January z Benewentu
Prześladowania chrześcijan – zjawisko występujące na przestrzeni wieków w wielu krajach, polegające na mniej lub bardziej otwartej walce z chrześcijaństwem i jego wyznawcami. Prześladowcy posługiwali się różnymi metodami: w pierwszych wiekach chrześcijaństwa często uciekali się do fizycznej eksterminacji, co ma miejsce także obecnie w wielu krajach Trzeciego Świata.Kult religijny – integralny składnik religii, który w szerokim tego pojęcia znaczeniu oznacza czynności, dokonywane z pobudek religijnych, zaś w wąskim znaczeniu oznacza ustalone rytuały, odprawiane ku czci wobec sacrum.
Kult świętych – w katolicyzmie i prawosławiu szczególny szacunek do osób uważanych za zbawione, oraz do świętych aniołów, którzy stawiani są za wzór dla wszystkich żyjących. Do świętych można zwracać się z prośbą o wstawiennictwo do Boga.
January z Benewentu, łac. Januarius, cs. Swiaszczennomuczenik Iannuarij, jepiskop Wieniewientskij (ur. ok. 270, zm. ok. 305) – biskup Benewentu koło Neapolu, święty i męczennik chrześcijański w czasach prześladowania chrześcijan za panowania cesarza Dioklecjana.
O jego życiu niewiele wiadomo. Prawdopodobnie to o nim, jako biskupie, jest zapis w kanonach synodu w Sardyce (Sofia; 343-344).
Za odmowę złożenia ofiary rzymskim bogom został skazany przez namiestnika Drakoncjusza na pożarcie przez dzikie niedźwiedzie w amfiteatrze. Miał wtedy 33 lata. Wcześniej odwiedził pojmanego swego diakona św. Sozjusza. Towarzyszyli mu diakoni św. Festus i św. Dezyderiusz. Przeciwko okrutnej śmierci zaprotestowali obywatele rzymscy: diakon św. Prokul i dwie osoby świeckie: św. Eutyches i św. Akucjusz. Protest był skuteczny: Januaremu i jego towarzyszom zmieniono karę na ścięcie, jednak wszyscy (w tym protestujący) zostali skazani i ponieśli śmierć męczeńską jednego dnia, ale w innych miejscach, jak dowiodły późniejsze badania:
Kult[ | edytuj kod]
O jego wczesnym kulcie świadczy list Uraniusza o śmierci św. Paulina z Noli (+341). Czczony jest wraz z innymi męczennikami z okolic Neapolu.
Wspomnienie liturgiczne św. Januarego w Kościele katolickim obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci 19 września.
Kościół prawosławny wspomina męczennika 21 kwietnia/4 maja, tj. 4 maja według kalendarza gregoriańskiego. Relikwie
Relikwie świętego znajdują się obecnie w katedrze jego imienia w Neapolu (od 1497), którego jest głównym patronem. Wcześniej znajdowały się m.in. w Benewencie (831) i na Montevergine (1154).
Jego krew, przechowywana w szklanej ampułce, jest zawsze w dzień pamięci męczeństwa (czasami również w pierwszą niedzielę maja lub 16 grudnia) przedmiotem cudu św. Januarego. Według tradycji jedna z pobożnych kobiet, obecna podczas egzekucji świętego, zebrała do flakonika pewną ilość krwi, która nie zmieniła swoich własności morfologicznych do chwili obecnej.
W ikonografii św. January przedstawiany jest jako starzec z dosyć długą, siwą brodą. Jako męczennik nie ma w dłoni krzyża, lecz symbolizujące charakter jego śmierci, jasnoczerwone biskupie szaty. Prawą ręką błogosławi, w lewej trzyma Ewangelię.
W sztuce zachodniej święty ukazywany jest w biskupim stroju z paliuszem lub w tunice i płaszczu. Jego atrybutami są: fiolki z krwią w dłoniach aniołów (na pamiątkę tzw. cudu św. Januarego), gałązka palmowa, korona, biskupi krzyż trzymany przez anioła, lwy u jego stóp, miecz.
Zobacz też[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- podwójne datowanie
- "Cud krwi" św. Januarego na adonai.pl (autor: Stefan Piotrowski)