Bieszczady (522.12 i 522.13; słow. i czes. Bukovské vrchy, ukr. Верхови́нський Вододі́льний хребет, węg. Keleti Beszkidek, ros. Бещады, serb. Бјешчади) – zachodnia część Beskidów Wschodnich, między Przełęczą Łupkowską (640 m n.p.m.) a Przełęczą Wyszkowską (933 m n.p.m.). Najwyższy szczyt Bieszczadów to Pikuj (1405 m n.p.m., na Ukrainie) zaś na terytorium Polski – Tarnica (1346 m n.p.m.). Dzielą się na:Dwernik – potok w Bieszczadach Zachodnich, wypływa z północnych stoków Małej Rawki, uchodzi do Sanu w miejscowości Dwernik. Potok ten ma wyjątkowo bogate nazewnictwo, górny odcinek od źródeł do Brzegów Górnych nosi nazwę Prowcza lub Prowsija, środkowy odcinek Nasiczniański (Potok), dolny Dwernik, dodatkowo spotkać można nazwę Bereżanka. Kieruje się początkowo na północny zachód do Brzegów Górnych, tam zmienia kierunek na północny i płynie głębokim przełomem pomiędzy Połoniną Wetlińską i Połoniną Caryńską, przez wsie Nasiczne i Dwernik, gdzie uchodzi do Sanu.

Deniwelacja – różnica wysokości pomiędzy najwyżej i najniżej położonym punktem w jaskini. W przypadku gdy najwyżej położonym punktem jest otwór wejściowy, deniwelacja jest głębokością jaskini.Korytarz – nie-pionowy odcinek jaskini lub schroniska o szerokości i wysokości wystarczającej do swobodnego poruszania się człowieka. Za korytarz uważa się odcinek jaskini o dużo większej długości, niż szerokości. Szerokość korytarza mierzy się jako odległość pomiędzy dwoma najbardziej od siebie oddalonymi punktami profilu. Korytarzem można się swobodnie poruszać, ale jego ściany lub boki mogą się zwężać lub obniżać, mogą występować na nim odcinki wymagające czołgania się, a nawet zaciski.