Julian Leopold Ochorowicz (ur. 23 lutego 1850 w Radzyminie, zm. 1 maja 1917 w Warszawie) – polski psycholog, filozof, wynalazca, poeta, publicysta i fotografik. Teoretyk pozytywizmu. Badacz psychologii eksperymentalnej w zakresie zjawisk mediumicznych. Stworzył podstawy teorii ideoplastii. Jest uważany za polskiego pioniera psychologii eksperymentalnej i hipnologii, który stworzył laboratorium psychologiczne w Wiśle.

Życiorys[ | edytuj kod]

Był synem nauczyciela, Ochorowicza Juliana i Jadwigi z domu Sumińskiej. W 1865 ukończył radzymińskie gimnazjum i rozpoczął studia w Szkole Głównej, następnie na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, które ukończył w 1871 roku z tytułem zawodowym magistra filozofii. W roku 1874, po przedstawieniu publicznie pracy dysertacyjnej pod tytułem: O warunkach świadomości, otrzymał stopień doktora nauk filozoficznych na Uniwersytecie w Lipsku, współpracując tam jako asystent w zespole naukowym prof. Wilhelma Wundta. Po powrocie z Lipska do Warszawy, w latach 1874–1875 Julian Ochorowicz był redaktorem naczelnym pisma „Niwa”. Profesor W. Wundt w oparciu o dysertację Ochorowicza p.t.: O warunkach świadomości, w roku 1876 zaprosił pracowników naukowych, w tym dr. Ochorowicza celem stworzenia programu eksperymentalnych badań psychologicznych przy pomocy zespołu adiunktów i założenia laboratorium psychologicznego do roku 1879, na potrzeby nauki. Przedmiotem badań psychologicznych miały być według prof. W. Wundta procesy świadomości. Wykłady Wundta w jego laboratorium uczestniczyli studenci i ludzie nauki oraz goście z całego świata. Wiele z jego asystentów jak Julian Ochorowicz i pracowników tymczasowych są wśród założycieli generacji psychologii jako dyscypliny naukowej. W latach 1881-1882 był doktorem docentem na wydziale psychologii i filozofii przyrody w Uniwersytecie Lwowskim wówczas Rektorem Uniwersytetu Lwowskiego był prof. Leonard Piętak. W trakcie kadencji Rektora Uniwersytetu Lwowskiego Leonard Piętak za sugestią myślową Ochorowicza, wnioskował o wprowadzenie dodatkowego języka polskiego w państwowych prokuraturach i urzędach poczto- telegraficznych w Galicji. W roku 1882 przedstawiając na wydziale psychologii i filozofii przyrody w Uniwersytecie Lwowskim rozprawę habilitacyjną, zatytułowaną Rozwój filozoficznych i chemicznych pojęć o atomach otrzymał stopień doktora habilitowanego. W kwietniu 1882 roku we Lwowie, Ochorowicz przybrał pseudonim literacki „Mohort” pod którym podpisywał autorskie publikacje w czasie zaboru Rosyjskiego. Wysłany do Paryża, na staż naukowy przebywał tam kilka lat. Później powrócił do Warszawy, od 1900 był prezesem Kasy Literackiej. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 66-3-10/11).