Iva Majoli
US Open, United States Open – międzynarodowe mistrzostwa USA w tenisie; jeden z czterech turniejów zaliczanych do Wielkiego Szlema, rozgrywany w Stanach Zjednoczonych od 1881 roku, na przełomie sierpnia i września. Od 1978 odbywa się w Nowym Jorku, w dzielnicy Queens na twardych kortach USTA Billie Jean King National Tennis Center we Flushing Meadows–Corona Park.Igrzyska olimpijskie – najstarsza i zarazem największa międzynarodowa impreza sportowa organizowana co 2 lata (na przemian letnie i zimowe) w różnych krajach, pod hasłem szlachetnego współzawodnictwa i braterstwa wszystkich narodów Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego.
12 sierpnia jest 224. (w latach przestępnych 225.) dniem w kalendarzu gregoriańskim. Do końca roku pozostaje 141 dni.
Iva Majoli, zamężna Marić (ur. 12 sierpnia 1977 w Zagrzebiu) – chorwacka tenisistka, występująca na światowych kortach od 1991 do 2004 roku, mistrzyni French Open 1997 w grze pojedynczej, półfinalistka Mistrzostw WTA 1996 w grze pojedynczej, klasyfikowana w rankingu WTA na 4. miejscu w grze pojedynczej (1996) i na 24. miejscu w grze podwójnej (1995), reprezentantka Chorwacji w Pucharze Federacji, Pucharze Hopmana i na letnich igrzyskach olimpijskich (1996, 2000). Tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem. Od 2012 kapitan reprezentacji Chorwacji w Pucharze Federacji.
Kariera tenisowa[ | edytuj kod]
W ciągu kariery zawodowej (1991-2004) wygrała osiem turniejów w grze pojedynczej i jeden w deblu, legitymując się bilansem singlowym 316 wygranych – 225 przegranych meczów. W lutym 1996 osiągnęła pozycję nr 4 na liście rankingowej WTA, w sierpniu 1995 była klasyfikowana na pozycji nr 24 w grze podwójnej. Kilkakrotnie występowała w turnieju Masters, osiągając półfinał w 1996 i ćwierćfinał w 1997.
Jej największym sukcesem była wygrana French Open w 1997. Niepodziewanie pokonała w finale Szwajcarkę Martinę Hingis 6:4, 6:2, dla której była to jedyna porażka w turniejach wielkoszlemowych w sezonie. Miesiąc po sukcesie na kortach Rolanda Garrosa osiągnęła swój jedyny ćwierćfinał na Wimbledonie, w którym uległa Rosjance Annie Kurnikowej. Ćwierćfinały w turniejach wielkoszlemowych osiągnęła ponadto trzykrotnie na French Open (1995, 1996, 1998) i raz na Australian Open (1996). Na US Open dotarła najwyżej do IV rundy (1/8 finału) w 1994.
W latach 1994, 1997-2000, 2002 i 2004 była członkinią reprezentacji narodowej w Pucharze Federacji. Występowała także na igrzyskach olimpijskich w 1996 i 2000. Zdobyła dwie prestiżowe nagrody przyznawane przez stowarzyszenie tenisistek zawodowych WTA – dla najlepszej młodej zawodniczki sezonu w 1993 oraz za udany powrót do czołówki światowej w 2000.
Krótko po sukcesie wielkoszlemowym przestała osiągać dobre rezultaty. Z powodu kontuzji w 1998 wypadła po raz pierwszy od czterech lat z czołowej dwudziestki rankingu światowego, a rok później nawet z pierwszej setki. Podjęła próbę powrotu do czołówki światowej i rok 2000 zakończyła na miejscu 73, 2001 na miejscu 42, a 2002 na miejscu 32. Wkrótce jednak ponownie utraciła miejsce w czołowej setce i w listopadzie 2004 zakończyła karierę zawodniczą.
9 września 2006 roku została żoną biznesmena Stipe Maricia. 31 października 2006 urodziła swoją pierwszą córkę, Mię.
W 2007 roku wystąpiła w chorwackiej edycji Tańca z gwiazdami, w którym zajęła 6. miejsce. Partnerował jej Marko Herceg.
Pod koniec 2015 roku zdecydowała się powrócić do zawodowego tenisa. Wraz z Anastasiją Buchanko otrzymały dziką kartę do zawodów deblowych podczas turnieju w Moskwie.
Finały turniejów WTA[ | edytuj kod]
Gra pojedyncza[ | edytuj kod]
Gra podwójna[ | edytuj kod]
Przypisy[ | edytuj kod]
- Bartosz Gębicz: Majoli znów na korcie. Chorwacka mistrzyni Garrosa z 1997 roku zagra w deblu w Moskwie (pol.). przegladsportowy.pl, 2015-10-19. [dostęp 20 października 2015].