John Locke
Podstrony: 1 [2] [3]
Demokracja – ustrój polityczny i forma sprawowania władzy, w których źródło władzy stanowi wola większości obywateli (sprawują oni rządy bezpośrednio lub za pośrednictwem przedstawicieli).Wielka Brytania, Zjednoczone Królestwo (ang. United Kingdom), Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (ang. United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland) – unitarne państwo wyspiarskie położone w Europie Zachodniej. W skład Wielkiej Brytanii wchodzą: Anglia, Walia i Szkocja położone na wyspie Wielka Brytania oraz Irlandia Północna leżąca w północnej części wyspy Irlandia. Na wyspie tej znajduje się jedyna granica lądowa Zjednoczonego Królestwa z innym państwem – Irlandią. Poza nią, Wielka Brytania otoczona jest przez Ocean Atlantycki na zachodzie i północy, Morze Północne na wschodzie, kanał La Manche na południu i Morze Irlandzkie na zachodzie.
John Locke (ur. 29 sierpnia 1632 we Wrington, zm. 28 października 1704 w High Laver) – angielski filozof, lekarz, polityk i ekonomista. Twórca klasycznej postaci empiryzmu i liberalizmu. W ekonomii stworzył teorię wartości pieniądza, która stała się początkiem kierunku ekonomicznego zwanego monetaryzmem.
Najważniejsze dzieła Johna Locke’a (w porządku chronologicznym): List o tolerancji (1689), Dwa traktaty o rządzie (1689), Rozważania dotyczące rozumu ludzkiego(ang.) (1690; wykorzystanie pojęcia Tabula rasa), Myśli o wychowaniu (1693).
Jego An essay concerning human understanding wpisany został na index librorum prohibitorum brewe papieża Klemensa XII z 1734 roku a The reasonableness of christianity as delivered in the scriptures dekretem Świętego Oficjum z 1737 roku.
Życiorys[ | edytuj kod]
Młodość i edukacja[ | edytuj kod]
John Locke urodził się w rodzinie purytańskiej we Wrington pod Londynem. Jego ojciec był miejscowym prawnikiem, w młodości zaangażowanym w rewolucję purytańską Cromwella. Dzięki poparciu przyjaciela ojca, który był członkiem parlamentu, John Locke został przyjęty do elitarnej Westminster School w Londynie, po skończeniu której dostał się do równie prestiżowego Christ Church College Uniwersytetu w Oksfordzie w 1652 roku. W Oksfordzie studiował chemię i medycynę, teologię i filozofię, zwłaszcza pisma Kartezjusza, Gassendiego i Hobbesa. W Christ Church Locke otrzymał staranne, klasyczne wykształcenie, ale jednocześnie miał też okazję poznać takich ludzi jak Robert Boyle i Isaac Newton. Przez pewien czas opiekunem naukowym Locke’a był Robert Boyle, który zapoznał go z atomistyczną teorią materii, filozofią racjonalistyczną Kartezjusza oraz koncepcjami empirystycznymi Bacona. Pod wpływem tych idei Locke napisał pierwszą wersję swojego dzieła filozoficznego: An Essay Concerning Human Understanding (Rozważania dotyczące rozumu ludzkiego), które było jednocześnie jego rozprawą doktorską. Oprócz tego w ramach studiów w Christ College Locke uzyskał stopień magistra sztuki medycznej.
Działalność w roli sekretarza Lorda Shaftesbury[ | edytuj kod]
Rozważania Locke’a, a także jego uniwersalne humanistyczno-techniczno-medyczne wykształcenie zwróciły na niego uwagę wpływowego polityka, tworzącego właśnie ministerstwo ds. kolonii w brytyjskim rządzie – Anthony’ego Ashleya Coopera – Pierwszego Lorda Shaftesbury. Mianował on Locke’a swoim osobistym sekretarzem i lekarzem. John Locke wstąpił do Towarzystwa Królewskiego w roku 1668. Przez ręce Locke’a przez kilkanaście lat przepływała cała obfita korespondencja między rządami poszczególnych kolonii a rządem Wielkiej Brytanii. Oprócz tego, Locke wraz ze swoim mocodawcą odbył kilkanaście podróży służbowych po niemal wszystkich koloniach brytyjskich. Jak głosi legenda, Locke napisał wtedy konstytucję dla stanu Karolina, której jednak w owym czasie nie zatwierdził jego szef, a będącą później prawzorem konstytucji USA. Kariera rządowa Locke’a skończyła się, gdy wydał się spisek Anthony’ego Ashleya Coopera – Pierwszego Lorda Shaftesbury przeciw królowi Karolowi II. Locke musiał uciec z Anglii do Francji, gdzie przebywał w latach 1675–1679. Przez następne kilkanaście lat tułał się po Europie, żyjąc z oszczędności, kończąc ostateczną wersję Rozważań i pisząc List o tolerancji i Dwa traktaty o rządzie. Po nowym prześladowaniu i śmierci Shaftesbury’ego uciekł do Holandii w 1683 i powrócił do Anglii dopiero po zdetronizowaniu Jakuba II Stuarta (1688). Wówczas też ogłosił anonimowo traktaty List o tolerancji (1689) i Dwa traktaty o rządzie (1689). W swoich pismach „Two Treatises of Government” (1690) i „The Reasonableness of Christianity” (1695) popierał polityczny i religijny liberalizm. Jego dzieło pedagogiczne „Some Thoughts Concerning Education” oddziałało silnie na Rousseau.
Powrót z wygnania i praca w ministerstwie kolonii[ | edytuj kod]
Po zdetronizowaniu Jakuba II Stuarta i objęciu władzy przez nowego króla – Wilhelma Orańskiego Locke mógł wrócić do kraju. Początkowo zajął się ponownie karierą naukową w Christ Church College w Oksfordzie, obejmując katedrę medycyny, szybko jednak powołano go do odtworzenia ministerstwa kolonii, w którym do końca życia pełnił później funkcję osoby odpowiedzialnej za kolonie północnoamerykańskie.
John Locke zmarł 28 października 1704 r., a na swoim grobie kazał wyryć napis: „Tu spoczywa John Locke, który był zadowolony ze swego losu. Jego zalety są zbyt małe, żeby mógł się nimi chwalić. Jego wady niech przykryje ten grób. Jeśli ktoś szuka życia, znajdzie je w Ewangelii, jeśli ktoś szuka śmierci, znajdzie ją tu, na tym cmentarzu i wszędzie”.
Podstrony: 1 [2] [3]