Kania czarna, kania brunatna (Milvus migrans) – gatunek dużego ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), zamieszkujący Eurazję, Afrykę i Australazję.
Kania egipska Milvus migrans aegyptius
Kania syberyjska Milvus migrans lineatus
Kania czarna, SW Queensland, Australia
Podgatunki i zasięg występowania[ | edytuj kod]
Wyróżnia się najszerszym zasięgiem wśród ptaków szponiastych. Zamieszkuje w zależności od podgatunku:
Sahara – strefa pustynna położona w północnej Afryce. Jest ona największą gorącą pustynią na Ziemi (ma 9 064 300 km²), rozciągająca się na długości 5700 km od Oceanu Atlantyckiego na zachodzie po Morze Czerwone na wschodzie; od północy ograniczona jest górami Atlas i wybrzeżem Morza Śródziemnego. Znajduje się na terytoriach 11 państw: Maroka, Algierii, Tunezji, Libii, Egiptu, Sahary Zachodniej, Mauretanii, Mali, Nigru, Czadu i Sudanu.Gatunkowa ochrona zwierząt – jedna z form ochrony przyrody przyjęta w ustawie o ochronie przyrody. W stosunku do dziko występujących zwierząt objętych ochroną gatunkową wprowadzone są następujące zakazy: zabijania, okaleczania, chwytania, transportu, pozyskiwania, przetrzymywania, posiadania żywych zwierząt, posiadania zwierząt martwych lub ich części, niszczenia siedlisk i ostoi, wybierania, posiadania oraz przechowywania jaj i inne.
kania czarna (Milvus migrans migrans) – Europa (poza północną częścią), zachodnia Azja aż po zachodni Pakistan, północno-zachodnia Afryka, Wyspy Zielonego Przylądka. Na kontynencie europejskim najliczniej występuje w Rosji, Francji i Hiszpanii. Jest ptakiem wędrownym – przyloty odbywa od marca do maja, a odloty od sierpnia do września. Zimuje głównie na południe od Sahary.
W Polsce bardzo nieliczny ptak lęgowy niżu (w latach 2010–2012 populację szacowano na 500–700 par lęgowych), występuje głównie w pasie pojezierzy zachodniej części kraju (
Wielkopolska,
Pomorze Zachodnie, w części
Dolnego Śląska) oraz na
Mazurach. W pozostałych regionach kraju występuje w rozproszeniu.
kania syberyjska (Milvus migrans lineatus) – od Uralu przez Syberię po rosyjski Daleki Wschód i Japonię, na południe po północne Indie, północną Mjanmę i północne Chiny oraz archipelag Riukiu. Zimuje na południu kontynentu – południowy Irak, południowe Indie i Azja Południowo-Wschodnia.
Milvus migrans govinda – od wschodniego Pakistanu na wschód przez Indie, Sri Lankę po południowe Chiny (Junnan), Indochiny i Półwysep Malajski.
Milvus migrans formosanus – wyspy Tajwan i Hajnan.
Milvus migrans affinis – wyspy Celebes i Buru, Małe Wyspy Sundajskie, wschodnia Nowa Gwinea, Australia.
Taksony o niepewnej pozycji systematycznej, czasami wyodrębniane w osobny gatunek Milvus aegyptius.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (ang. International Union for Conservation of Nature, w skrócie IUCN) – międzynarodowa organizacja zajmująca się ochroną przyrody założona w 1948 roku jako pierwsza światowa organizacja skupiona na problemach środowiska naturalnego. Jej siedziba mieści się w Gland w Szwajcarii.Eurazja (błędnie Euroazja) – największy kontynent na kuli ziemskiej o powierzchni 54,9 mln km², zamieszkany przez 4,918 mld ludzi,co stanowi 70,65% ludności świata (2012) (z czego 60,25% zamieszkuje Azję). Dzielony umownie na Europę i Azję. Termin Eurazja wprowadzono w XIX wieku dla podkreślenia ścisłego połączenia Azji z Europą.
kania egipska (Milvus migrans aegyptius) – Egipt i wschodnia Afryka aż po Kenię, południowo-zachodni Półwysep Arabski.
Milvus migrans parasitus – Afryka na południe od Sahary, Komory i Madagaskar.
Obie płci ubarwione jednakowo. Grzbiet ciemnobrunatny, może robić wrażenie czarnego, ale nigdy rudego; spód nieco jaśniejszy. Głowa jaśniejsza od tułowia, drobno kreskowana. Ogon nieznacznie wcięty (w przeciwieństwie do kani rudej, której ogon jest mocno rozwidlony i dłuższy) – brunatny i drobno prążkowany. Dziób żółty z czarną końcówką, nogi żółte. Na pokrywach naskrzydłowych widać rozjaśnienia, które w locie widać jako jasne pasy na wierzchu skrzydeł. Od spodu są szare i pola na częściach skrzydłowych są słabo skontrastowane. W porównaniu z kanią rudą ma ciemniejsze upierzenie i relatywnie mniejsze skrzydła.
Japonia (jap. 日本, trb. Nihon lub Nippon) – państwo wyspiarskie usytuowane na wąskim łańcuchu wysp na zachodnim Pacyfiku, u wschodnich wybrzeży Azji, o długości 3,3 tys. km. Archipelag rozciąga się niemal południkowo (Japończycy utrzymują, że ich kraj ma kształt „trzydniowego Księżyca”) pomiędzy 45°33′ a 20°25′ stopniem szerokości północnej, od Morza Ochockiego na północy do Morza Wschodniochińskiego i Tajwanu na południu. Stolica Tokio jest usytuowana prawie dokładnie na tej samej szerokości geograficznej co Ateny, Pekin, Teheran i Waszyngton.Bagno – obszar o utrzymującym się nadmiernym nawilgoceniu, porośnięty przez roślinność przystosowaną do specyficznych warunków związanych z dużym nawilgoceniem. Bagna bardzo często tworzą się w zagłębieniach terenu we wszystkich strefach klimatycznych świata. Największe przestrzenie zajmują jednak na obszarach pokrytych wieczną zmarzliną (Syberia, północna Kanada) i w strefie równikowej. Poza tym tworzą się w dolinach i deltach dużych rzek, na pojezierzach, na płaskich obszarach bezodpływowych, w nieckach krasowych, w odciętych zatokach morskich i nad brzegami mórz i oceanów. W bagnach w wyniku procesów utleniania związków organicznych tworzy się torf.
W locie kania czarna trzyma skrzydła płasko rozłożone i stale porusza ogonem na boki. Wcięcie w ogonie widać tylko w czasie lotu czynnego. Jednak gdy szybuje i sterówki są rozłożone na boki – nie widać go. Lata zwinnie, manewruje też palczasto zakończonymi skrzydłami.
Wielkością dorównuje myszołowowi, choć jest od niego smuklejsza i ma dłuższe skrzydła. Od kani rudej jest mniejsza.
Gatunek najmniejszej troski (niższego ryzyka) – w znaczeniu ogólnym to gatunek, którego Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody i Jej Zasobów nie uznaje za w większym lub mniejszym stopniu zagrożony wyginięciem (ang. least concern) lub nawet bliski zagrożenia (ang. near threatened). Do tej kategorii nie zalicza się też gatunków, które według kategorii stosowanych w latach 1994-2001 klasyfikowane były jako uzależnione od zabiegów ochronnych (ang. conservation dependent).Tajwan, hist. Formoza (chiń. upr.: 台湾; chiń. trad.: 臺灣 lub 台灣; pinyin: Táiwān; pe̍h-ōe-jī: Tâi-oân) – wyspa na Oceanie Spokojnym, oddzielona od Chin kontynentalnych Cieśniną Tajwańską. Jest wyspą w większości wyżynną, obrzeża Tajwanu są nizinne.
Obok kań rudych należą do najbardziej społecznych ptaków szponiastych. Mogą tworzyć wspólnie duże grupy razem polujące i udające się na sen.
dł. ciała: 44–66 cm
rozpiętość skrzydeł: 120–153 cm
masa ciała: samce 630–928 g, samice 750–1080 g
Małe Wyspy Sundajskie, Nusa Tenggara – archipelag stanowiący część Archipelagu Malajskiego. Położony jest w południowo-wschodniej Azji na wschód od wyspy Jawy.Komory (arabski: جزر القمر, Juzur al-Qumur) oficjalnie Związek Komorów (fr. Union des Comores, arabski: جمهورية القمر المتحدة, Jumhūriyyat al-Qumur al-Muttaḥidah) – wyspiarskie państwo w północnej części Kanału Mozambickiego, zlokalizowane pomiędzy północną częścią Madagaskaru a północno-wschodnią częścią Mozambiku. Najbliższymi państwami są Mozambik, Tanzania, Madagaskar oraz Seszele.
Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5]
Warto wiedzieć że... beta
Australia (Związek Australijski, Commonwealth of Australia) – państwo położone na półkuli południowej, obejmujące najmniejszy kontynent świata, wyspę Tasmanię i inne znacznie mniejsze wyspy na Oceanie Indyjskim i Spokojnym. Jedyny kraj, który obejmuje cały kontynent. Siłą rzeczy nie posiada granic lądowych z żadnym państwem.
Pokrywy, nadlotki (tectrices) – grupa piór przykrywających inne grupy upierzenia lub otwór uszny ptaków. Pokrywami nazwane są grupy piór u skrzydeł, ogona jak i głowy.
Myszołów zwyczajny, myszołów (Buteo buteo) – gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Zamieszkuje Eurazję, swoje zimowiska ma w centralnej i południowo-wschodniej Afryce.
Pomorze Zachodnie (Pomorze Nadodrzańskie, łac. Pomerania, kasz. Zôpadnô Pòmòrskô, niem. Pommern) – kraina historyczno-geograficzna nad dolną Odrą i mniejszymi rzekami uchodzącymi do Zatoki Pomorskiej, między Reknicą a Łebą. Na zachodzie przechodzi w Meklemburgię, na południu w Brandenburgię, ziemię lubuską oraz Wielkopolskę (Krajnę), a na wschodzie w Pomorze Gdańskie.
Australazja – to część świata rozciągająca się przestrzeni ok. 70 mln km² morskiej półkuli globu (gł. Oceanu Spokojnego). Obszar obejmujący Australię, Nową Zelandię, Nową Gwineę oraz wiele mniejszych wysp w ich okolicach, większość z których położona jest we wschodniej części Indonezji. Nazwę utworzył Charles de Brosses w Histoire des navigations aux terres australes (1756).
Europa – część świata (określana zwykle tradycyjnym, acz nieścisłym mianem kontynentu), leżąca na półkuli północnej, na pograniczu półkuli wschodniej i zachodniej, stanowiąca wraz z Azją kontynent Eurazję.
Indochiny – dawna nazwa regionu w południowo-wschodniej Azji, który pochodzi z okresu, gdy był kolonią Francji pod pełną nazwą francuskich Indochin. Nazwa stosowana również dla określenia wschodniej części Półwyspu Indochińskiego (Azja Południowo-Wschodnia), obejmującej współcześnie państwa Laos, Kambodża i Wietnam. Nazwa ta została nadana przez Europejczyków, którzy zwrócili uwagę na wpływ kultury chińskiej i hinduskiej na kulturę rodzimą tego obszaru.