Jezioro Lidzbarskie
Pojezierze Chełmińsko-Dobrzyńskie (315.1) znajduje się w północnej części Polski, charakteryzuje się monotonnym krajobrazem. Krajobraz tego pojezierza jest równinny, urozmaicają go małe jeziora i malownicza dolina rzeki Drwęcy, a na wschodzie - Garb Lubawski. Charakterystyczne jeziora dla tego pojezierza to: Jezioro Chełmżyńskie i Bachotek. Najwyższym szczytem na terenie pojezierzy Chełmińsko-Dobrzyńskich jest Dylewska Góra 312 m n.p.m. Występuje tam łagodny klimat przejściowy pomiędzy morskim a kontynentalnym. Opady tam są zazwyczaj mniejsze niż średnia opadów w Polsce. W tym regionie bardzo dobrze rozwinięte jest rolnictwo. Na żyznych glebach: czarnych ziemiach, madach i glebach brunatnych uprawia się pszenicę, buraki cukrowe i żyto. Największe miasto w tej okolicy to Toruń.Jezioro – naturalny śródlądowy zbiornik wodny, którego występowanie uwarunkowane jest istnieniem zagłębienia (misy jeziornej), w którym mogą gromadzić się wody powierzchniowe, oraz zasilaniem przewyższającym straty wody wskutek parowania lub odpływu. Większość jezior występuje na obszarach zajmowanych niegdyś przez lodowiec. Woda z topniejącego lodowca wypełniała doliny i tworzyła jeziora. Powstanie mis jeziornych wiąże się przede wszystkim z procesami geologicznymi. Zasilanie należy natomiast przede wszystkim od warunków klimatycznych. Jezioro różni się od stawu występowaniem strefy afotycznej – światło nie dociera do dna uniemożliwiając tam rozwój roślinności.
Adam Choiński (ur. 1951 w Mielnie) – profesor, geograf, nauczyciel akademicki, dyrektor Instytutu Geografii Fizycznej i Kształtowania Środowiska Przyrodniczego oraz kierownik Zakładu Hydrologii i Gospodarki Wodnej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, autor licznych opracowań z dziedziny hydrologii i limnologii.
Jezioro Lidzbarskie – jezioro w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. działdowskim, w gminie Lidzbark, leżące na terenie Pojezierza Chełmińsko-Dobrzyńskiego.
Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Jezioro Lidzbarskie. W różnych publikacjach jezioro to występuje pod nazwą Lidzbarskie Wielkie.
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 121,8 ha do 131,0 ha. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 127,7 m n.p.m. lub 127,9 m n.p.m. Średnia głębokość jeziora wynosi 10,1 m, natomiast głębokość maksymalna 25,5 m.
W oparciu o badania przeprowadzone w 2002 roku wody jeziora zaliczono do III klasy czystości.
Jezioro Lidzbarskie leży na Obszarze Ochronionego Krajobrazu Słup w otulinie Welskiego Parku Krajobrazowego [1]
Przez jezioro przepływa rzeka Wel.
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 406. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 406. ISBN 83-232-1732-7.
- Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 2: Wody stojące. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006, s. 174. ISBN 83-239-9607-5. [dostęp 22 kwietnia 2009].
- Jezioro Lidzbarskie w informatorze turystyczno-przyrodniczym www.jezioro.com.pl. [dostęp 21 listopada 2009].
- Wojewoda Warmińsko-Mazurski , Rozporządzenie Nr 29 z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu Otuliny Welskiego Parku Krajobrazowego - Słup., 23 kwietnia 2008 .