Hydrobiologia

Przeczytaj także...
Etologia (gr. ήθος - obyczaj) – dziedzina zoologii, zajmująca się szeroko pojętymi badaniami zachowań zwierząt, zarówno dziedziczonych jak i nabytych, ich aspektem przystosowawczym, rozwojem osobniczym, orientacją przestrzenną, zachowaniami społecznymi.Zoologia (od gr. zoon = zwierzę, i logos = słowo, myśl, rozumowanie) – nauka o zwierzętach, czyli wszystkich żywych organizmach zdolnych do przemieszczania i odżywiania się (z wyjątkiem mikroorganizmów), a także ich zachowaniach i budowie.
Ścieki – to zużyte ciecze, roztwory, koloidy lub zawiesiny, a także odpadowe ciała stałe odprowadzane za pomocą rurociągów do odbiorników naturalnych jakimi mogą być zbiorniki lub cieki wodne, doły gnilne itp. W postaci ścieków odprowadza się odpadowe substancje przemysłowe oraz odpady żywnościowe i fekalia z miejskich i osiedlowych gospodarstw domowych. Ze względu na dużą szkodliwość biologiczną ścieków, zarówno komunalnych jak i przemysłowych, przed odprowadzeniem do odbiornika powinno się poddawać je oczyszczeniu w oczyszczalniach.

Przesiewanie bentosu – jedna z podstawowych technik badań hydrobiologicznych

Hydrobiologia (biologia środowiska wodnego, w węższym rozumieniu ekologia wód) – nauka o życiu organizmów w środowisku wodnym. Hydrobiologia w szczególności zajmuje się organizmami, których wielkość pozwala badać je makroskopowo (tzn. "gołym okiem", bez pomocy przyrządów optycznych) lub przynajmniej pod mikroskopem świetlnym. W przypadku badań taksonomicznych czy metabolicznych mikroorganizmów mamy do czynienia bardziej z mikrobiologią niż hydrobiologią. Niemniej mikrobiologia środowiskowa i mikrobiologia wód (i ścieków), zwłaszcza ekologia mikroorganizmów, może być zaliczana do hydrobiologii.

Ekologia populacyjna, populacjologia (także demekologia) – część ekologii gatunku, która dotyczy zmian liczebności populacji jednogatunkowych, zachodzących pod wpływem czynników ekologicznych (biotycznych i abiotycznych).Środowisko – ogół elementów nieożywionych i ożywionych, zarówno naturalnych, jak i powstałych w wyniku działalności człowieka, występujących na określonym obszarze oraz ich wzajemne powiązania, oddziaływania i zależności. Jest to pojęcie podrzędne w stosunku do przyrody, obejmującej również elementy ożywione.

Hydrobiologia uwzględnia warunki abiotyczne, jak i biotyczne. Obejmuje kilka dyscyplin podstawowych, takich jak: hydrochemia, hydrobotanika, algologia), hydrozoologia.

W hydrobiologii wyróżnia się:

limnologię – obejmującą swym zakresem zainteresowań śródlądowe wody stojące

oceanobiologię (biologię morza) – zajmującą się badaniem biologii wód oceanicznych i morskich

a niekiedy wyróżnia się także potamologię – obejmującą swym zakresem wody płynące (cieki)

Fykologia lub fikologia (gr.), zwana też algologią (łac.) – dział botaniki, nauka o glonach (Algae), zajmujący się opisywaniem gatunków, ich biologią, ekologią i znaczeniem gospodarczym.Czynniki biotyczne (gr. βίος (bios) - życie) – czynniki ekologiczne polegające na oddziaływaniu żywych organizmów w sposób bezpośredni lub pośredni na inne żywe organizmy. Czynniki biotyczne, podobnie jak czynniki fizykochemiczne, regulują rozmieszczenie i liczebność populacji.

Wyróżnia się też w jej obrębie węższe dyscypliny, głównie o charakterze stosowanym:

hydrobiologię rybacką

hydrobiologię techniczną – zajmuje się ochroną urządzeń technicznych i problematyką oczyszczania ścieków

hydrobiologię sanitarną – zajmuje się aspektami zdrowotnymi

trofologię wód – zajmuje się problematyką żyzności zbiorników wodnych (patrz trofizm)

Hydrobiologia jako nauka ma charakter ekologiczny – opisuje relacje i zależności między organizmami a różnymi czynnikami środowiska. Posługuje się przy tym szerokim wachlarzem metod badawczych, zapożyczonych z botaniki, zoologii, mikrobiologii, chemii i fizyki, a zwłaszcza w ostatnim czasie – także w coraz większym zakresie z matematyki (zaawansowana analiza statystyczna). Hydrobiologia dostarcza także modeli stosowanych w ekologii ogólnej, np. dotyczących populacjologii, produktywności ekosystemów, etologii, bioróżnorodności.

Biologia (z gr. βίος (bios) - życie i λόγος (logos) - słowo, nauka) – nauka przyrodnicza zajmująca się badaniem życia i organizmów żywych.Statystyka (niem. Statistik, „badanie faktów i osób publicznych”, z łac. [now.] statisticus, „polityczny, dot. polityki”, od status, „państwo, stan”) – nauka, której przedmiotem zainteresowania są metody pozyskiwania i prezentacji, a przede wszystkim analizy danych opisujących zjawiska, w tym masowe.

Hydrobiologia należy do najszerzej uprawianych nauk biologicznych, tylko w Polsce zajmuje się tą dziedziną kilkaset osób, zaś zrzeszające większość krajowych specjalistów Polskie Towarzystwo Hydrobiologiczne liczy ponad 500 członków. Jest to związane z jej ogromnym znaczeniem dla zrozumienia funkcjonowania środowiska przyrodniczego, jak też wykorzystaniem jej zdobyczy w ochronie środowiska i produkcji żywności.

Mikroorganizm (gr. μικρός, mikrós – mały, ὀργανισμός, organismós – organizm), drobnoustrój, mikrob – organizm obserwowany dopiero pod mikroskopem. Pojęcie to nie jest zbyt precyzyjne, lecz z pewnością mikroorganizmami są bakterie, archeony, pierwotniaki i niektóre grzyby. Najprecyzyjniej grupa ta definiowana jest jako ogół organizmów jednokomórkowych, dlatego nie można terminu tego stosować do bardzo małych przedstawicieli różnych grup zwierząt, takich jak np. nicienie, wrotki, roztocza, niesporczaki, owady itd.Botanika (biologia roślin; gr. botanē = zieleń, owoc, roślina) – dział biologii zajmujący się roślinami. Obejmuje całokształt wiedzy o świecie roślin i związanych z nimi zjawiskach. Szeroki zakres problematyki jest przyczyną wyodrębniania licznych, w różnym stopniu samodzielnych działów, wymagających stosowania swoistych metod i technik badawczych.

w oparciu o Wikipedię (licencja GFDL, CC-BY-SA 3.0, autorzy, historia, edycja)

Warto wiedzieć że... beta

Polska, Rzeczpospolita Polska – państwo unitarne w Europie Środkowej, położone między Morzem Bałtyckim na północy a Sudetami i Karpatami na południu, w dorzeczu Wisły i Odry. Powierzchnia administracyjna Polski wynosi 312 679 km², co daje jej 70. miejsce na świecie i dziewiąte w Europie. Zamieszkana przez ponad 38,5 miliona ludzi, zajmuje pod względem liczby ludności 34. miejsce na świecie, a szóste w Unii Europejskiej.

Taksonomia (gr. taksis – układ, porządek + nomos – prawo) – poddyscyplina systematyki organizmów, nauka o zasadach i metodach klasyfikowania, w szczególności o tworzeniu i opisywaniu jednostek systematycznych (taksonów) i włączaniu ich w układ kategorii taksonomicznych.

Środowisko przyrodnicze (środowisko naturalne) – całokształt ożywionych i nieożywionych składników przyrody, ściśle ze sobą powiązanych, otaczających organizmy żywe. W jego ramach można wyróżnić następujące elementy:

Ochrona środowiska – całokształt działań (także zaniechanie działań) mających na celu właściwe wykorzystanie oraz odnawianie zasobów i składników środowiska naturalnego, zarówno jego składników abiotycznych, jak i żywych (ochrona przyrody). Nauka o ochronie środowiska to sozologia.

Produktywność ekosystemu jest to ilość substancji jaka produkowana jest w jednostce czasu lub intensywności magazynowania energii w związkach organicznych.

Limnologia (gr. limno – staw, jezioro słodkowodne oraz logos – nauka), hydrologia jezior – nauka z zakresu hydrologii zajmująca się badaniem wód zbiorników śródlądowych. Opisuje ich bilans wodny, ustrój termiczny i ustrój lodowy, zajmuje się procesami kształtowania brzegów, jak i sedymentacją, prądami i falami w zbiornikach, które stanowią przedmiot jej zainteresowania.

Mikroskop (stgr. μικρός mikros – "mały" i σκοπέω skopeo – "patrzę, obserwuję") – urządzenie służące do obserwacji małych obiektów, zwykle niewidocznych gołym okiem, albo przyjrzenia się subtelnym detalom obiektów małych, aczkolwiek widocznych nieuzbrojonym okiem. Mikroskop pozwala spojrzeć w głąb mikroświata.

Hydrobiologia

Reklama