• Artykuły
  • Forum
  • Ciekawostki
  • Encyklopedia

    • Irbesartan

    Przeczytaj także...
    Wymioty (łac. vomitus, emesis) – gwałtowny wyrzut treści pokarmowej na zewnątrz z żołądka (bądź z żołądka i jelit) poprzez przełyk i jamę ustną, w wyniku silnych skurczów mięśni brzucha, przepony oraz klatki piersiowej. Często nudności poprzedzają lub towarzyszą wymiotom.Biegunka (łac. diarrhoea; potocznie rozwolnienie) – objaw kliniczny polegający na zwiększonej częstotliwości wypróżnień (według WHO ≥3/24h) lub zwiększonej ilości stolca (≥200g/24h), wraz ze zmianą konsystencji na płynną bądź półpłynną. Biegunce może towarzyszyć stan ogólnego osłabienia, gorączka czy też kurczowe bóle brzucha. Objaw ten trwający do 14 dni określany jest jako biegunka ostra, natomiast utrzymanie się objawów chorobowych ponad 4 tygodnie kwalifikuje do rozpoznania biegunki przewlekłej (niektórzy autorzy wyróżniają biegunkę uporczywą – trwającą 2-4 tygodnie).
    Nudności (stgr. ναυτεία, łac. nausea, vomitus, ang. nausea) – nieprzyjemne, niebolesne, subiektywne odczucie silnej potrzeby zwymiotowania. Mogą mu towarzyszyć: ślinotok, tachykardia, zblednięcie skóry i potliwość. Nudności zazwyczaj poprzedzają wymioty i odruchy wymiotne, chociaż mogą występować niezależnie.

    Irbesartan – organiczny związek chemiczny, antagonista receptora angiotensyny II stosowanym głównie w leczeniu nadciśnienia tętniczego.

    Wskazania[ | edytuj kod]

  • pierwotne nadciśnienie tętnicze,
  • nefropatia cukrzycowa (u chorych na nadciśnienie tętnicze i cukrzycę typu II),
  • niewydolność serca (w skojarzeniu z inhibitorem ACE; wskazanie niezarejstrowane w Polsce).

    • Mechanizm działania[ | edytuj kod]

    Irbesartan jest silnym selektywnym antagonistą receptora angiotensyny II (typ AT1). Selektywny antagonizm wobec receptorów angiotensyny II (AT1) powoduje zwiększenie stężenia w osoczu reniny i angiotensyny II oraz zmniejszenie stężenia aldosteronu w osoczu. Irbesartan nie hamuje działania ACE.

    Renina, angiotensynaza, (EC 3.4.23.15) – proteolityczny enzym i hormon zwierzęcy wytwarzany przez aparat przykłębuszkowy. Jej działanie skutkuje podniesieniem ciśnienia krwi.ACE (ang. Angiotensin-Converting Enzyme) – glikoproteina, enzym z grupy egzopeptydaz, występuje w płucach. Katalizuje odszczepienie C-końcowego dipeptydu od dekapeptydu angiotensyny I, w dając oktapeptyd angiotensynę II. Inhibitorami tego enzymu są głównie nonapeptydowe analogi angiotensyny I. Konwertaza angiotensyny rozkłada również bradykininę, będącą silnym czynnikiem rozszerzającym naczynia. Tak więc enzym ten podwyższa ciśnienie tętnicze w dwojaki sposób.

    Interakcje[ | edytuj kod]

  • inne leki przeciwnadciśnieniowe mogą nasilać działanie hipotensyjne Irbesartanu,
  • nie zaleca się stosowania leku z preparatami uzupełniającymi potas i lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas,
  • nie zaleca się stosowania Irbesartanu wraz z preparatami zawierającymi lit (jeżeli jest to konieczne należy kontrolować stężenie litu w surowicy),
  • stosowanie wraz z NLPZ może obniżyć efekt hipotensyjny, istnieje również ryzyko pogorszenia czynności nerek (szczególną uwagę zachować przy stosowaniu tego skojarzenia u osób starszych).

    • Działania niepożądane[ | edytuj kod]

    Występujące bardzo często – hiperkaliemia(u chorych na cukrzycą lub cukrzycą powikłaną).

    Tachykardia inaczej częstoskurcz (łac. tachycardia) – przyspieszenie akcji serca powyżej 100 uderzeń na minutę. Tachykardia nie zawsze jest objawem choroby. Najczęściej akcja serca przyspiesza wskutek zdenerwowania lub wysiłku fizycznego (tachykardia zatokowa).Potas (K, łac. kalium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali alkalicznych w układzie okresowym i liczbie atomowej 19.

    Występujące często[ | edytuj kod]

  • zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej w osoczu,
  • zmniejszenie stężenia hemoglobiny,
  • zawroty głowy,
  • ortostatyczne zawroty głowy,
  • nudności,
  • wymioty,
  • bóle mięśniowo-szkieletowe,
  • niedociśnienie ortostatyczne,
  • znużenie.

    • Występujące niezbyt często[ | edytuj kod]

  • tachykardia,
  • kaszel,
  • biegunka,
  • niestrawność,
  • zgaga,
  • nagłe zaczerwienienie twarzy,
  • ból w klatce piersiowej,
  • zaburzenia czynności seksualnych.

    • Występujące z nieznaną częstością[ | edytuj kod]

  • bóle głowy,
  • szumy uszne,
  • zaburzenia smaku,
  • leukocytoklastyczne zapalenie naczyń krwionośnych,
  • bóle stawowe, bóle mięśniowe (w pewnych przypadkach związane ze zwiększeniem aktywności

    • kinazy kreatynowej),

    Aldosteron – organiczny związek chemiczny z grupy steroidów. Należy do hormonów sterydowych wytwarzanych przez warstwę kłębkowatą kory nadnerczy. Aldosteron należy do grupy hormonów kory nadnerczy określanych jako mineralokortykosteroidy (aldosteron i 11-dezoksykortykosteron).Cukrzyca – grupa chorób metabolicznych charakteryzująca się hiperglikemią (podwyższonym poziomem cukru we krwi) wynikającą z defektu produkcji lub działania insuliny wydzielanej przez komórki beta trzustki. Przewlekła hiperglikemia wiąże się z uszkodzeniem, zaburzeniem czynności i niewydolnością różnych narządów, szczególnie oczu, nerek, nerwów, serca i naczyń krwionośnych. Ze względu na przyczynę i przebieg choroby, można wyróżnić cukrzycę typu 1, typu 2, cukrzycę ciężarnych i inne.
  • kurcze mięśni,
  • hiperkaliemia,
  • reakcje nadwrażliwości(obrzęk naczynioruchowy, wysypka, pokrzywka),
  • zapalenie wątroby,
  • nieprawidłowa czynność wątroby.

    • Przedawkowanie[ | edytuj kod]

    Należy dokładnie obserwować pacjenta i zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące. Sugerowane postępowanie obejmuje wywołanie wymiotów i (lub) płukanie żołądka. W leczeniu przedawkowania może być przydatne podanie węgla aktywowanego. Irbesartan nie jest usuwany z organizmu przez hemodializę.

    Nadciśnienie tętnicze, choroba nadciśnieniowa, za (ang.) hipertensja (łac. hypertonia arterialis, niekiedy stosowane skróty HA i AH) – przewlekła choroba układu krążenia, która charakteryzuje się stale lub okresowo podwyższonym ciśnieniem tętniczym krwi zarówno skurczowym (górnym), jak i rozkurczowym (dolnym).Antagonisty receptora angiotensyny II, sartany – grupa leków o wspólnym mechanizmie działania polegającym na blokowaniu receptora angiotensynowego typu 1 (AT1), co uniemożliwia działanie angiotensyny II uwalnianej przez układ renina-angiotensyna-aldosteron, co doprowadza do uniemożliwienia rozwoju objawów uzależnionych od biologicznego działania angiotensyny, polegających na skurczu naczyń krwionośnych, retencji sodu i płynów w organizmie (zależnego od aldosteronu), co z kolei powoduje wzrost oporu następczego i przerost lewej komory serca. Angiotensyna II zwiększa też ekspresję inhibitora aktywatora plazminogenu, co zmniejsza potencjał fibrynolityczny osocza i prowadzi do progresji zmian miażdżycowych.

    Stosowanie leku w ciąży i podczas karmienia piersią[ | edytuj kod]

    Nie zaleca się stosowania leku w I trymestrze ciąży, a w II i III jest ono przeciwwskazane. Podawanie leku w II i III trymestrze ciąży wywołuje działanie toksyczne dla płodu (pogorszenie czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia czaszki) i noworodka (niewydolność nerek, niedociśnienie tętnicze, hiperkaliemia). Leku nie stosować w czasie karmienia piersią.

    Angiotensyna – hormon peptydowy wchodzący w skład układu hormonalnego RAA, którego zadaniem jest kontrola stężenia jonów sodowych i potasowych w organizmie. Angiotensyny stymulują wydzielanie mineralokortykosteroidu aldosteronu.Hiperkaliemia, hiperpotasemia – u człowieka stan, w którym stężenie jonów potasowych K w surowicy krwi przekracza przyjętą wartość 5,5 mmol/l, chociaż granica jest płynna.

    Preparaty na rynku polskim zawierające irbesartan[ | edytuj kod]

  • Aprovel
  • Ifirmasta
  • Irbesartan Pfizer
  • Irprestan

    • Przypisy[ | edytuj kod]

    1. ↑ Irbesartan (opis profesjonalny). [dostęp 2014-06-09].
    2. ↑ Karta charakterystyki produktu leczniczego – Irbesartan.

    Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

    Hemoglobina, oznaczana też skrótami Hb lub HGB – czerwony barwnik krwi, białko zawarte w erytrocytach, którego zasadniczą funkcją jest przenoszenie tlenu – przyłączanie go w płucach i uwalnianie w tkankach. Mutacje genu hemoglobiny prowadzą do chorób dziedzicznych: anemii sierpowatej, talasemii lub rzadkich chorób zwanych hemoglobinopatiami.Związki organiczne – wszystkie związki chemiczne, w skład których wchodzi węgiel, prócz tlenków węgla, kwasu węglowego, węglanów, wodorowęglanów, węglików, cyjanowodoru, cyjanków, kwasu cyjanowego, piorunowego i izocyjanowego, a także ich soli.



    w oparciu o Wikipedię (licencja GFDL, CC-BY-SA 3.0, autorzy, historia, edycja)

    Warto wiedzieć że... beta

    Zgaga (łac. pyrosis) – objaw chorobowy polegający na uczuciu bolesnego pieczenia, które chory lokalizuje za mostkiem. Zwykle opisywane jako "palenie w przełyku".
    Hemodializa, dializa pozaustrojowa - zabieg stosowany w leczeniu zaawansowanej przewlekłej i ostrej niewydolności nerek, a także niektórych zatruć. Jego celem jest usunięcie toksycznych substancji znajdujących się we krwi.
    Lit (Li, z gr. λίθος lithos ‛skała’) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 3. W czystej postaci jest miękkim, srebrnobiałym metalem. Należy do grupy metali alkalicznych (litowców). W warunkach standardowych jest najlżejszym metalem i pierwiastkiem o najniższej gęstości w fazie stałej. Jak wszystkie pierwiastki grupy I jest wysoce reaktywny i palny. W związku z tym najczęściej przechowuje się go w olejach mineralnych, ewentualnie w atmosferze gazów obojętnych (w przypadku litu są to gazy szlachetne – najczęściej argon lub hel). Po przecięciu lit ma metaliczny połysk, ale kontakt z wilgotnym powietrzem prowadzi do korozji, zmieniającej powierzchnię na srebrnoszarą, matową, a następnie, wraz z postępem korozji, na całkowicie czarną lub z licznymi czarnymi plamami.
    Dyspepsja (łac. dyspepsia, gr.dys = zły, peptein = trawienie), pot. niestrawność – występowanie w nadbrzuszu przewlekłego lub nawracającego bólu, który trwa przynajmniej przez 4 tygodnie. Ta definicja została przyjęta w 1999 r. w Rzymie i nosi nazwę kryteriów rzymskich II. Poprzednia definicja, według tak zwanych kryteriów rzymskich I, mówiła o występowaniu bólu w nadbrzuszu w linii pośrodkowej ciała, którym towarzyszy uczucie pełności w nadbrzuszu, wczesne wrażenie sytości, wzdęcia, nudności, nie brała ona jednak pod uwagę długości trwania objawów.
    Kinaza kreatynowa (CK), kinaza fosfokreatynowa (CPK) jest enzymem (EC 2.7.3.2) wytwarzanym przez różnorodne typy tkanek. Katalizuje odwracalną reakcję przenoszenia grupy fosforanowej bądź z fosfokreatyny na ADP regenerując ATP lub z ATP na kreatynę odbudowując zapasy fosfokreatyny. Dlatego CK jest enzymem kluczowym w bioenergetyce komórki, odgrywając ważną rolę w homeostazie komórkowego ATP.

    Reklama

    Czas generowania strony: 0.77 sek.