Jeszywas Chachmej Lublin
Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5]
Gmina Wyznaniowa Żydowska w Warszawie – gmina żydowska z siedzibą w Warszawie, będąca członkiem Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP. Swoim zasięgiem obejmuje wschodnią Polskę.Sefer Tora – zwój z hebrajskim tekstem Pięciu Ksiąg Mojżeszowych, przepisywane ręcznie przez wykwalifikowanego sofera na pergaminowym zwoju, nawiniętym na drewniane wałki zakończone rączkami (Ec Haim – dosł. Drzewo życia), często ze zdobionymi uchwytami i krążkami na końcach, które służą do zwijania zwojów Tory.
Jeszywas Chachmej Lublin, hebr. ישיבת חכמי לובלין (Lubelska Szkoła Mędrców) – założona w Lublinie przez rabina Majera Jehudę Szapirę w 1930 roku była największą uczelnią talmudyczną na świecie.
Architektura[ | edytuj kod]
Monumentalny, sześciokondygnacyjny gmach jesziwy został zaprojektowany przez Agenora Smoluchowskiego. Prowadziła do niego szeroka, stylowa brama za którą znajdował się rozległy plac z kwietnikami i rzędami drzew. Nad portykiem umieszczony był złoty napis po hebrajsku: לכו בנים שמעו לי יראת ד׳ אלמדכם (pol. Pójdźcie synowie, słuchajcie się mnie! Nauczę was bojaźni Bożej!, Ps 34:12). Powyżej na zwieńczeniu znajdował się napis po hebrajsku i jego polska transkrypcja w wymowie aszkenazyjskiej: Jeszywas Chachmej Lublin, do którego po śmierci założyciela szkoły dodano: im. Rabina Majera Szapiry. Na bocznych fasadach umieszczono po hebrajsku dwie daty według kalendarza żydowskiego upamiętniające wmurowanie kamienia węgielnego – Lag baOmer 5684 (22 maja 1924) – oraz otwarcia uczelni – 28 siwan 5690 (24 czerwca 1930) – wraz z numerami odpowiadających im kart Daf Jomi.
Okoliczności powstania[ | edytuj kod]
Budowa jesziwy wymagała znacznych nakładów finansowych. Nie mogąc zgromadzić w kraju wystarczających środków, rabin Szapiro postanowił poprosić o wsparcie społeczność żydowską na świecie. W latach 1924-1925 odwiedził Niemcy, Czechosłowację, Austrię, Holandię, Belgię, Szwajcarię, Francję i Wielką Brytanię, gdzie udało mu się zebrać około 12,5 tysiąca dolarów.
W roku 1926 wyjechał na półtora roku do Stanów Zjednoczonych i Kanady. Ostatecznie dzięki licznym wykładom i przemówieniom na budowę jesziwy zebrał niebagatelną sumę ponad 50 tys. dolarów.
Podstrony: 1 [2] [3] [4] [5]