Jan Grzenia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Jan Grzenia – polski językoznawca, autor licznych słowników, doktor nauk humanistycznych specjalizujący się w problematyce języka w Internecie, językoznawstwie polonistycznym, kulturze języka, onomastyce i stylistyce; również wydawca.

Litewska Biblioteka Narodowa im. Martynasa Mažvydasa (lit. Lietuvos nacionalinė Martyno Mažvydo biblioteka) – litewska biblioteka narodowa założona w 1919 roku w Kownie, przeniesiona w 1963 roku i działająca do dziś w Wilnie. Prószyński i S-ka to polskie wydawnictwo prasowe i książkowe, działające w latach 1990-2008, oraz nazwa handlowa, pod którą od początku 2009 ukazują się książki wydawane przez wydawnictwo Prószyński Media.

Życiorys[ | edytuj kod]

W 1987 zakończył studia magisterskie w Instytucie Języka Polskiego na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Pracę magisterską zatytułowaną Problematyka aluzji literackiej (wybrane zagadnienia) napisał pod kierunkiem prof. Aleksandra Wilkonia. W 1989 został zatrudniony w macierzystym instytucie. Od 1993 prowadził zajęcia w Szkole Języka, Literatury i Kultury Polskiej Uniwersytetu Śląskiego oraz w Podyplomowym Studium dla Nauczycieli Języka Polskiego jako Obcego.

Słownik – zbiór słów lub wyrażeń ułożonych i opracowanych według określonej zasady. Struktura słownika dzieli się na artykuły hasłowe ułożone w porządku alfabetycznym, rzadziej tematycznym lub gniazdowym (w oparciu o wspólne gniazda etymologiczne).Polska, Rzeczpospolita Polska – państwo unitarne w Europie Środkowej, położone między Morzem Bałtyckim na północy a Sudetami i Karpatami na południu, w dorzeczu Wisły i Odry. Powierzchnia administracyjna Polski wynosi 312 679 km², co daje jej 70. miejsce na świecie i dziewiąte w Europie. Zamieszkana przez ponad 38,5 miliona ludzi, zajmuje pod względem liczby ludności 34. miejsce na świecie, a szóste w Unii Europejskiej.

20 września 1994 doktoryzował się na podstawie pracy Język poetycki jako struktura polifoniczna (na materiale poezji polskiej XX wieku), której promotorem był prof. Aleksander Wilkoń. W Instytucie Języka Polskiego UŚ został zatrudniony jako adiunkt i prowadził zajęcia i seminaria z gramatyki opisowej języka polskiego, leksykologii i leksykografii, dialektologii.

Onomastyka (ang. onomastics, franc. onomastique, niem. Onomastik lub Namenkunde) – dział językoznawstwa zajmujący się badaniem nazw własnych (zwanych też onimami), czyli odnoszących się do konkretnych przedmiotów, a nie ich klasy (por. gr. ónōma, oznaczającego imię). Onomastyka zajmuje się m.in. nazwami miejscowości, imionami, nazwiskami.International Standard Name Identifier (ISNI) – unikalny identyfikator służący wystandaryzowanej identyfikacji obiektów, podmiotów, autorów dzieł, utworów i publikacji.

W latach 1996–2001 był redaktorem kwartalnika polonistycznego „Postscriptum”. W 2000 został członkiem Komisji Kultury Języka Komitetu Językoznawstwa PAN. W 2001 był współorganizatorem, pierwszej w Polsce, internetowej konferencji naukowej „Porozmawiajmy o rozmowie”. W 2002 rozpoczął współpracę z Poradnią Językową Wydawnictwa Naukowego PWN.

Library of Congress Control Number (LCCN) – numer nadawany elementom skatalogowanym przez Bibliotekę Kongresu wykorzystywany przez amerykańskie biblioteki do wyszukiwania rekordów bibliograficznych w bazach danych i zamawiania kart katalogowych w Bibliotece Kongresu lub u innych komercyjnych dostawców. WorldCat – katalog rozproszony łączący zbiory 71 000 bibliotek ze 112 krajów, które są uczestnikami serwisu Online Computer Library Center. Katalog jest tworzony i prowadzony przez biblioteki, których zbiory są w nim ujęte.

Od 2009 prowadził własne wydawnictwo „Nomen Omen”, w którym publikował książki własne oraz innych autorów, m.in. Piotra Wilczka i Henryka Martenki, prowadził także serwis nasze-imiona.pl.

Publikacje[ | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiałów źródłowych

Publikacje książkowe[ | edytuj kod]

  • Słownik nazw własnych. Ortografia, wymowa, słowotwórstwo i odmiana, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, wyd. 2: Warszawa 2002
  • Język poetycki jako struktura polifoniczna. (Na materiale poezji polskiej XX wieku), Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 1999
  • Słownik ortograficzny, Prószyński i S-ka, Warszawa 2000
  • Szkolny słownik ortograficzny, Prószyński i S-ka, Warszawa 2001, wyd 2: Warszawa 2001
  • Nasze imiona, Świat Książki, Warszawa 2002
  • Słownik imion, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, wyd 2: Warszawa 2004 i 2006, wyd 3: Warszawa 2008
  • Słownik poprawnej polszczyzny, Świat Książki, Warszawa 2004
  • Dialog a nowe media, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2004
  • Komunikacja językowa w Internecie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006
  • Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008
  • Uniwersalny słownik języka polskiego, Videograf Edukacja, Katowice 2009
  • 505 zagadek o imionach, Nomen Omen, Katowice 2010
  • Szkolny słownik ortograficzny, Nomen Omen, Katowice 2010 (ebook)
  • Anna, Nomen Omen, Katowice 2010 (ebook)
  • Piotr, Nomen Omen, Katowice 2010 (ebook)
  • Krzysztof, Nomen Omen, Katowice 2011 (ebook)
  • Małgorzata, Nomen Omen, Katowice 2011 (ebook)
  • Nasze imiona. 200 najbardziej popularnych imion w Polsce w XX w., Nomen Omen, Katowice 2011 (ebook)

    • Inne[ | edytuj kod]

  • Nowy słownik ortograficzny PWN wraz z zasadami pisowni i interpunkcji, red. E. Polański, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, wyd. 4: Warszawa 2001 (współautor części słownikowej)
  • Zasady komunikacji internetowej, [w:] Polszczyzna na co dzień, red. M. Bańko, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006
  • Słownik ortograficzny PWN z wymową : nowe wydanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2017 (współautor)

    • Przypisy[ | edytuj kod]

    1. Jan Grzenia, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-10-13].
    2. ↑ Dr Jan Grzenia. uranos.cto.us.edu.pl. [dostęp 2017-10-13].
    3. Język poetycki jako struktura polifoniczna (na materiale poezji polskiej XX wieku) w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2017-10-13].
    4. Porozmawiajmy o rozmowie. uranos.cto.us.edu.pl. [dostęp 2017-10-13].
    5. Firma Wydawnictwo Nomen Omen dr Jan Grzenia. money.pl. [dostęp 2017-10-13].
    6. 505 zagadek o imionach / Jan Grzenia.. alpha.bn.org.pl. [dostęp 2017-10-13].
    7. ↑ Wydawca Nomen Omen. ksiegarnia.pwn.pl. [dostęp 2017-10-13].
    8. Nasze-imiona.pl. Nasze-imiona.pl. [dostęp 2017-10-13].
    9. dr Jan Grzenia, słowniki. uranos.cto.us.edu.pl. [dostęp 2017-10-13].
    10. dr Jan Grzenia. Publikacje. uranos.cto.us.edu.pl. [dostęp 2017-10-13].
    11. Grzenia, Jan. alpha.bn.org.pl. [dostęp 2017-10-13].
    Virtual International Authority File (VIAF) – międzynarodowa kartoteka haseł wzorcowych. Jej celem jest ujednolicenie zapisu nazw osobowych (haseł), dlatego zbiera z bibliotek z całego świata – ich różne wersje i prezentuje je razem, pod jednym, unikatowym identyfikatorem numerycznym. Pozwala to obniżyć koszty i zwiększyć użyteczność danych gromadzonych przez biblioteki. Informacje po dopasowaniu i połączaniu są udostępniane online bibliotekom na całym świecie. Językoznawstwo (lingwistyka) – dział nauk humanistycznych badających istotę, budowę i rozwój języka. Specjalista w zakresie językoznawstwa to językoznawca lub lingwista. Wyróżnia się lingwistykę teoretyczną i stosowaną.




    Warto wiedzieć że... beta

    Piotr Wilczek (ur. 26 kwietnia 1962 w Chorzowie) – historyk literatury i kultury, przekładoznawca, tłumacz literacki.
    Uniwersytet Śląski w Katowicach – polski uniwersytet w Katowicach; powstał 8 czerwca 1968 roku jako dziewiąta tego typu placówka w kraju.
    Biblioteka Narodowa Francji (fr. Bibliothèque nationale de France, BnF) – francuska biblioteka narodowa, znajdująca się w Paryżu. Przewidziana jest jako repozytorium dla wszystkich materiałów bibliotecznych, wydawanych we Francji. Obecnym dyrektorem Biblioteki jest Bruno Racine.
    Świat Książki sp. z o.o. – polskie wydawnictwo z siedzibą w Warszawie, założone w 1994, należące do grupy Weltbild.
    Wydawnictwo Naukowe PWN SA – wydawnictwo z siedzibą w Warszawie, założone w 1951, w obecnej formie prawnej działające od 1997. Wydawnictwo Naukowe PWN SA stanowi jednostkę dominującą Grupy kapitałowej PWN, w skład której wchodzi kilkanaście przedsiębiorstw, głównie wydawnictw.
    SUDOC (fr. Système Universitaire de Documentation, pol. Uniwersytecki System Dokumentacji) – centralny katalog informacji bibliograficznej francuskiego szkolnictwa wyższego.
    Biblioteka Narodowa Republiki Czeskiej (cz. Národní knihovna České republiky) – biblioteka narodowa Czech z siedzibą w Pradze. Biblioteka znajduje się w gmachu Clementinum. Jedna z najstarszych bibliotek na terenie Czech, której zbiory obejmują ponad 6,5 miliona woluminów.

    Reklama