Józef Hauke
Przeczytaj także...
Jan Maurycy Hauke herbu Bosak, (ur. 26 października 1775, Seifersdorf, Saksonia, zm. 29 listopada 1830, Warszawa) – hrabia, generał artylerii Wojska Polskiego Królestwa Polskiego, senator-wojewoda Królestwa Polskiego.Józef Hauke-Bosak herbu Bosak, hrabia, (ur. 19 marca 1834 w Petersburgu – zm. 21 stycznia 1871 pod Dijon) – generał broni, uczestnik powstania styczniowego.
Twierdza Zamość – fortyfikacje otaczające Zamość zbudowane w latach 1579-1618 na zlecenie Jana Zamoyskiego. Wielokrotnie przebudowywane, w tym najbardziej kompleksowo w latach 20. XIX w. Jedna z największych twierdz Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a następnie Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego. W swojej historii przeszła 5 oblężeń. Pierwszym z nich była obrona przed wojskami kozacko-tatarskimi w czasie powstania Chmielnickiego. Kolejne to oblężenie szwedzkie z 1656 i wojsk Księstwa Warszawskiego, mające na celu odbicie Zamościa z rąk austriackich w 1809 roku. Najdłuższym, trwającym aż 10 miesięcy, było rosyjskie oblężenie w 1813 roku. Po raz ostatni Zamość bronił się w czasie powstania listopadowego, kiedy to jako ostatni punkt oporu uległ Rosjanom. Forteca została zdobyta szturmem tylko raz, przez wojska polskie, w 1809 r. Zlikwidowana została w 1866 roku.
Jan Maurycy Hauke herbu Bosak, (ur. 26 października 1775, Seifersdorf, Saksonia, zm. 29 listopada 1830, Warszawa) – hrabia, generał artylerii Wojska Polskiego Królestwa Polskiego, senator-wojewoda Królestwa Polskiego.Józef Hauke-Bosak herbu Bosak, hrabia, (ur. 19 marca 1834 w Petersburgu – zm. 21 stycznia 1871 pod Dijon) – generał broni, uczestnik powstania styczniowego.
Twierdza Zamość – fortyfikacje otaczające Zamość zbudowane w latach 1579-1618 na zlecenie Jana Zamoyskiego. Wielokrotnie przebudowywane, w tym najbardziej kompleksowo w latach 20. XIX w. Jedna z największych twierdz Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a następnie Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego. W swojej historii przeszła 5 oblężeń. Pierwszym z nich była obrona przed wojskami kozacko-tatarskimi w czasie powstania Chmielnickiego. Kolejne to oblężenie szwedzkie z 1656 i wojsk Księstwa Warszawskiego, mające na celu odbicie Zamościa z rąk austriackich w 1809 roku. Najdłuższym, trwającym aż 10 miesięcy, było rosyjskie oblężenie w 1813 roku. Po raz ostatni Zamość bronił się w czasie powstania listopadowego, kiedy to jako ostatni punkt oporu uległ Rosjanom. Forteca została zdobyta szturmem tylko raz, przez wojska polskie, w 1809 r. Zlikwidowana została w 1866 roku.
Józef Hauke herbu Bosak, hrabia, (ur. 14 lutego 1790, Warszawa - zm. 6 kwietnia 1837, Petersburg) – oficer Legionów Dąbrowskiego i wojsk Księstwa Warszawskiego, generał major wojsk Imperium Rosyjskiego.
Tarczy Północnej na wschodzie Warszawy (fr. Bouclier du Nord, niem. das Nordschild) – polska loża wolnomularska otwarta 15 października 1780 przez lożę Katarzyny pod Gwiazdą Północną.Sycylia (wł., łac. Sicilia, w starożytności Trinacria) – największa wyspa na Morzu Śródziemnym (25 710 km²), leżąca na południowy zachód od Półwyspu Apenińskiego, od którego oddziela ją wąska Cieśnina Mesyńska. Zamieszkuje ją około 5 milionów mieszkańców.
Zarys biografii[]
Józef Hauke był najmłodszym synem profesora Liceum Warszawskiego, Fryderyka Haukego i jego małżonki Salomei ze Schweppenhäuserów. Mając lat 16 zaciągnął się do Legionów Dąbrowskiego, gdzie w randze podporucznika został przydzielony do sztabu głównodowodzącego. Po stworzeniu Księstwa Warszawskiego wstąpił do jego armii i służył od roku 1807 jako porucznik w 12 PP.. Pół roku później przydzielono go jako adiutanta do boku starszego o 15 lat brata, wówczas już generała, Maurycego Haukego. W roku 1808 Józef został odznaczony Złotym Krzyżem orderu Virtuti Militari, w roku 1813 w czasie walk o Twierdzę Zamość otrzymał bardzo rzadko przyznawany Krzyż Kawalerski (III.kl.) tego odznaczenia.
Pułkownik – stopień oficerski. W SZ RP jest to najwyższy stopień wojskowy korpusu oficerów starszych, natomiast w okresie międzywojennym – korpusu oficerów sztabowych. W większości sił zbrojnych po stopniu pułkownika (ang. i fr. – colonel, niem. Oberst, ros. полковник) są stopnie generalskie.Hrabia – tytuł szlachecki, w Polsce od wyrazu grabia i graf, wyraz pochodzenia czeskiego i niemieckiego, w czasach wczesnośredniowiecznych comes, jednakże średniowieczni comites byli wyższymi urzędnikami, kasztelanami oraz wojewodami.
Po utworzeniu Królestwa Kongresowego Hauke pozostał w wojsku i działał jako kapitan w Kwatermistrzostwie Generalnym, gdzie parę lat później dosłużył się stopnia pułkownika. Po wstąpieniu Mikołaja I na tron rosyjski i polski Hauke został mianowany fligeladiutantem monarchy. W roku 1830 wystąpił ze służby czynnej i przeniósł się do Petersburga, ale nadal piastował funkcję adiutanta przybocznego cesarza i w roku 1833 otrzymał ostatni swój awans na generała majora wojsk rosyjskich.
Petersburg (forma zalecana), Sankt Petersburg (egzonim wariantowy) (ros. Санкт-Петербург, Sankt-Pietierburg, potocznie Петербург, Pietierburg; dawniej Piotrogród, ros. Петроград, Leningrad, ros. Ленинград) – miasto w Rosji, położone w delcie Newy nad Zatoką Fińską na terytorium zawierającym m.in. ponad 40 wysp. W latach 1712–1918 stolica Imperium Rosyjskiego. Powierzchnia 1439 km², liczba ludności 4 600 276.Kwatermistrz (ang. Quartermaster) – oficer dowództwa (sztabu), który dowodzi w polu (w czasie wojny) z ramienia dowódcy (szefa sztabu) kwatermistrzostwem (tyłami), kieruje działalnością podległych mu szefów służb w zakresie zaopatrzenia i obsługi wojsk, organizuje dowóz i ewakuację, a na wyższych szczeblach - komunikację na obszarze tyłów oraz jest odpowiedzialny za organizację tyłów (etapów); w czasie pokoju kieruje gospodarką jednostki wojskowej będącej oddziałem gospodarczym (na wyższych szczeblach powierzonymi mu działami gospodarki) i prowadzi szkolenie podległych mu kadr. Aktualnie w Siłach Zbrojnych RP pojęcia kwatermistrz – kwatermistrzostwo rozszerzono i wprowadzono pojęcia: szef logistyki – logistyka. Funkcja kwatermistrza znana jest także w straży pożarnej, skautingu i harcerstwie.
Żonaty z Karoliną ze Steinkellerów (1803-1874), która pochodziła ze znanej warszawskiej rodziny przemysłowców o korzeniach niemieckich, miał z nią czworo dzieci:
W 1826 Józef Hauke otrzymał wraz z obydwoma braćmi dziedziczne szlachectwo Królestwa Polskiego, a w 1830 tytuł hrabiowski Imperium Rosyjskiego. Linia wygasła po mieczu ze śmiercią jego wnuka Maurycego Józefa (1870-1949), syna gen. Bosaka, osiadłego w Cannes, bezdzietnego.
Znak Honorowy – odznaczenie ustanowione w Królestwie Kongresowym 12 maja 1829 roku (starego stylu) „na wynagrodzenie ciągłej i nieskazitelnej służby” (zarówno wojskowych, jak i urzędników cywilnych).Hauke - znany od 1670 niemiecki ród mieszczański, później polski i rosyjski ród szlachecki Hauke oraz Hauke-Bosak, którego potomkowie odegrali dużą rolę w XIX wieku. Pierwotne nazwisko: Hauck.
Był członkiem polskiej loży wolnomularskiej Bouclier du Nord w 1818 roku.
Odznaczenia[]
Zobacz też[]
Przypisy
- Lwowska Naukowa Biblioteka im. W. Stefanyka NAN Ukrainy. Oddział Rękopisów. Zespół (fond) 5. Rkps 5707/I. Żegota Pauli: Materiały do historii wolnomularstwa polskiego, k. 17.
- Przepisy o znaku honorowym niemniej Lista imienna generałów, oficerów wyższych i niższych oraz urzędnikow wojskowych, tak w służbie będących, jako też dymisjonowanych, znakiem honorowym ozdobionych w roku 1830, [b.n.s]
Bibliografia[]
Królestwo Polskie (ros. Царство Польское, Carstwo Polskoje), potocznie Królestwo Kongresowe, Kongresówka – kadłubowe państwo polskie istniejące w latach 1815-1832, a później do 1918 r. jako część składowa Imperium Rosyjskiego. Zostało utworzone decyzją kongresu wiedeńskiego. Wbrew obiegowym opiniom Królestwo Polskie było państwem suwerennym i niepodległym (do 1832 r.), posiadającym własną konstytucję, Sejm, wojsko, monetę i szkolnictwo z Uniwersytetem Warszawskim, a czynności urzędowe odbywały się w języku polskim. Polskę łączyły z Rosją - osoba Monarchy (każdorazowy Imperator Rosji był jednocześnie Królem Polski i pod takim tytułem występował w Królestwie) oraz polityka zagraniczna, należąca do prerogatyw królewskich. Koroną królestwa była Polska Korona Cesarska. 26 lutego 1832 roku król Mikołaj I Romanow zniósł konstytucję Królestwa zastępując ją Statutem Organicznym, który likwidował Sejm i samodzielną armię, znosił unię międzypaństwową i włączał Królestwo do cesarstwa na zasadzie autonomii administracyjnej, przywrócił urząd namiestnika sprawującego władzę cywilną i wojskową.Księstwo Warszawskie (fr. Duché de Varsovie, niem. Herzogtum Warschau) – istniejące w latach 1807–1815, formalnie niepodległe, jednak w rzeczywistości podporządkowane napoleońskiej Francji państwo, było namiastką państwa polskiego. Władcą suwerennym Księstwa był król Królestwa Saksonii, które wchodziło w skład Związku Reńskiego, będącego protektoratem pierwszego Cesarstwa Francuskiego.
Warto wiedzieć że... beta
Mikołaj I Pawłowicz (ros. Николай I Павлович) (ur. 6 lipca 1796 w Carskim Siole, zm. 2 marca 1855 w Sankt Petersburgu) – cesarz Rosji od 1 grudnia 1825 (koronowany na cesarza 3 września 1826 roku), król Polski od 1825 (koronowany na króla Polski 24 maja 1829 roku, zdetronizowany przez polski Sejm 25 stycznia 1831), brat Aleksandra I (1777-1825), trzeci syn Pawła I (1754-1801), z dynastii Romanowów.
Order Virtuti Militari (łac. Męstwu wojskowemu – (cnocie) dzielności żołnierskiej) – najwyższe polskie odznaczenie wojskowe (order), nadawane za wybitne zasługi bojowe. Jest najstarszym orderem wojskowym na świecie, spośród nadawanych do chwili obecnej. Ustanowiony przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego 22 czerwca 1792 roku w celu uczczenia zwycięstwa w bitwie pod Zieleńcami po rozpoczęciu wojny polsko-rosyjskiej przeciwko konfederacji targowickiej w obronie Konstytucji 3 Maja. Dewiza orderu brzmi: Honor i Ojczyzna
Generał – wysoki stopień wojskowy, a także grupa stopni generalskich. Nazwa pochodzi z łacińskiego generalis (główny, nadrzędny) i oznaczała początkowo głównego dowódcę wojska lub konkretnego rodzaju broni. W tym znaczeniu, stopień generała, jako naczelnego dowódcy całych sił zbrojnych państwa, zachował się obecnie jedynie w Szwajcarii.
Adiutant (łac. adiuvare - "pomagać"), adiutant ordynansowy - żołnierz pomocniczy (w stopniu oficerskim - zwykle podporucznik lub porucznik) asystujący najwyższym oficerom (zazwyczaj generałom oraz dowódcom jednostek wojskowych). Jest w osobistej dyspozycji swego przełożonego. Wykonuje ogólne prace kancelaryjno-biurowe i organizacyjne zapewniające rytmiczność działalności służbowej dowódcy, a także zlecenia osobistego przełożonego, oraz kieruje pracą innych pracowników adiutantury (kancelarii dowódcy).
Fryderyk Karol Emanuel Hauke (nazywał się tak od 1782, pierwotnie: Johann Friedrich Michael Hauck, ur. 4 października 1737, Moguncja - zm. 18 czerwca 1810, Warszawa) – profesor Liceum Warszawskiego, ojciec generała Maurycego Hauke, protoplasta wielu głów koronowanych.
Podporucznik (ppor.) – najniższy stopień oficerski w Wojsku Polskim, z korpusu oficerów młodszych. Polski oficer w stopniu podporucznika na naramiennikach nosi dwie gwiazdki.
Liceum Warszawskie – państwowa męska szkoła średnia w Warszawie, najlepsza szkoła średnia w Królestwie Kongresowym, która istniała od 1804 do 1831 roku.