John Foster Dulles
Gwatemala (República de Guatemala) – państwo w Ameryce Środkowej, położone nad Oceanem Atlantyckim i Oceanem Spokojnym. Graniczy z Salwadorem (203 km), Hondurasem (256 km), Meksykiem (962 km), Belize (266 km) – łączna długość granic wynosi 1687 km, ponadto 400 km wybrzeża morskiego.Robert Lansing (ur. 17 października 1864, zm. 30 października 1928) – amerykański polityk i prawnik . Pełnił funkcję Radcy Prawnego przy Departamencie Stanu USA w chwili wybuchu I wojny światowej. Zdecydowanie opowiadał się przeciwko brytyjskiej polityce blokady. Popierał natomiast wolny dostęp do mórz oraz poszanowanie praw państw neutralnych. Później, w latach 1915-1920 piastował urząd sekretarza stanu USA w administracji prezydenta Woodrowa Wilsona. Objął to stanowisko po rezygnacji Williama Jenningsa Bryana. Uczestniczył w negocjacjach traktatu z Japonią w roku 1917, znanego jako Porozumienie Lansing-Ishii. Był członkiem Amerykańskiej Komisji na rzecz Negocjowania Pokoju, która obradowała w Paryżu w roku 1919.
Kryzys sueski (arab. أزمة السويس – العدوان الثلاثي; hebr. מבצע קדש, Operacja „Kadesz”) – militarna agresja Wielkiej Brytanii, Francji i Izraela na Egipt, która rozpoczęła się 29 października 1956. Agresja została poprzedzona decyzją Egiptu o nacjonalizacji Kanału Sueskiego (26 lipca 1956), jednak rzeczywistą przyczyną wybuchu wojny było pragnienie Wielkiej Brytanii i Francji utrzymania kontroli nad Kanałem. Państwa te dla realizacji swoich celów posłużyły się Izraelem, którego statki handlowe nie mogły korzystać z Kanału Sueskiego. Izrael miał także własne wystarczające powody, by wziąć udział w wojnie.
John Foster Dulles (ur. 25 lutego 1888 w Waszyngtonie, zm. 24 maja 1959 tamże) – amerykański polityk, sekretarz stanu. Człowiek Roku 1954 według magazynu Time.
Początki kariery[ | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie polityków. Jego dziadek John W. Foster i wujek Robert Lansing pełnili funkcję sekretarzy stanu. Był starszym bratem Allena Dullesa.
Ukończył studia na Uniwersytecie w Princeton i George Washington University Law School, gdzie studiował prawo. Następnie zaczął pracować w firmie prawniczej. W 1918 prezydent Woodrow Wilson mianował go doradcą przy amerykańskiej delegacji wysłanej na konferencję wersalską. Następnie doradzał republikańskiemu politykowi i kandydatowi na prezydenta USA w 1944, Thomasowi Deweyowi w kwestiach polityki zagranicznej. W 1945 uczestniczył w konferencji w San Francisco i pomógł opracować Kartę Narodów Zjednoczonych. W 1949, przez pięć miesięcy był senatorem z Nowego Jorku.
Sekretarz stanu[ | edytuj kod]
Po zwycięstwie Dwighta Eisenhowera został mianowany sekretarzem stanu USA. Był zdecydowanym antykomunistą. Popierał Francję w jej wojnie z Việt Minhem. Wsławił się również tym, że odmówił uściśnięcia dłoni Zhou Enlaiowi podczas konferencji genewskiej w 1954. W 1956 potępił zaangażowanie Francji i Wielkiej Brytanii w kryzysie sueskim.
Sporo czasu poświęcił na budowanie NATO jako strategię walki z komunizmem, grożąc masowym odwetem w razie wojny. Doprowadził również do podpisania paktu ANZUS i SEATO.
Pod pretekstem walki z komunizmem zwalczał rządy które mogły zagrozić gospodarczym interesom USA. Za jego wiedzą i aprobatą, CIA w 1953 przeprowadziła operację Ajax, w wyniku której obalono premiera Iranu Mohammeda Mossadegha. Rok później, w taki sam sposób CIA odsunęła od władzy prezydenta Gwatemali Jacobo Arbenza Guzmána. W 1958 sprzeciwił się zakupowi broni w USA przez Egipt. Ten krok pomógł jednak ZSRR w uzyskaniu wpływów na Bliskim Wschodzie.
Dulles zaczął cierpieć na chorobę nowotworową. Zły stan zdrowia zmusił go do ustąpienia w kwietniu 1959. Zmarł miesiąc później.