Idnibba
Przeczytaj także...
Szefela („nizina”) – równina w zachodnim Izraelu rozciągająca się od Jaffy na północy do Wadi el–Gazza w Strefie Gazy na południu. Obfituje w bardzo żyzną i urodzajną ziemię. Na równinie tej znajdują się liczne miasta i szlaki komunikacyjne. Spośród miast największe znaczenie miał tzw. Pentapol Filistyński: Gaza, Aszkelon, Aszdod, Ekron i Gat.Judea (hebr. יהודה, Yāhūdhā, arab. Jahuza, gr. Ιουδαία, łac. Iudaea) – górzysta kraina geograficzna położona w historycznej środkowej części Izraela. Obecnie terytorium to jest podzielone pomiędzy Izraelem a Autonomią Palestyńską. Judea to nazwa Judy używana od IV w. p.n.e. po przejęciu władzy nad Judą przez Greków.
Krucjaty (łac. crux, krzyż) – określenie religijnie sankcjonowanych wypraw zbrojnych w średniowieczu, podejmowanych przez państwa i rycerstwo głównie katolickiej Europy. Wojny te były prowadzone przede wszystkim przeciw muzułmanom, ale także przeciw poganom, chrześcijańskim heretykom, a czasami nawet przeciw samym katolikom. Choć powody tych wojen były w dużym stopniu religijne, to mieszały się one również z czynnikami politycznymi i ekonomicznymi. Krucjaty ogłaszane były głównie przez papieży, jednak czasami również przez innych władców, wspieranych przez papiestwo.
Szefela („nizina”) – równina w zachodnim Izraelu rozciągająca się od Jaffy na północy do Wadi el–Gazza w Strefie Gazy na południu. Obfituje w bardzo żyzną i urodzajną ziemię. Na równinie tej znajdują się liczne miasta i szlaki komunikacyjne. Spośród miast największe znaczenie miał tzw. Pentapol Filistyński: Gaza, Aszkelon, Aszdod, Ekron i Gat.Judea (hebr. יהודה, Yāhūdhā, arab. Jahuza, gr. Ιουδαία, łac. Iudaea) – górzysta kraina geograficzna położona w historycznej środkowej części Izraela. Obecnie terytorium to jest podzielone pomiędzy Izraelem a Autonomią Palestyńską. Judea to nazwa Judy używana od IV w. p.n.e. po przejęciu władzy nad Judą przez Greków.
Krucjaty (łac. crux, krzyż) – określenie religijnie sankcjonowanych wypraw zbrojnych w średniowieczu, podejmowanych przez państwa i rycerstwo głównie katolickiej Europy. Wojny te były prowadzone przede wszystkim przeciw muzułmanom, ale także przeciw poganom, chrześcijańskim heretykom, a czasami nawet przeciw samym katolikom. Choć powody tych wojen były w dużym stopniu religijne, to mieszały się one również z czynnikami politycznymi i ekonomicznymi. Krucjaty ogłaszane były głównie przez papieży, jednak czasami również przez innych władców, wspieranych przez papiestwo.
Idnibba (arab. إدنبّة) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Ramli w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej, po ataku Sił Obronnych Izraela 9 lipca 1948.
Położenie[ | edytuj kod]
Idnibba leżała na pograniczu Szefeli z górami Judei. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 8103 ha. We wsi mieszkało wówczas 490 osób.
Pierwsza wojna izraelsko-arabska 1948–1949 – nazywana przez Izraelczyków wojną o niepodległość (hebr. מלחמת העצמאות, Milkhemet Ha’atzma’ut) bądź wojną wyzwoleńczą (hebr. מלחמת השחרור, Milkhemet Hashikhrur), przez Arabów natomiast katastrofą (arab. النكبة, an-Nakba). Pierwszy konflikt zbrojny nowożytnego Izraela z jego arabskimi sąsiadami, który zapoczątkował serię wojen izraelsko-arabskich.Wieś (łac. pagus, rus) – jednostka osadnicza o zwartej, skupionej lub rozproszonej zabudowie i istniejących funkcjach rolniczych lub związanych z nimi usługowych lub turystycznych, nieposiadająca praw miejskich lub statusu miasta (art. 2 ustawy z 29 sierpnia 2003 o urzędowych nazwach miejscowości i obiektów fizjograficznych).
Historia[ | edytuj kod]
Wieś Idnibba powstała prawdopodobnie na miejscu rzymskiej osady Danuba. W czasach krzyżowców była nazywana Danuba.
W 1596 Idnibba była niewielką wsią o populacji liczącej 198 osoby. Mieszkańcy utrzymywali się z upraw pszenicy, jęczmienia i sezamu, oraz hodowli kóz i produkcji miodu.
W okresie panowania Brytyjczyków Idnibba rozwijała się jako niewielka wieś.
Brytyjski Mandat Palestyny (arab. الانتداب البريطاني على فلسطين; hebr. המנדט הבריטי על פלשתינה א”י; ang. The British Mandate for Palestine), czasami nazywany Mandatem Palestyny – terytorium mandatowe istniejące w latach 1922-1948, utworzone z części terytoriów byłego Imperium osmańskiego na Bliskim Wschodzie.Arabowie (arab.: عرب ’Arab, w pierwotnym znaczeniu: „koczownicy”) – grupa ludów pochodzenia semickiego zamieszkująca od czasów starożytnych Półwysep Arabski. Większość Arabów to ludzie biali, choć w Afryce spotkać też można Arabów o negroidalnym wyglądzie.
Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w nocy z 8 na 9 lipca 1948 Siły Obronne Izraela rozpoczęły operację „An-Far”, podczas której Idnibba została zajęta i całkowicie wysiedlona. Wszystkie jej domy zostały spalone i wysadzone
Miejsce obecnie[ | edytuj kod]
Rejon wioski zajmują obecnie pola uprawne kibucu Kefar Menachem.
Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Idnibba: „Miejsce i okoliczne ziemie zostały zamienione w pastwiska i duży obszar lasu. Wcześniej buldożery zburzyły pozostałości kamiennych domów i murów znajdujących się w różnych miejscach”.
Starożytny Rzym – cywilizacja rozwijająca się w basenie Morza Śródziemnego i części Europy. Jej kolebką było miasto Rzym leżące w Italii, które w pewnym momencie swoich dziejów rozpoczęło ekspansję, rozszerzając swoje panowanie na znaczne obszary i wchłaniając m.in. kulturę starożytnej Grecji. Cywilizacja rzymska, nazywana też niekiedy grecko-rzymską, razem z pochodzącą z Bliskiego Wschodu religią – chrześcijaństwem, stworzyła podstawy późniejszej cywilizacji europejskiej. Miasto Rzym zaczęło kształtować się w VIII wieku p.n.e., natomiast kres stworzonego przez nie państwa nastąpił formalnie w 1453 roku n.e. (wraz z upadkiem Konstantynopola i tym samym Cesarstwa bizantyńskiego), choć dosyć często jako koniec starożytnego Rzymu przyjmuje się rok 476 n.e., w którym upadło Cesarstwo zachodniorzymskie.Walid Chalidi (arab. وليد خالدي; ur. 1925 w Jerozolimie) – palestyński historyk, profesor, specjalizujący się w tematyce eksodusu Palestyńczyków w 1948 roku, wojna domowej w Mandacie Palestyny (1947–1948) oraz I wojny izraelsko arabskiej. Pracował na Uniwersytecie Amerykańskim w Bejrucie i Uniwersytecie Harvarda.
Przypisy[ | edytuj kod]
- ↑ Welcome To Idnibba (ang.). W: Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-08-13].
- Walid Chalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992, s. 382. ISBN 0-88728-224-5.
- Wolf-Dieter Hütteroth, Kamal Abdulfattah: Historical Geography of Palestine, Transjordan and Southern Syria in the Late 16th Century. Germany: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft, 1977, s. 150. ISBN 3-920405-41-2.
Operacja An-Far (hebr. מבצע אנ-פאר, Mivca An-Far; skrót od Operacja anty-Faruk) była izraelską operacją wojskową przeprowadzoną podczas I wojny izraelsko-arabskiej w dniach między 9 a 15 lipca 1948 przeciwko egipskiej armii. Nazwa operacji została wzięta od egipskiego króla Faruka I. Celem operacji było przejęcie kontroli na podejściem od południa do Judei i zablokowanie egipskiej armii. Przy okazji podjęto próbę przywrócenia komunikacji z żydowskimi osiedlami na pustyni Negew. Izraelczycy ponieśli taktyczną porażkę i nie zdołali osiągnąć zamierzonych celów. Walki trwały do 15 lipca, po czym rozpoczęła się Operacja Mavet la-polesz (16-18 lipca).Język arabski należy do rodziny języków semickich, w której zaliczany jest do grupy języków południowo-zachodnich według klasycznego podziału, bądź grupy języków zachodnich, centralnych według podziału Hetzrona i Voigta. Zapisywany jest alfabetycznym pismem arabskim, typu abdżad, od strony prawej do lewej.
Warto wiedzieć że... beta
Kefar Menachem (hebr. כפר מנחם; pol. Wioska Menachema) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Jo’aw, w Dystrykcie Południowym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).