierwsze lata rządów

4.1 Cavalier Parliament

4.2 Polityka zagraniczna

4.3 Zaraza i pożar

4.4 Dwór królewski doby restauracji

5 Konflikty z Parlamentem i rządy osobiste

5.1 Pierwsze spory z Parlamentem

5.2 Sprawa hrabiego Danby

5.3 Kwestia sukcesji

5.4 Śmierć i następstwo

6 Wywód przodków

7 Rodzina

8 Przypisy

9 Bibliografia

Książę Walii

Karol w wieku 7 lat

Karol urodził się w 1630 r. i jako najstarszy żyjący syn pary królewskiej (Karol miał starszego brata, Karola Jakuba, księcia Kornwalii, który urodził się i zmarł w 1629 r.) otrzymał tytuły księcia Kornwalii i Rothesay, a niedługo później księcia Walii. Dzieciństwo Karola upłynęło w czasach osobistych rządów jego ojca, Karola I, znienawidzonego przez społeczeństwo za nakładanie nadmiernych podatków, tendencje absolutystyczne i represje wobec opornych. Karol I przelał na swojego syna wysokie pojęcie o godności monarszej i przekonanie do absolutyzmu.

Traktat w Bredzie (Traktat z Bredy) – podpisany 1 maja 1650 roku traktat pomiędzy przebywającym na wygnaniu w Bredzie królem Anglii Karolem II Stuartem i przedstawicielami szkockiego ugrupowania Covenanters w czasie wojen trzech królestw.Nie można jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie kto był pierwszym władcą Anglii, gdyż kolejni władcy Wessexu, powiększali swoje wpływy i umacniali pozycję wśród państw heptarchii. W histografii jako pierwsi najczęściej wymieniani są:

Karol, chociaż nosił tytuł księcia Walii, nigdy formalnie nie otrzymał insygniów związanych z tym stanowiskiem. W 1641 r. zasiadł po raz pierwszy w Izbie Lordów, podczas obrad „Długiego Parlamentu”, zwołanego przez jego ojca rok wcześniej, w związku z niepowodzeniami podczas wojny ze zbuntowaną przeciwko reformom religijnym Szkocją. Zdominowany przez purytańską opozycję Parlament sprzeciwiał się wszystkim planom królewskim. Karol I zdecydował się aresztować czołowych działaczy opozycji. Nie udało mu się to i musiał wyjechać z Londynu. Udał się na północ, gdzie 22 sierpnia 1642 r. wypowiedział wojnę Parlamentowi.

The Royal Society, Towarzystwo Królewskie w Londynie, dokładniej The Royal Society of London for Improving Natural Knowledge – angielskie towarzystwo naukowe o ograniczonej liczbie członków (ok. 500 członków krajowych i ok. 50 członków zagranicznych) pełniące funkcję brytyjskiej akademii nauk. Skupia przedstawicieli nauk matematycznych i przyrodniczych.Wielka Brytania, Zjednoczone Królestwo (ang. United Kingdom), Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (ang. United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland) – unitarne państwo wyspiarskie położone w Europie Zachodniej. W skład Wielkiej Brytanii wchodzą: Anglia, Walia i Szkocja położone na wyspie Wielka Brytania oraz Irlandia Północna leżąca w północnej części wyspy Irlandia. Na wyspie tej znajduje się jedyna granica lądowa Zjednoczonego Królestwa z innym państwem – Irlandią. Poza nią, Wielka Brytania otoczona jest przez Ocean Atlantycki na zachodzie i północy, Morze Północne na wschodzie, kanał La Manche na południu i Morze Irlandzkie na zachodzie.

Karol jako książę Walii, 1642 r.

Mimo młodego wieku książę Walii od początku brał udział w działaniach wojny domowej. 23 października 1642 r. wraz z ojcem uczestniczył w pierwszej bitwie wojny pod Edgehill. Brał u boku ojca udział w większych kampaniach tej wojny, a w 1645 r., w wieku 15 lat, został tytularnym dowódcą wojsk w hrabstwach zachodnich. W tym samym roku rojaliści ponieśli klęskę pod Naseby z rąk wojsk Parlamentu dowodzonych przez Olivera Cromwella, który rozpoczął oblężenie Oksfordu, nieformalnej stolicy rojalistów.

Charles Beauclerk (ur. 8 maja 1670 w Londynie, zm. 10 maja 1726 w Bath) – nieślubny syn króla Anglii i Szkocji Karola II i jego metresy Nell Gwyn.Stworzenie zestawienia władców Francji może nastręczać problemy ze względu na wątpliwości w ustaleniu początku państwa francuskiego. Zwykle przyjmuje się, iż był nim początek dynastii Kapetyngów w 987 roku.

W 1646 r. Karol został dla bezpieczeństwa wysłany na wyspy Scilly, u wybrzeży Kornwalii, później zaś na wyspę Jersey w archipelagu Wysp Normandzkich. Następnie udał się do Francji, gdzie od pewnego czasu przebywała jego matka.

Po wybuchu drugiej wojny domowej w 1648 r. Karol udał się do Hagi, do swojego szwagra Wilhelma II Orańskiego, który bardziej niż Francuzi był skłonny popierać rojalistów. Karol przygotowywał flotę, na której czele chciał ruszyć do Anglii, ale klęska rojalistów pod Preston (sierpień 1648 r.), uczyniła tę ekspedycję bezcelową. Podczas pobytu w Hadze Karol nawiązał pierwszy ze swoich licznych romansów. Jego wybranką stała się Lucy Walter, pochodząca ze średniozamożnej walijskiej rodziny szlacheckiej. Niektóre źródła twierdzą, że Karol i Lucy wzięli sekretny ślub.

Prezbiterianizm lub Kościół Prezbiteriański – część protestanckich kościołów reformowanych. Władze w kościołach sprawują wybierani przez wiernych starsi. Kościoły Prezbiteriańskie zaczęły rozprzestrzeniać się w XVI wieku, impulsem do tego była reformacja zapoczątkowana przez Marcina Lutra w 1517 roku. Głównym propagatorem był John Knox, który był Szkotem, studiował on z Janem Kalwinem w Genewie.Dunkierka (franc. Dunkerque) – francuskie miasto położone nad Morzem Północnym, niedaleko granicy z Belgią (w regionie Nord-Pas-de-Calais, w departamencie Nord).

Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5]