Kadet ładuje taśmy z nabojami kal. 23 mm do skrzynki
Kadet – tytuł ucznia bez szczególnego nadania w szkole wojskowej a także w szkole pożarniczej, którym posługuje się tylko w okresie nauki w szkole kadetów.
Kadet to określenie uczniów szkół wojskowych dla małoletnich wieku 12-16 lat, zapewniających najczęściej oprócz podstawowego wyszkolenia militarnego, wykształcenie ogólne, najczęściej na poziomie szkoły gimnazjalnej. W Polsce szkoły takie funkcjonowały od XVIII w., przez okres międzywojenny XX w. i w PRL pod nazwą korpusów kadetów. Marszałek Józef Piłsudski ustanowił dzień 21 maja (rozpoczęcie walk na górze św. Anny) oficjalnym „Dniem Kadeta”.
Kędzierzyn-Koźle (czes. Kandřín-Kozlí, niem. Kandrzin-Cosel) – miasto w województwie opolskim, powiat kędzierzyńsko-kozielski, położone na Nizinie Śląskiej, na Górnym Śląsku.Mobilizacja – przejście sił zbrojnych państwa z etatu pokojowego na organizację stanu wojennego, przekształcenie gospodarki pokojowej w gospodarkę wojenną oraz dostosowanie administracji państwowej dla potrzeb wojny.
Od dnia 1 stycznia 2010 roku, tytuł kadeta otrzymują żołnierze służby przygotowawczej kształcący się na pierwszy wojskowy stopień podoficerski – kaprala. Objęci kształceniem otrzymują tytuł kadeta, bez szczególnego nadania z dniem rozpoczęcia pełnienia kandydackiej służby przygotowawczej.
Z dniem 23 marca 2011 roku, tytuł kadeta może być używany także przez żołnierzy w czynnej służbie wojskowej, w stopniach szeregowych, kształcących się na podoficera. Wymienieni otrzymują tytuł kadeta, bez szczególnego nadania:
Elew (fr. élève - uczeń) – tytuł żołnierza zasadniczej służby wojskowej lub kandydata na żołnierza zawodowego, kształcącego się w szkole podoficerskiej.Podoficer – żołnierz służby czynnej lub żołnierz rezerwy należący do korpusu podoficerów, posiadający stopień wojskowy co najmniej kaprala (mata w Marynarce Wojennej).
w czasie odbywania zasadniczej służby wojskowej – z dniem rozpoczęcia kształcenia;
w ramach kursu podoficerskiego w czasie odbywania ćwiczeń wojskowych lub pełnienia okresowej służby wojskowej – z dniem rozpoczęcia kształcenia;
w czasie pełnienia służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny – z dniem rozpoczęcia kształcenia.
Tytuł kadeta jest stosowany również w innych służbach mundurowych. Jedną z takich instytucji jest Państwowa Straż Pożarna. Słuchacze Szkół Aspirantów w ramach służby kandydackiej otrzymują tytuł kadeta na ślubowaniu, które jest zwieńczeniem przeszkolenia unitarnego odbywanego na poligonie pożarniczym przez 2 miesiące.
Podchorąży – tytuł wojskowy kandydata na oficera zawodowego lub rezerwy (tradycyjnie tytuł ten jest używany także w innych służbach mundurowych, np. w straży pożarnej).
Akademia Szlacheckiego Korpusu Jego Królewskiej Mości i Rzeczypospolitej – szkoła państwowa założona 15 marca 1765 w Warszawie przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, utrzymywana przez skarb państwa. Mieściła się w pałacu Kazimierzowskim. Zamknięta w grudniu 1794, po upadku insurekcji kościuszkowskiej.
Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5]
Warto wiedzieć że... beta
10 Śląski Pułk Artylerii Mieszanej im. kadeta Zygmunta Kuczyńskiego (10 pam) – oddział artylerii Wojska Polskiego.
Małoletni – w rozumieniu polskiego prawa cywilnego to osoba, która nie ukończyła 18 lat i nie zawarła małżeństwa, przez co małoletni uzyskuje pełnoletność.
Wojna (ang. war, fr. guerre, niem. Krieg, hiszp. guerra, łac. bellum) – zorganizowany konflikt zbrojny między państwami, narodami lub grupami etnicznymi i społecznymi.
Józef Klemens Piłsudski (ur. 5 grudnia 1867 w Zułowie, zm. 12 maja 1935 w Warszawie) – polski działacz socjalistyczny i niepodległościowy, polityk, Naczelnik Państwa w latach 1918–1922 i naczelny wódz Armii Polskiej od 11 listopada 1918, pierwszy marszałek Polski od 19 marca 1920; dwukrotny premier Polski (1926–1928 i 1930), twórca tzw. rządów sanacyjnych w II Rzeczypospolitej wprowadzonych w 1926 po przewrocie majowym, współzałożyciel PPS i szef Wydziału Bojowego PPS (OB PPS).
Polska Rzeczpospolita Ludowa (PRL) – oficjalna nazwa państwa polskiego w latach 1952–1989. Uprzednio, w latach 1945–1952 ten sam organizm państwowy funkcjonował jako podmiot prawa międzynarodowego pod nazwą Rzeczpospolita Polska. Państwo to w okresie 1945-1989 propagandowo i kolokwialnie określane było jako Polska Ludowa.
Historia Polski (1918–1939) – historia Polski w dwudziestoleciu międzywojennym, od odzyskania przez Polskę niepodległości do zakończenia regularnych działań wojennych Wojska Polskiego przeciw Wehrmachtowi i Armii Czerwonej po agresji III Rzeszy i ZSRR na Polskę i przeniesienia siedziby władz II Rzeczypospolitej poza granice kraju w związku z okupacją terytorium kraju przez agresorów.
<|||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| |||||||||| - |||||||||| |||||||||| ||||||||||>
